Layne Staley

Alice in Chains

Layne Staley speelde eerst in een band genaamd Sleze die bestond uit studenten van de Shorewood High School en toekomstige leden van de bands The Dehumanizers en Second Coming. De band veranderde in 1986 in Alice 'N Chains en speelde vooral covers van Slayer en Armored Saint nummers. Alice 'N Chains ging uit elkaar en Staley sloot zich daarna aan bij een funkband. De band had een gitarist nodig en Staley vroeg Jerry Cantrell als sideman voor de band. Cantrell stemde toe, maar alleen als Staley bij zijn band kwam. Nadat de funkband was ontbonden, trad Staley full-time toe tot Cantrell's band en zij herdoopten de band in Alice in Chains.

Terwijl hij bij Alice in Chains zat, brachten ze hun debuutalbum Facelift uit met daarop de hitsingle "Man in the Box" die door Staley was geschreven. Vervolgens brachten ze een EP uit genaamd SAP op 4 februari 1992 en hun tweede studioalbum Dirt op 29 september 1992.

De band toerde niet lang voor Dirt vanwege Staley's drugsverslaving. Cantrell schreef vaak de teksten voor de band, maar Staley schreef meer nummers naarmate de tijd verstreek en werd uiteindelijk gecrediteerd voor het schrijven van de helft van de catalogus van de band tot hun vierde studioalbum, Black Gives Way to Blue. Als Staley teksten schreef, gingen die vaak over het omgaan met zijn persoonlijke problemen zoals drugsgebruik en depressie.

De andere bandleden besloten niet te toeren voor hun derde studio-ep "Jar of Flies" omdat Staley's toestand steeds slechter werd. Staley besloot dat hij na Jar of Flies naar een afkickkliniek zou gaan en begon een zijproject met Mike McCready van Pearl Jam en Barrett Martin van Screaming Trees genaamd The Gacy Bunch. Later veranderden ze hun naam in Mad Season. Tijdens zijn tijd in Mad Season brachten ze 1 studioalbum uit, Above waarop de singles "River of Deceit" en "I Don't Know Anything" stonden.

Staley's fysieke conditie veranderde tijdens de onderbreking van Alice in Chains en zijn verslaving begon meer bekend te worden bij het publiek. Alice in Chains herenigde zich om het gelijknamige album Alice in Chains op te nemen, ook wel Tripod genoemd en het werd uitgebracht op 7 november 1995.

In oktober 1996 stierf Staley's ex-verloofde, Demri Lara Parrott, aan complicaties veroorzaakt door drugsgebruik. Haar dood maakte Staley nog depressiever. Hij verwijderde zich uit de schijnwerpers totdat hij in 1997 bij Alice in Chains op de Grammy Awards aanwezig was nadat het nummer "Again" genomineerd was voor "Best Hard Rock Performance". Hij nam twee nummers op voor de Music Bank box set en producer Dave Jerden zei dat "Staley 80 pond woog...en zo wit was als een geest."

Staley verliet zijn flat nauwelijks van 1999 tot 2002.

Dood

Op 19 april 2002 trapte de politie de deur van Staley's appartement in en vond Staley dood op zijn bank. Zijn autopsie meldde dat een combinatie van heroïne en cocaïne, bekend als een "speedball" die hij had geïnjecteerd, een factor was in zijn dood. Staley zou 1,80 m zijn en slechts 86 pond wegen toen zijn lichaam werd ontdekt, voornamelijk omdat zijn lichaam in ontbinding was omdat het twee weken na zijn dood werd ontdekt.