Executie door olifant
In het verleden lieten veel heersers in Zuid- en Zuidoost-Azië mensen verpletteren door olifanten als doodstraf. Dit was gedurende meer dan 4000 jaar gebruikelijk. Ook de Romeinen en Carthagers deden dit soms.
De olifant stapte op het hoofd van de veroordeelde, degene die het bevel had gekregen te sterven. Gewoonlijk trainden verzorgers de olifant om zijn grote voet zachtjes op het hoofd van de veroordeelde te zetten. Op dat moment keken de getuigen onder de voet van de olifant om er zeker van te zijn dat de gevangene de misdaad had begaan. Vaak schreeuwde de veroordeelde en smeekte hij de getuigen te zeggen dat hij het niet was. Als een getuige verklaarde dat dit niet de misdadiger was, pleegde hij waarschijnlijk meineed. Meineed betekent liegen tijdens een proces. In die dagen konden heersers meineed met de dood bestraffen. Weinig getuigen ontkenden dat de veroordeelde de misdadiger was, want dan zou de olifant hen wel eens kunnen verpletteren. Dan gaf de mahout, of olifantendrijver, het bevel, en de olifant duwde met zijn gewicht naar beneden. De schedel brak en de voet drukte het hoofd plat.
Soms sleepte de olifant de veroordeelde door de straten voordat hij geplet werd. Sommige olifanten verpletterden eerst de armen en benen, om de pijn te verhogen.
"Een executie door een olifant" (sic), uit "An Historical Relation Of the Island Ceylon" door Robert Knox (Londen, 1681)
Locaties
De meeste raja's, Indiase heersers, hielden olifanten voor de dood door pletten. Het publiek kon de dood vaak zien; dit was de waarschuwing van de heersers om geen misdaad te begaan. Veel van de olifanten waren erg groot, met een gewicht van meer dan negen ton. De heersers wilden dat het pletten van olifanten bloederig en grof was. Sommige heersers in de geschiedenis veroordeelden ook kinderen.
Veel heersers in Zuid-Azië gebruikten olifanten als beulen, degenen die de ter dood veroordeelden ter dood brachten. Eén niet-religieuze Mogolkeizer, Akbar (1547-1605), gebruikte zijn favoriete olifant ook als rechter. Akbar regeerde in de stad Agra van 1570-1585. Hij geloofde dat zijn favoriete olifant kon weten wie schuldig was. Op deze manier heeft hij duizenden mensen ter dood gebracht. Zelfs als het om kleine misdaden ging, stuurde hij ze naar de olifant. Olifantenverzorgers staken hen voor de grote olifant en probeerden hem ervan te overtuigen op hen te trappen. De enorme olifant verpletterde de meesten, maar soms weigerde hij. Akbar geloofde dat dit hun onschuld bewees en liet hen dan vrij.
Verschillende regio's verpletterden de mensen door olifanten op verschillende manieren. Eén regio stopte de mensen in een zak, zodat ze niet hoefden te zien wat er ging gebeuren. Dan drukte de olifant de zak plat met de veroordeelde erin. In een andere streek liet men de veroordeelden toekijken hoe de olifant langzaam van ver kwam. Zijn enorme poten kwamen steeds dichterbij. Soms begroeven ze de veroordeelde tot aan zijn nek. De olifant kwam dan en stapte op zijn hoofd. Op sommige plaatsen moest de veroordeelde zijn hoofd op een speciale standaard zetten. De standaard had fonteinen aan de zijkanten waar hersenen en bloed uit zouden vloeien als de olifant zijn enorme voet naar beneden drukte.
Militair gebruik
Honderden jaren lang gebruikte men olifanten voor militaire doeleinden. De dood onder de voet van een olifant was gebruikelijk voor mensendie het leger verlieten of voor gevangenen, maar ook voor militaire misdadigers.
Geschiedenis in geschriften
Er zijn weinig gegevens over olifantenverplettering. Veel verslagen zijn verloren gegaan. De Britten schreven erover tijdens hun lange heerschappij over India.
Robert Knox was een Engelse reiziger. Hij schreef over een Sri Lankaanse verplettering in 1681.
De koning gebruikt hen als beulen; zij steken hun tanden door het lichaam, en hakken het dan in stukken, en gooien het ledemaat van ledemaat. Zij hebben scherp ijzer met een bus met drie randen, die zij op zulke momenten op hun Tanden zetten...
(An Historical Relation Of the Island Ceylon, Robert Knox, Londen, 1681)
Vragen en antwoorden
V: Wat was de doodstraf in Zuid- en Zuidoost-Azië voor veel heersers in het verleden?
A: De doodstraf bestond uit het verpletteren van mensen door olifanten.
V: Hoe lang werd het verpletteren van mensen met olifanten toegepast?
A: Het werd meer dan 4000 jaar toegepast.
V: Welke andere beschavingen gebruikten ook het pletten van olifanten als executiemethode?
A: De Romeinen en de Carthagers gebruikten soms ook het pletten van olifanten als executiemethode.
V: Hoe stapte de olifant op het hoofd van de veroordeelde?
A: Gewoonlijk trainden verzorgers de olifant om zijn grote voet zachtjes op het hoofd van de persoon te zetten.
V: Wat deden getuigen toen de olifant op het hoofd van de veroordeelde stapte?
A: Getuigen keken onder de voet van de olifant om er zeker van te zijn dat de gevangene degene was die de misdaad beging.
V: Wat gebeurt er als een getuige ontkent dat de veroordeelde de misdadiger is?
A: Als een getuige ontkent dat de veroordeelde de misdadiger is, wordt hij geacht meineed te plegen, wat betekent dat hij liegt tijdens een proces.
V: Wat was het gevolg van meineed in die dagen?
A: In die dagen konden heersers meineed bestraffen met de dood.
V: Waarom ontkenden weinig getuigen dat de veroordeelde de misdadiger was?
A: Weinig getuigen ontkenden de veroordeelde als de misdadiger, want dan zou de olifant hen in plaats daarvan kunnen verpletteren.
