Causaliteit
Causaliteit is een manier om te beschrijven hoe verschillende gebeurtenissen met elkaar in verband staan. Stel er zijn twee gebeurtenissen A en B. Als B gebeurt omdat A is gebeurd, dan zegt men dat A de oorzaak is van B, of dat B het gevolg is van A.
Wat heel eenvoudig lijkt, is in feite een moeilijk probleem. Veel mensen hebben geprobeerd het op te lossen, ze hebben verschillende oplossingen bedacht
De Geïllustreerde Sutra van Oorzaak en Gevolg . Een afbeelding uit de 8e eeuw in Japan die oorzaak en gevolg laat zien.
Als de eerste dominosteen omvalt, valt de tweede, waardoor de derde valt, enz.
Causaliteit in de filosofie
Aristoteles
Aristoteles was een Griekse filosoof. Hij boog zich ook over het probleem van de causaliteit. In zijn boeken Posterior analytics en Metaphysics schreef hij:
- "Alle oorzaken zijn een begin..."
- "...we hebben wetenschappelijke kennis als we de oorzaak kennen..."
- "...de aard van een ding kennen is weten waarom het is..."
Dit kan gebruikt worden om causaliteit te verklaren. Aristoteles vond verschillende soorten oorzaken:
- De materiële oorzaak is die "grondstof" waaruit een ding is gemaakt. Dit wordt ook wel de deel-geheel oorzaak genoemd. Voorbeeld: Het brons van een standbeeld.
- De formele oorzaak vertelt ons wat, aan de hand van het voorbeeld van een kunstenaar, de bedoeling is van een ding. Dit wordt ook wel de geheel-deel-oorzaak genoemd. Voorbeeld de vorm van een standbeeld.
- De efficiënte oorzaak is dat externe ding dat de verandering in de eerste plaats veroorzaakt. Het laat zien 'wat verandering veroorzaakt van wat veranderd wordt'. Het omvat alle mogelijke soorten dingen, en is de moderne definitie van oorzaak. Voorbeeld: de ambachtsman die het beeld maakt, de kunst van het brons bewerken, de man die advies geeft, de vader van een kind.
- De uiteindelijke oorzaak beschrijft waarom iets bestaat. De uiteindelijke oorzaak, of telos, is het doel van het ding. Dit omvat moderne ideeën van oorzakelijk verband, zoals iets willen of nodig hebben, of die een doel geven aan gedrag Voorbeeld: De reden waarom de kunstenaar het standbeeld wilde maken.
Aristoteles sprak over twee soorten oorzaken: eigenlijke (voorafgaande) oorzaken en toevallige (toevallige) oorzaken. Beide soorten oorzaken, kunnen worden uitgesproken als potentiële of als feitelijke, bijzondere of algemene oorzaken. Dezelfde taal verwijst naar de gevolgen van oorzaken; zodat generieke gevolgen worden toegewezen aan generieke oorzaken, bijzondere gevolgen aan bijzondere oorzaken, en werkende oorzaken aan werkelijke gevolgen. Het is ook essentieel dat ontologische causaliteit niet de temporele relatie van voor en na - tussen de oorzaak en het gevolg - suggereert; dat spontaniteit (in de natuur) en toeval (in de sfeer van morele handelingen) behoren tot de oorzaken van gevolgen die behoren tot de efficiënte causaliteit, en dat geen incidentele, spontane of toevallige oorzaak vooraf kan gaan aan een eigenlijke, echte of onderliggende oorzaak.
Alle latere onderzoeken naar causaliteit zullen bestaan uit het opleggen van een favoriete hiërarchie op de volgorde (prioriteit) van oorzaken; zoals "finaal > efficiënt > materieel > formeel" (Aquino), of uit het beperken van alle causaliteit tot de materiële en efficiënte oorzaken of, tot de efficiënte causaliteit (deterministisch of toeval), of alleen tot regelmatige opeenvolgingen en correlaties van natuurlijke verschijnselen (de natuurwetenschappen beschrijven hoe dingen gebeuren in plaats van te vragen waarom ze gebeuren).
David Hume
David Hume was een andere filosoof die keek naar de relatie tussen oorzaak en gevolg. Hume denkt dat er bepaalde dingen zijn die al deze relaties van oorzaak en gevolg gemeen hebben..:
- Oorzaak en gevolg moeten dicht bij elkaar liggen. Het is mogelijk dat oorzaken ver weg een effect dichtbij hebben, maar dat kan alleen via een keten van oorzaak-gevolg reacties.
- Het gevolg komt altijd na de oorzaak.
- Er is een derde element, dat kracht of noodzaak wordt genoemd. Water is gewoonlijk vloeibaar en doorzichtig. Uit deze eigenschappen blijkt echter niet dat een mens erin kan stikken.
