Mimosa pudica
Mimosa pudica is een bekende Mimosa-soort. Het is een kruipend eenjarig of overblijvend kruid dat vaak wordt gekweekt om zijn curiositeitswaarde: de samengestelde bladeren vouwen zich naar binnen en hangen als ze worden aangeraakt of geschud, en gaan minuten later weer open. De soort komt oorspronkelijk uit Zuid- en Midden-Amerika, maar is nu een wijdverbreid onkruid.
Mimosa pudica
Mimosa pudica met gesloten bladeren
Mimosa pudica vouwt de blaadjes naar binnen.
Beschrijving
De stam is rechtopstaand bij jonge planten, maar wordt kruipend of slepend bij het ouder worden. De bladeren van de Mimosa pudica zijn samengestelde bladeren.
De bladeren zijn tweevingerig samengesteld, met één of twee pinnae-paren, en 10-26 blaadjes per pinna. De ronde bloemhoofdjes, die bloeiwijzen zijn, hebben een diameter van 8-10 mm (zonder de meeldraden). De bloemblaadjes van de bloemen zijn rood aan de bovenkant en de filamenten zijn roze tot lavendel. De vrucht bestaat uit clusters van 2-8 peulen die elk 1-2 cm lang zijn. De peulen vallen uiteen in 2-5 segmenten en bevatten lichtbruine zaden van ongeveer 2,5 mm lang. De bloemen worden bestoven door de wind en insecten. De zaden hebben een harde zaadmantel die de kieming beperkt.
Plantenbeweging
Mimosa pudica staat bekend om zijn snelle plantenbeweging. Net als een aantal andere plantensoorten ondergaat hij veranderingen in bladoriëntatie die "slaap" worden genoemd. Het blad sluit zich in het donker en gaat weer open in het licht.
De bladeren sluiten ook wanneer ze worden aangeraakt, verwarmd, geblazen of geschud. Wanneer de plant wordt verstoord, geven specifieke gebieden op de stengels kaliumionen af die water uit de celvacuolen dwingen. Het water diffundeert uit de cellen, waardoor de celdruk afneemt en de cellen instorten; dit verschil in turgescentie tussen verschillende celgebieden resulteert in het sluiten van de bladeren en het instorten van de bladsteel. Dit is een veel voorkomende eigenschap in de onderfamilie Mimosoideae van de vlinderbloemigen. De prikkel kan ook worden doorgegeven aan naburige bladeren. De functie van deze eigenschap is niet bekend. Mogelijk gebruikt de plant dit vermogen als verdediging tegen roofdieren. Dieren zijn misschien bang voor een snel bewegende plant en eten liever een minder actieve plant. Een andere mogelijke verklaring is dat de plotselinge beweging schadelijke insecten verdrijft.
