Aambeien

Veroorzaakt

Het is niet bekend wat aambeien veroorzaakt, maar artsen spreken vaak van verschillende hoofdfactoren. Deze factoren zijn onder meer chronische constipatie of diarree, lang op het toilet zitten en overbelasting tijdens de ontlasting. Aambeien kunnen ook ontstaan door sporten. Wanneer iets zwaars wordt opgetild, komt er extra druk op het gebied te staan. Vrouwen lopen het risico aambeien te krijgen tijdens de zwangerschap. Dit gebeurt ook door verhoogde druk van de baby. Aambeien komen vaker voor bij het ouder worden, omdat het weefsel zwakker wordt. Sommige mensen hebben meer kans op aambeien als andere familieleden ze hebben.

Symptomen

Volgens hun anatomische oorsprong zijn er twee soorten aambeien: inwendige en uitwendige. Inwendige aambeien ontstaan aan de binnenkant van de anus. Maar interne aambeien kunnen ook naar beneden gaan en zich buiten de anus vertonen. In dat geval spreken de medici van een prolaps.

Symptomen van inwendige aambeien zijn jeuk, bloedingen, zwelling, slijmafscheiding, branderig gevoel, verzakking en vervuiling. Patiënten klagen ook over algemeen ongemak bij het zitten, een vol gevoel en de aanwezigheid van een vreemd voorwerp in de anus. Inwendige aambeien kunnen alleen pijnloze bloedingen uit de anus veroorzaken, terwijl uitwendige aambeien pijnlijk zijn. Uitwendige aambeien bevinden zich aan de buitenkant van de anus. Ze zien eruit als een blauwachtig bultje. Maar soms kunnen ook inwendige aambeien uiterst pijnlijk worden. Dit gebeurt omdat ze een stolsel ontwikkelen. In die gevallen is er sprake van een getromboseerde aambei en moet deze eventueel worden geopereerd. Pijn in het gebied rond de anus kan het gevolg zijn van een andere ziekte, zoals een anale fissuur, een anale fistel of een proctitis.

Diagnose

Aambeien worden vastgesteld door een arts. Meestal is een visueel onderzoek van de anus nodig. De arts kan een rectaal onderzoek uitvoeren om inwendige aambeien, tumoren, poliepen of abcessen op te sporen. Voor het visuele onderzoek moet meestal een speciaal apparaat, de anoscoop, in de anus worden ingebracht. De procedure is pijnloos, tenzij er sprake is van een andere ziekte.

Behandeling

Aambeien kunnen thuis of in het ziekenhuis worden behandeld. Meestal is de beste optie om te voorkomen dat u ze krijgt. Dit kan door de ontlasting zacht en omvangrijk te houden, zodat deze tijdens de ontlasting gemakkelijk passeert. Ontlasting kan zachter en groter worden gemaakt door de inname van vezels te verhogen. Dit betekent meer fruit, groenten en volle granen eten. De meeste mensen hebben niet genoeg vezels in hun dieet. In dat geval kunnen vezelsupplementen, zoals psyllium of methylcellulose, nuttig zijn.

Het is ook belangrijk om meer vocht in te nemen en het vochtgehalte op peil te houden. Aanbevolen wordt om zes tot acht glazen water per dag te drinken om de ontlasting zacht te houden.

Thuisbehandeling kan bestaan uit zitbaden, topische crèmes en zetpillen. Er zijn vele soorten verkrijgbaar voor de behandeling van aambeien, maar er is weinig bewijs dat het gebruik ervan ondersteunt.

Kleine aanpassingen in de levensstijl zijn belangrijk bij aambeien. Niet spannen tijdens de ontlasting en gaan zodra de aandrang zich voordoet, zijn belangrijke maatregelen. Actief blijven kan constipatie helpen voorkomen en het gewicht verminderen.

Procedures

Soms kunnen aambeien niet thuis worden behandeld of zoekt de patiënt hulp. Artsen kunnen aambeien behandelen met kantoorprocedures of in een ziekenhuisomgeving.

Kantoorbehandelingen omvatten:

• Rubberen band ligatie - Rubberen band ligatie is een eenvoudige procedure. Met een speciaal apparaat plaatst de arts een rubberen band om de aambei. Het bandje snijdt de bloedtoevoer naar de aambei af. De aambei zakt dan binnen een week in. Vervolgens vormt zich littekenweefsel om het resterende weefsel gefixeerd te houden. Deze procedure is meestal pijnloos, omdat er geen zenuwuiteinden zijn waar de rubberen band wordt geplaatst. De patiënt moet medische hulp inroepen als hij extreme pijn voelt. Dit kan het gevolg zijn van trombose.
• Sclerotherapie - de procedure omvat een injectie in de inwendige aambei. De injectie bevat een speciale oplossing die ervoor zorgt dat zich littekenweefsel vormt en de aambei krimpt.
• Infrarood fotocoagulatie - Bij deze procedure wordt infrarood licht toegepast op de inwendige aambei. Het infrarode licht veroorzaakt de vorming van littekenweefsel, waardoor de bloedtoevoer wordt afgesneden en de aambei krimpt.
• Elektrocoagulatie. Met een speciaal apparaat wordt elektrische stroom op de inwendige aambei gezet. De procedure veroorzaakt de vorming van littekenweefsel, waardoor de bloedtoevoer wordt afgesneden en de aambei krimpt.

In ernstige gevallen, wanneer thuis- en kantoorprocedures falen, kan een chirurgische aanpak worden overwogen. Er worden verschillende chirurgische technieken gebruikt. Ze gaan allemaal gepaard met verschillende complicaties, zoals bloedingen, infecties (sepsis), anale stricturen, fecale incontinentie, enz. Bij sommige procedures worden aambeien verwijderd. Deze procedures zijn algemeen bekend als Hemorrhoidectomie. Er zijn verschillende varianten, maar in alle gevallen verwijdert de chirurg de aambeien. De ingreep kan worden uitgevoerd om uitwendige en grote verzakkende inwendige aambeien te verwijderen. Hemorrhoidectomie is berucht omdat het erg pijnlijk is. Dit komt door de specifieke plaats waar de ingreep wordt uitgevoerd. Het anale kanaal bevat veel zenuwen, die gemakkelijk getraumatiseerd kunnen worden.

Andere chirurgische procedures zijn - geniete hemorroïdopexie (PPH, Longo's procedure) en dopplergeleide slagaderligatie (DG-HAL/RAR of THD).

Bij een hemorrhoidopexie met nietjes wordt een speciaal apparaat gebruikt, het nietapparaat, dat de verzakte aambeien optilt en vastzet. Het nietapparaat snijdt ook slijmvliesweefsel weg om de bloedtoevoer naar de resterende aambeien te blokkeren. De nietjesprocedure heeft echter een groter risico op herhaling.

Dopplergeleide ligatie van aambeien (DG-HAL/RAR of THD) is onlangs voorgesteld als een veilig en relatief pijnloos alternatief voor aambeienectomie. Met een speciaal echo-apparaat worden de slagaders die de aambeien van bloed voorzien geïdentificeerd. De chirurg zal ze dan afbinden, waardoor de bloedtoevoer wordt afgesneden en verdere problemen worden voorkomen. De procedure gaat echter gepaard met een hoog recidiefpercentage.

Verwante pagina's

• Hemorrhoidolysis, een behandeling voor aambeien