Humanisme
Humanisme is een filosofie of een manier van denken over de wereld. Humanisme is een ethiek of ideeën over hoe mensen zouden moeten leven en handelen. Mensen die deze ethiek aanhangen worden humanisten genoemd. Humanisten verkiezen kritisch denken en bewijzen (rationalisme en empirisme) boven aanvaarding van dogma's of bijgeloof.
In de moderne tijd staat humanisme dicht bij secularisme. Het verwijst naar een niet-theïstische benadering van het leven, waarbij men zich tot de wetenschap wendt in plaats van tot religieuze dogma's om de wereld te begrijpen. De term werd in het midden van de 20e eeuw algemeen bekend door wetenschappers. Velen wilden menselijke waarden erkennen, maar zonder afhankelijk te zijn van religie als de belangrijkste bron van waarden.
Veel humanisten zijn van mening:
Geschiedenis
Humanistische ideeën werden besproken in het oude Griekenland, van Thales tot Anaxagoras en Protagoras. De leer van Zarathushtra en Lao Tzu had sterke elementen van humanisme, en er zijn vele andere voorbeelden.
De geschriften van de oude Grieken werden bestudeerd in de jaren 1400 tijdens de Renaissance. In deze periode kwam de term "humanisme" echter neer op onderricht in de geesteswetenschappen, een heel ander soort idee. Petrarca wordt vaak genoemd als de eerste moderne humanist, maar hij wees achterom naar klassieke auteurs. De moderne betekenis van humanisme heeft meer te maken met het gebruik van de wetenschap om de wereld beter te maken. Een commentaar van de Engelse wiskundige en filosoof Alfred North Whitehead in 1925 was
"De profetie van Francis Bacon is nu uitgekomen, en de mens, die er soms van droomde dat hij iets lager stond dan de engelen, heeft zich onderworpen om de dienaar en de bedienaar van de natuur te worden. Het is nog maar de vraag of dezelfde acteur beide rollen kan spelen".
