Kennis van de resultaten

Kennis van resultaten is een term in de psychologie van het leren. p619 Een psychologiewoordenboek definieert het als feedback van informatie:

"(a) op een onderwerp over de juistheid van [hun] reacties; (b) een student over succes of falen in het beheersen van materiaal, of (c) een cliënt in psychotherapie over vooruitgang".

Het beschrijft de situatie waarin een onderwerp informatie krijgt die hem of haar helpt om op een gewenste manier gedrag te veranderen, of om inzicht te krijgen. Een primitief voorbeeld is het vermijden van een gedrag na een straf. Een gevorderd voorbeeld is de manier waarop een mens begrip en gedrag kan verbeteren nadat een leraar uitlegt wat er mis was met de vorige poging.

Er zijn een aantal vergelijkbare termen in de psychologie, maar ze hebben allemaal een aantal problemen.

  • KCR: dit betekent "kennis van correcte resultaten", wat impliceert dat er altijd een specifiek correct resultaat is.
  • Operatieve conditionering en versterking: dit impliceert een gedragsmatige aanpak met behulp van "schema's van versterking" om het "gedrag" vorm te geven.
  • Feedback: dit is een meer algemene term, misschien te algemeen. Het wordt vaak gebruikt voor de manier waarop systemen zich aanpassen aan vooraf ingestelde limieten. De Watt "gouverneur" die stoommachines bestuurt is een klassiek voorbeeld.

Kennis van de resultaten, of soms onmiddellijke kennis van de resultaten, is dus een nuttige term. Het kan worden gebruikt voor elke vorm van leren waarbij een leerling (of een dier) na de actie informatie krijgt. De informatie gaat over hoe bevredigend de actie is.

Experimenteel bewijs

Een vroeg experiment over kennis van resultaten was de machine die door Sidney Pressey werd uitgevonden, waarbij een apparaat zowel testte als meerkeuzevragen onderwees. Merk op dat deze methode de gebruiker (door gevolgtrekking) alleen vertelt of de keuze juist was of niet. Omdat het materiaal meerkeuzevragen waren, was het alleen bedoeld als aanvulling op het verzamelen van klaslokaaltestscores.

In latere werkzaamheden op het gebied van opleiding, onderzoek en onderwijs werd vaak de term "kennis van de resultaten" gebruikt.

Een belangrijke vraag was of de scores meer verbeterd zouden worden als er voor of na de vraag direct onderwijs zou worden gegeven. Het antwoord was in beide gevallen (in grote lijnen) ja. Met behulp van instructiefilms splitsen Michael en Maccoby de groepen op in twee helften. De helft van de leerlingen kreeg materiaal dat actieve, expliciete antwoorden vereiste. Na een pauze werd hen het juiste antwoord verteld. De andere helft kreeg geen feedback. De instructietijd was identiek. Het resultaat liet een "lichte maar significante winst" zien voor de actieve-respons procedure zonder feedback, maar meer winst bij het geven van feedback. De onderzoekers beschreven dit later als "KCR" in plaats van "feedback". Het onderzoek naar de actieve respons zelf is samengevat in p614. Later werd bij het bespreken van dit soort experimenten gesuggereerd dat de resultaten misschien eerder te danken zijn aan de praktijk dan aan de feedback. Ongetwijfeld had de opzet extra oefening gegeven op de vragen en kennis van de resultaten. In technische termen hadden de experimenten de twee factoren verward.

Een andere factor is dat de kennis van de resultaten de instructeur informatie kan geven over de manier waarop het materiaal kan worden verbeterd. Met behulp van een lesprogramma over decimale rekenkunde kan een ervaren leraar de fouten van de leerlingen in types zetten. Bijvoorbeeld, een groep fouten is te wijten aan het feit dat de leerlingen de regels over de plaatsing van het punt in de decimale vermenigvuldiging niet begrijpen. Dit laat zien waar en hoe het lesmateriaal moet worden herzien.

Bewuste gedachte niet altijd essentieel

Bewust denken is niet nodig om kennis van resultaten te hebben om effect te hebben. Onderzoek naar impliciet leren toont aan dat complexe informatie door mensen kan worden verkregen zonder dat zij zich daarvan bewust zijn. Dit blijkt ook uit experimenten op het gebied van dierlijk leren die de effecten van kennis van resultaten op het latere gedrag laten zien. Het lijkt waarschijnlijk dat onbewust leren door resultaten eerst in de vroege metazoa is geëvolueerd, en bewust denken veel later. Dit is wat Reber het "primaat van het impliciete" noemt, wat betekent dat impliciet (onbewust) leren eerst in de evolutie kwam.

Vragen en antwoorden

V: Wat is het resultaat weten?


A: Knowing the outcome is een term die in de leerpsychologie wordt gebruikt om te verwijzen naar feedback die aan een proefpersoon wordt gegeven over de juistheid van informatie of het slagen/falen in het beheersen van de stof. Het helpt de proefpersoon om zijn/haar gedrag op een gewenste manier te veranderen of om inzicht te krijgen.

V: Wat is een voorbeeld van kennis van resultaten?


A: Voorbeelden hiervan zijn het vermijden van een gedraging na een straf of het verbeteren van begrip en gedrag nadat de leerkracht heeft uitgelegd wat er verkeerd was bij de vorige poging.

V: Wat zijn soortgelijke termen in de psychologie?


Antwoord: Enkele vergelijkbare termen zijn KCR (kennis van juiste uitkomsten), operante conditionering en versterking, en feedback.

V: Wat betekent KCR?


Antwoord: KCR betekent "kennis van juiste uitkomsten", wat betekent dat er altijd een bepaalde juiste uitkomst is.

V: Hoe kan kennis van resultaten worden gebruikt?


A: Kennis van uitkomsten kan worden gebruikt bij elke leeractiviteit waarbij de leerling (of elk dier) na de activiteit informatie krijgt over hoe bevredigend de activiteit was.

V: Wat wordt bedoeld met "feedback"?



A: Terugkoppeling is een meer algemene term die vaak verwijst naar de manier waarop systemen zich aanpassen aan vooraf ingestelde grenzen, zoals de "gouverneur" van Watt die stoommachines bestuurde.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3