Hume zegt dat als iemand gewend is altijd dezelfde dingen in dezelfde volgorde te zien gebeuren, hij eraan gewend raakt dat ze in die volgorde gebeuren. Als hij de ene gebeurtenis ziet gebeuren, zal hij verwachten dat de andere ook gebeurt:
" | Ik zie onmiddellijk dat zij in tijd en plaats aan elkaar grenzen, en dat het object dat wij oorzaak noemen, voorafgaat aan het andere dat wij gevolg noemen. In geen enkel geval kan ik verder gaan, noch kan ik een derde relatie tussen deze objecten ontdekken. Daarom verruim ik mijn blik tot meerdere gevallen, waarin ik vind dat gelijksoortige voorwerpen altijd in gelijksoortige relaties van aaneengeslotenheid en opeenvolging bestaan. Op het eerste gezicht lijkt dit weinig te helpen. Het nadenken over verschillende gevallen herhaalt slechts dezelfde objecten; en kan daarom nooit aanleiding geven tot een nieuw idee. Maar bij nader onderzoek ontdek ik dat de herhaling niet in alle opzichten hetzelfde is, maar een nieuwe indruk voortbrengt, en daarmee het idee, dat ik nu onderzoek. Want na een veelvuldige herhaling ontdek ik dat de geest bij het verschijnen van een van de voorwerpen door de gewoonte wordt bepaald om de gebruikelijke begeleider te beschouwen, en om het in een sterker licht te beschouwen vanwege zijn relatie tot het eerste voorwerp. Het is deze indruk, of vaststelling, die mij het idee van noodzakelijkheid geeft. | " |
-David Hume, Verhandeling 1.3.14 |
Causaliteit in de logica
Logica is de wetenschap die bekijkt hoe je een argument opbouwt. In de logica zijn er meestal twee verschillende soorten oorzaken. Ze worden noodzakelijke oorzaak en voldoende oorzaak genoemd.
- Een noodzakelijke oorzaak is een oorzaak die zegt: Wanneer B optreedt, zal A ook zijn opgetreden. De wetenschap dat A is opgetreden, impliceert daarentegen niet noodzakelijkerwijs dat B ook zal zijn opgetreden. Voorbeeld: Senatoren in de Verenigde Staten moeten minstens 30 jaar oud zijn. Mensen die jonger zijn, kunnen geen senator worden. Daarom is elke senator minstens 30 jaar oud. (Aan de andere kant: er zijn mensen van minstens 30 jaar oud die geen senator zijn).
- Een voldoende oorzaak is een oorzaak die zegt Als ik weet dat A heeft plaatsgevonden, kan ik concluderen dat B ook heeft plaatsgevonden. Voorbeeld: Het midden van een speelkaart is gemarkeerd met een speciaal symbool, genaamd een grote schoppen (♠). Dit is voldoende om te zeggen dat de kaart een aas is. Er zijn drie andere kaarten in het spel die ook azen zijn. Ze worden aangeduid met een ruit (♦), een hart (♥), of een klaveren (♣). Je hoeft niet te weten dat deze drie andere kaarten bestaan of wat ze betekenen. Aan de andere kant zijn er geen kaarten die azen zijn, behalve de genoemde.
Vragen en antwoorden
V: Wat is causaliteit?
A: Causaliteit is een manier om te beschrijven hoe verschillende gebeurtenissen met elkaar in verband staan.
V: Hoe bepalen mensen de oorzaak-gevolgrelatie tussen twee gebeurtenissen?
A: Als B gebeurt omdat A is gebeurd, dan zeggen mensen dat A de oorzaak is van B, of dat B het gevolg is van A.
V: Waarom is het bepalen van causaliteit een moeilijk probleem?
A: Het bepalen van causaliteit is een moeilijk probleem omdat het niet altijd duidelijk is welke gebeurtenis de oorzaak is en welke het gevolg.
V: Hebben mensen geprobeerd het probleem van het bepalen van causaliteit op te lossen?
A: Ja, veel mensen hebben geprobeerd het probleem van het bepalen van causaliteit op te lossen.
V: Kwamen verschillende mensen met verschillende oplossingen?
A: Ja, verschillende mensen hebben verschillende oplossingen bedacht voor het probleem van het bepalen van causaliteit.
V: Kunt u een voorbeeld geven van causaliteit?
A: Ja, als een plant doodgaat omdat hij niet genoeg water heeft gekregen, kunnen we zeggen dat het gebrek aan water (A) de oorzaak is van de dood van de plant (B).
V: Is causaliteit een belangrijk concept op veel gebieden?
A: Ja, causaliteit is een belangrijk concept op veel gebieden, zoals wetenschap, geschiedenis, filosofie en recht.