Propositie
Een stelling is een term in de filosofie en de logica. Het is een stelling die een waarheidswaarde heeft, wat betekent dat het waar of onwaar kan worden bewezen. Om geldig te zijn, moet het mogelijk zijn om te bewijzen dat de stelling waar of onwaar is. Veel docenten en studenten van de logica gebruiken de term verklaring en stelling om hetzelfde te betekenen.
Het is mogelijk om dezelfde stelling op vele manieren uit te drukken. De stelling heeft alleen betrekking op de werkelijke betekenis, niet op de manier waarop de stelling wordt uitgedrukt. Voorstellen kunnen er anders uitzien, maar betekenen hetzelfde. Wanneer twee verschillende stellingen hetzelfde betekenen, wordt gezegd dat ze synoniem zijn, wat betekent dat elke stelling dezelfde betekenis heeft.
Bijvoorbeeld, "Snow is white" (in het Engels) en "Schnee ist weiß" (in het Duits) zijn verschillende zinnen omdat ze in verschillende talen zijn geschreven. Ze betekenen echter precies hetzelfde: sneeuw is wit. Het maakt niet uit in welke taal de uitspraak is geschreven, het zal hetzelfde betekenen. Deze uitspraken zijn dus synoniem.
In de Aristotelische logica is een stelling een specifiek soort zin die bevestigt of ontkent dat een actie of predikaat door middel van een onderwerp heeft plaatsgevonden. Aristotelische stellingen nemen de vorm aan van "Alle mensen zijn sterfelijk" en "Socrates is een man". In elke zin heeft het onderwerp (mannen, Socrates) een status (zijn sterfelijk, is een man) die waar of onwaar kan worden aangetoond.
In logisch positivisme is een stelling waarvan de waarheidswaarde onmogelijk kan worden bepaald, zinloos. Zo kunnen uitspraken over het bestaan van godheden niet worden bewezen onder logisch positivisme. Omdat de uitspraken geen waarheidswaarde hebben, zou een logisch positivist stellingen over godheden (zoals "God bestaat" of "God bestaat niet") beschouwen als niet logisch.