Kerkuil
De kerkuil is Tyto alba, een uilensoort van het geslacht Tyto. Het is de meest verspreide uilensoort, en een van de meest wijdverspreide van alle vogels. De familie van de kerkuilen (Tytonidae) is een van de twee hoofdlijnen van de levende uilen, de andere is de typische uil (Strigidae). Hij is bekend onder vele andere namen in verschillende delen van de wereld, wat een van de problemen is met "gewone namen". Het is een van de belangrijkste redenen waarom Linnaeus zijn systeem van wetenschappelijke naamgeving heeft uitgevonden.
Deze uil heeft lange vleugels, een bleek gezicht, en een vierkante staart. Hij leeft in landelijke gebieden zoals boerderijen en bossen. De kerkuil heeft een spanwijdte van 75-110 cm en zijn lichaamslengte bedraagt ongeveer 25-50 cm. Hij weegt tussen 187 en 800 gram.
De kerkuil broedt in het voorjaar in nesten in bomen. Hij eet kleine zoogdieren, reptielen, vissen, insecten en kleinere vogels.
Ecologie
Tyto alba is nachtactief, zoals gebruikelijk voor uilen. Hij wordt echter vaak actief kort voor de schemering en kan soms overdag worden gezien, wanneer hij zich verwijdert van een slaapplaats die hem niet bevalt.
Dit is een vogel van open land zoals landbouwgrond of grasland met wat afgewisseld bos. Deze uil jaagt het liefst langs de bosranden. Hij heeft een moeiteloze golvende vlucht als hij zich over weilanden of soortgelijke jachtgebieden beweegt. Zoals de meeste uilen vliegt de kerkuil geruisloos; kleine kartels aan de voorranden van zijn vliegveren helpen om de luchtstroom over zijn vleugels te breken, waardoor turbulentie en het daarmee gepaard gaande lawaai worden verminderd.
Dieet en voeding
Hij jaagt door laag en langzaam over een gebied met open grond te vliegen, zwevend boven plekken die een potentiële prooi verbergen. Hij kan ook afrasteringspalen of andere uitkijkposten gebruiken om een prooi in een hinderlaag te lokken. De kerkuil voedt zich voornamelijk met kleine gewervelde dieren zoals knaagdieren.
Studies hebben aangetoond dat een individuele kerkuil één of meer knaagdieren per nacht kan eten; een nestelend paar en hun jongen kunnen meer dan 1.000 knaagdieren per jaar eten. Lokaal overvloedige knaagdiersoorten in de gewichtsklasse van enkele grammen per individu vormen gewoonlijk het grootste deel van de prooi. Dergelijke dieren maken waarschijnlijk ten minste driekwart uit van de biomassa die door elke T. alba wordt gegeten, behalve in sommige eilandpopulaties. In Ierland heeft de toevallige introductie van de Noordse woelmuis in de jaren 1950 geleid tot een belangrijke verschuiving in het dieet van de kerkuil: waar hun verspreidingsgebied elkaar overlapt is de Noordse woelmuis nu verreweg het grootste prooidier. Het dieet wordt aangevuld met plaatselijke kleine gewervelde en grote ongewervelde dieren.
Een (mannetje) Tyto alba alba-type (links) en een (vrouwtje) T. a. guttata-type Kerkuil in Nederland, waar deze ondersoorten intergreren
Een kerkuil schedel, met de knaagdier-dodelijke snavel
Vragen en antwoorden
V: Wat is de kerkuil?
A: De kerkuil is een uilensoort uit het geslacht Tyto, en een van de meest verspreide van alle vogels.
V: Wat is het verschil tussen de kerkuilenfamilie en de typische uilenfamilie?
A: De kerkuilenfamilie is een van de twee hoofdlijnen van de levende uilen, de andere zijn de typische uilen (Strigidae).
V: Waarom heeft de kerkuil meerdere namen?
A: De kerkuil is bekend onder vele andere namen in verschillende delen van de wereld, wat een van de problemen is met algemene namen.
V: Wat is de reden voor Linnaeus om zijn systeem van wetenschappelijke naamgeving uit te vinden?
A: Een van de belangrijkste redenen waarom Linnaeus zijn systeem van wetenschappelijke naamgeving uitvond, was om problemen met algemene namen te vermijden.
V: Wat zijn de fysieke kenmerken van een kerkuil?
A: De kerkuil heeft lange vleugels, een bleek gezicht en een vierkante staart. Hij heeft een spanwijdte van 75-110 cm en een lichaamslengte van ongeveer 25-50 cm. Zijn gewicht varieert tussen 187 en 800 gram.
V: Waar leeft de kerkuil?
A: De kerkuil leeft in landelijke gebieden zoals boerderijen en bossen.
V: Wat eet de kerkuil en wanneer broedt hij?
A: De kerkuil eet kleine zoogdieren, reptielen, vissen, insecten en kleinere vogels. Zijn broedseizoen is het voorjaar en hij broedt in nesten in bomen.
