Sidney L. Pressey
Sidney L. Pressey (Brooklyn, New York, 1888 - 1979) was vele jaren hoogleraar psychologie aan de Ohio State University. Hij is beroemd geworden door zijn uitvinding van een leermachine, vele jaren voordat het idee populair werd.
"De eerste... [leermachine] werd ontwikkeld door Sidney L. Pressey... Hoewel oorspronkelijk ontwikkeld als een zelfscorende machine... ...demonstreerde het zijn vermogen om daadwerkelijk les te geven."
Pressey trad in 1921 in dienst bij Ohio State, waar hij bleef tot zijn pensionering in 1959. Hij bleef publiceren na zijn pensionering, met 18 artikelen tussen 1959 en 1967. Hij was een cognitief psycholoog die "een opvatting van leren als een opeenstapeling van reacties beheerst door omgevingsstimuli verwierp ten gunste van een opvatting beheerst door betekenis, bedoeling en doel". In feite was hij zijn hele leven al een cognitief psycholoog, lang voor de "mythische verjaardag van de cognitieve revolutie in de psychologie".
Pressey was de eerste winnaar van de E.L. Thorndike Award voor prestaties in onderwijstechnologie, in 1964. Dit is een prijs van de American Psychological Association.
Formule voor vroege leesbaarheid
In 1923 publiceerden Pressey en een collega de eerste formule voor leesgemak. Zij waren bezorgd over het feit dat wetenschapsboeken op de middelbare school zoveel technische woorden bevatten. Zij vonden dat de leraren de hele les bezig waren met het uitleggen van de betekenis. Zij betoogden dat hun formule zou helpen om de "woordenschatlast" van schoolboeken te meten en te verminderen. Hun formule, gebaseerd op de Thorndike woordenlijst, kostte drie uur om toe te passen op een enkel boek. Het was een maat voor de moeilijkheidsgraad van de woordenschat. Veel latere formules maakten gebruik van een maatstaf voor de complexiteit van de zinnen en van de woordenschat. Dit zijn de twee belangrijkste oorzaken van de moeilijkheidsgraad of "leesbaarheid" van een tekst.
De "leermachine
Pressey's idee begon als een machine om meerkeuzevragen aan studenten toe te dienen. Deze waren (en zijn nog steeds) een basismethode voor het testen van studenten in de U.S.A.. De machine had een venster met een vraag en vier antwoorden. De leerling drukte op de toets van het gekozen antwoord. De machine registreerde het antwoord op een teller aan de achterkant van de machine, en toonde de volgende vraag.
Het geweldige idee was om de machine zo in te stellen dat hij pas verder ging als de leerling het juiste antwoord koos. Dan was het gemakkelijk aan te tonen dat de tweede opstelling de leerlingen leerde wat de juiste antwoorden waren. Dit was de eerste demonstratie dat een machine kon onderwijzen, en tevens een demonstratie dat kennis van resultaten de oorzaak was van het leren.
In een aantal kritieken wordt Pressey genoemd als de grondlegger van geprogrammeerde leer- en onderwijsmachines, lang voor de bekendere inspanningen van B.F. Skinner. Skinner was echter verantwoordelijk voor het populair maken van het hele onderwerp, en zijn kritiek op de beperkingen van het traditionele klassikale onderwijs is een klassiek werk.
Boeken van Pressey
- Pressey S.L. & Pressey L.C. 1923. Inleiding tot het gebruik van standaard tests. Harrap.
- Pressey S.L. & Pressey L.C. 1927. Mentale abnormaliteit en deficiëntie. Macmillan.
- Pressey S.L. 1933. Psychologie en het nieuwe onderwijs. Harper.
- Pressey S.L. & Robinson F.P. 1944. Psychologie en het nieuwe onderwijs. Herziene editie, Harper.
- Pressey S.L. & Janney J.E. 1937. Casebook of research in education. Harper.
- Pressey S.L; Janney J.E. & Kuhlen R.G. 1939. Het leven: een psychologisch overzicht. Harper.
- Pressey S.L. & Kuhlen R.G. 1957. Psychological development through the life span. Harper & Row...
- Pressey S.L; Robinson F.P & Horrocks J.E. 1959. Psychologie in het onderwijs. Harper.
Autobiografieën
- Pressey, Sidney L. 1967. Autobiografie. In A history of psychology in autobiography, vol 5. eds Edward G. Boring and Gardner Lindzey. New York: Appleton-Century-Croft.
- Pressey, Sidney L. 1971. Sidney Leavitt Pressey, Deel I: Een autobiografie. In Leiders in Amerikaans onderwijs, ed. Robert J. Havighurst. Chicago: University of Chicago Press.
