Baldwin II, Graaf van Vlaanderen
Baldwin II (ca. 865-918), genaamd Baldwin "de Kale" (Frans: le Chauve), was een Frans edelman en de tweede graaf van Vlaanderen. Hij regeerde van 879 tot aan zijn dood.
Baldwin II Le Chauve Graaf van Vlaanderen
Carrière
Geboren rond 865 was hij de zoon van Baldwin I, graaf van Vlaanderen, en Judith, een dochter van Karel de Kale. Via zijn moeder was hij een afstammeling van Karel de Grote. Baldwin wilde een goede handelsrelatie met Engeland onderhouden. Daarom trouwde Baldwin in 884 met Ælfthryth, een dochter van koning Alfred de Grote van Engeland. Dit hoogstaande huwelijk verhoogde de status van Baldwin II. Zijn kinderen hadden het voorrecht te behoren tot twee van de belangrijkste vorstenhuizen in West-Europa. Dit en later markeerde het Huis van Vlaanderen als een van de grote vorstenhuizen van Europa.
Toen hij voor het eerst over Vlaanderen regeerde, waren er een aantal zeer schadelijke Viking invallen. Zij plunderden overal behalve in het gebied ten noorden van de Somme. Tegen 883 werd Baldwin gedwongen noordwaarts te trekken naar de vlakke moerassen van Vlaanderen, dat vanaf dat moment het gebied werd dat het nauwst verbonden was met de graven van Vlaanderen. Baldwin had een reeks houten versterkingen gebouwd bij Sint-Omaars, Brugge, Gent en Kortrijk. Hij nam ook de landerijen en forten in beslag die door koninklijke en kerkelijke ambtenaren waren verlaten. Baldwin liet veel van deze zelfde burchten gebruiken door zijn regering, militie en plaatselijke rechtbanken.
In 888 werd de West-Franse koning Karel de Dikke afgezet. Er waren verschillende kandidaten om in zijn plaats koning te worden. Omdat hij een kleinzoon was van Karel de Kale, Heilig Rooms keizer en koning van West-Franken, kwam Baldwin in aanmerking om koning te worden. Maar hij dingde niet mee naar de kroon van West-Frankrijk. In plaats daarvan probeerde Baldwin samen met anderen de Oost-Frankische koning Arnulf ervan te overtuigen ook de West-Frankische kroon op zich te nemen. Maar Arnulf was niet geïnteresseerd. Odo, graaf van Parijs, werd tot koning gekozen, maar Odo wilde niet dat Baldwin de controle kreeg over de abdij van St. Bertin. Dit was een rijke prijs en zorgde ervoor dat Baldwin Odo niet steunde. De nieuwe koning viel Baldwin aan bij Brugge, maar kon hem niet verslaan. Baldwin verlegde zijn grenzen verder naar het zuiden en kreeg de controle over Artois. Hij kreeg ook de controle over de belangrijke abdij van St. Vaast. Toen de abdij in 900 in handen kwam van aartsbisschop Fulk van Reims, liet Baldwin hem vermoorden. Toen zijn pogingen om verder uit te breiden in het dal van de rivier de Somme werden tegengewerkt door Herbert I, graaf van Vermandois, liet Baldwin ook hem vermoorden.
Baldwin II stierf 10 september 918 te Blandinberg (bij Gent) en werd opgevolgd door zijn oudste zoon Arnulf I van Vlaanderen. Zijn jongste zoon Adalulf was (de eerste) graaf van Boulogne.
Familie
Hij trouwde met Elftryth, een dochter van Alfred de Grote, koning van Engeland. Zij hadden de volgende kinderen:
- Arnulf I (ca. 890-964) volgde zijn vader op als graaf van Vlaanderen.
- Adalulf (ca. 890-933), graaf van Boulogne.
- Ealswid.
- Ermentrud.