Compromis
Een compromis sluiten is een deal sluiten waarbij één persoon een deel van zijn of haar eis opgeeft. In de argumentatie is een compromis een concept van het vinden van overeenstemming door middel van communicatie, door een wederzijdse aanvaarding van voorwaarden, terwijl het vaak gaat om variaties op een oorspronkelijk doel of verlangen. Extremisme wordt vaak beschouwd als een antoniem voor compromissen, wat, afhankelijk van de context, geassocieerd kan worden met concepten van evenwicht of tolerantie. In de negatieve connotatie kan compromis worden aangeduid als capitulatie, waarbij wordt verwezen naar een "overgave" van doelstellingen, principes of materiaal in het proces van de onderhandelingen over een overeenkomst. In menselijke relaties wordt vaak gezegd dat "compromis" een overeenkomst is waar geen enkele partij blij mee is, omdat de betrokken partijen vaak het gevoel hebben dat ze ofwel te veel hebben weggegeven ofwel te weinig hebben ontvangen.
Vanuit culturele achtergrond en invloeden kan de betekenis en perceptie van het woord "compromis" anders zijn: in het Verenigd Koninkrijk, Ierland en de landen van het Gemenebest heeft het woord "compromis" een positieve betekenis (als toestemming, een overeenkomst waarbij beide partijen iets winnen); in de VS kan het nogal negatieve connotaties hebben, zoals in "compromitterende principes" als een uitverkoop van basisovertuigingen.
Studies in compromis
Het definiëren en vinden van het best mogelijke compromis is een belangrijk probleem op gebieden als speltheorie en het stemsysteem.
Onderzoek heeft uitgewezen dat minder dan optimale compromissen vaak het gevolg zijn van het feit dat de onderhandelaars zich niet realiseren wanneer zij belangen hebben die volledig verenigbaar zijn met die van de andere partij, en dus genoegen nemen met suboptimale afspraken. Wederzijdse bindingsresultaten kunnen vaak worden gevonden door zorgvuldige bestudering van de belangen van beide partijen, vooral als dit in een vroeg stadium van de onderhandelingen gebeurt.
Gerelateerde pagina's
- Drievijfde Compromis (VS)
- Compromis van Missouri (VS)
- Compromis van 1850 (VS)
- Compromis van 1867 (Oostenrijk-Hongarije)
- Grondwet
Vragen en antwoorden
V: Wat is een compromis?
A: Een compromis is een overeenkomst waarbij één persoon een deel van zijn of haar eisen opgeeft.
V: Hoe komen mensen meestal tot een compromis?
A: Mensen bereiken gewoonlijk overeenstemming door communicatie en wederzijdse aanvaarding van voorwaarden, waarbij vaak wordt afgeweken van het oorspronkelijke doel of de oorspronkelijke wens.
V: Waar staat extremisme voor?
A: Extremisme wordt vaak beschouwd als antoniem van compromis, dat kan worden geassocieerd met begrippen als evenwicht of tolerantie.
V: Wat is de negatieve connotatie van compromis?
A: In de negatieve connotatie kan compromis worden aangeduid als capitulatie, verwijzend naar een "overgave" van doelstellingen, beginselen of materiaal, tijdens het onderhandelingsproces over een overeenkomst.
V: Waarom zijn partijen in menselijke relaties vaak niet gelukkig met een compromis?
A: In menselijke relaties wordt vaak gezegd dat een "compromis" een overeenkomst is waar geen enkele partij gelukkig mee is, omdat de betrokken partijen vaak het gevoel hebben dat zij ofwel te veel hebben weggegeven ofwel te weinig hebben gekregen.
V: Verschilt de betekenis en de perceptie van het woord "compromis" per cultuur?
A: Ja, de betekenis en de perceptie van het woord "compromis" kunnen verschillen, afhankelijk van de culturele achtergrond en invloeden.
V: Wat zijn de verschillende betekenissen van compromis in het VK, Ierland, Gemenebestlanden en de VS?
A: In het VK, Ierland en de landen van het Gemenebest heeft het woord "compromis" een positieve betekenis (als instemming, een overeenkomst waarbij beide partijen iets winnen); in de VS kan het een eerder negatieve connotatie hebben, zoals in "compromis sluiten over principes" als een uitverkoop van basisovertuigingen.
