Grooming (zedenmisdrijf)
Child grooming is een term die de volgende situatie beschrijft. Wanneer een volwassene bevriend raakt met een kind, gebeurt dit soms met een reden. De reden is om de remmingen van het kind te verminderen en het voor te bereiden op seksueel misbruik. Een volwassene die een vertrouwensrelatie met een kind aanknoopt met de bedoeling later seksueel contact te hebben, is dus "kinderlokkerij".
Kinderlokkerij kan activiteiten omvatten die legaal zijn, maar later tot seksueel contact leiden. Het benaderen van kinderen wordt gedaan om het vertrouwen van het kind te winnen, en het vertrouwen van degenen die verantwoordelijk zijn voor het kind. Kinderen zullen minder snel aangifte doen van een misdrijf als er iemand bij betrokken is die het kind kent, vertrouwt en om wie het geeft. Een relatie met de familie betekent ook dat de ouders van het kind minder geneigd zullen zijn om beschuldigingen te geloven.
Voorbeelden van verzorging
- Interesse hebben in iemands kind (een "speciale" vriend hebben)
- Het geven van geschenken of geld aan het kind zonder duidelijke reden
- Het tonen van pornografie aan het kind - dit is in veel landen illegaal
- Praten over seksuele onderwerpen die niet geschikt zijn voor de leeftijd
- De privacy van het kind schenden (bv. hem/haar in de badkamer betrappen)
- Knuffelen, kussen of ander lichamelijk contact als het kind deze aandacht niet wil
- Het kind toestaan weg te komen met gedrag dat niet goed is.
- Met het kind praten over problemen die normaal met volwassenen worden besproken (b.v. huwelijksproblemen).
Kinderlokkerij op het internet
Seksueel kinderlokken gebeurt ook op het internet. Sommige misbruikers doen zich online voor als kinderen en maken afspraken om hen persoonlijk te ontmoeten.
In 2003 voerde MSN beperkingen in hun chatrooms in, die zogenaamd bedoeld waren om kinderen te beschermen tegen volwassenen die seksuele gesprekken met hen wilden voeren. In 2005 werden chatrooms van Yahoo! onderzocht door de openbare aanklager van de staat New York omdat gebruikers kamers mochten maken waarvan de naam deed vermoeden dat ze voor dit doel werden gebruikt. In oktober stemde Yahoo! ermee in "beleid en procedures in te voeren die ervoor zorgen" dat dergelijke kamers niet zouden worden toegestaan.
Een organisatie genaamd Perverted-Justice (bekend als PJ) gebruikt PJ-agenten die zich op het internet voordoen als minderjarige tieners om potentiële kindermisbruikers te identificeren en de informatie door te geven aan politie en justitie. Het nieuwsprogramma Dateline NBC heeft het terugkerende onderdeel "To Catch a Predator", gebaseerd op het documenteren van dergelijke activiteiten.
Een organisatie genaamd Crisp Thinking heeft een deskundige dienst gecreëerd die sociale platforms en apps voorziet van de risicobescherming die ze nodig hebben om hun gebruikers te beschermen tegen seksuele uitbuiting, beelden van kindermisbruik en trollen.
Een ander softwarebedrijf in het Verenigd Koninkrijk heeft een programma ontwikkeld dat als concurrent van Crisp fungeert, Sentry Parental Controls genaamd. Het werd gelanceerd door televisiepersoonlijkheid Coleen Nolan en wordt gesteund door Mark Williams-Thomas, een vooraanstaand deskundige op het gebied van kinderbescherming.
Vragen en antwoorden
V: Wat is kinderlokkerij?
A: Kinderlokkerij is wanneer een volwassene een relatie aangaat met een kind om zijn remmingen te verminderen en hem voor te bereiden op seksueel misbruik.
V: Waarom raken sommige volwassenen bevriend met kinderen?
A: Sommige volwassenen raken bevriend met kinderen om ze klaar te stomen voor seksueel misbruik.
V: Wat is het doel van kinderlokkerij?
A: Het doel van kinderlokkerij is om het vertrouwen van het kind en van degenen die verantwoordelijk zijn voor het kind te winnen om seksueel misbruik voor te bereiden.
V: Zijn alle activiteiten die betrokken zijn bij kinderlokkerij illegaal?
A: Nee, sommige activiteiten die betrokken zijn bij kinderlokkerij kunnen legaal zijn, maar later leiden tot seksueel contact.
V: Waarom doen kinderen minder snel aangifte als het gaat om iemand die ze kennen, vertrouwen en om wie ze geven?
A: Kinderen doen minder snel aangifte als het gaat om iemand die ze kennen, vertrouwen en om wie ze geven, omdat ze bang zijn de relatie te verliezen of de schuld te krijgen.
V: Hoe speelt de relatie met de familie een rol bij kinderlokkerij?
A: Een relatie met de familie betekent dat de ouders van het kind beschuldigingen minder snel zullen geloven en dat het voor de misbruiker gemakkelijker kan zijn om door te gaan met het misbruik.
V: Wat kan er worden gedaan om kinderlokkerij te voorkomen?
A: Om kinderlokkerij te voorkomen, moeten ouders en verzorgers de risico's met kinderen bespreken, grenzen stellen, toezicht houden op hun activiteiten en open communiceren over eventuele zorgen die ze hebben over relaties tussen volwassenen en kinderen.
