Pijn
Pijn is een symptoom van gekwetst of ziek zijn. Het is een nare gewaarwording die fysiek en emotioneel is.
De meeste pijn begint wanneer een deel van het lichaam pijn lijdt. De zenuwen in dat deel sturen berichten naar de hersenen. Die berichten vertellen de hersenen dat het lichaam wordt beschadigd. Pijn is niet alleen de boodschap die de zenuw naar de hersenen stuurt. Het is de nare emotie die je voelt als gevolg van die schade.
De boodschap die de zenuw naar de hersenen stuurt, wordt nociceptie genoemd. Wat wordt ervaren als gevolg van de nociceptie is pijn.
Soorten pijn
Pijn kan acuut of chronisch zijn. Acuut betekent dat het maar korte tijd voorkomt. Chronisch betekent dat de pijn lang aanhoudt.
Pijn kan het gevolg zijn van verschillende soorten letsel:
- Cutane pijn wordt veroorzaakt door beschadiging van de huid. Dit is de pijn die iemand voelt als zijn pols met een mes wordt doorgesneden.
- Viscerale pijn is het gevolg van beschadiging van de organen in het lichaam - zoals de maag, de nieren en het hart. Dit is de pijn die iemand voelt als hij een maagzweer heeft.
- Somatische pijn komt van spieren, botten en gewrichten. Dit is de pijn die iemand voelt als hij een gewricht, zoals de enkel, verstuikt (verdraait).
Pijn kan ook optreden als er geen onderliggend letsel of oorzaak is. Pijn kan gewoon ontstaan doordat de zenuwen niet goed werken. Dit wordt neuropathische pijn genoemd.
Behandelingen tegen pijn
Voor de meeste pijnen is de beste behandeling het stoppen van de schade die de pijn veroorzaakt. Als de enkel verstuikt is, zeggen artsen dat de persoon er niet op mag lopen. Ze zeggen dat ze er ijs op moeten leggen. Dit helpt het letsel te stoppen. Bij een maagzweer stoppen artsen het zuur dat in de maag wordt aangemaakt. Dit helpt de zweer te genezen.
Maar veel soorten pijn hebben ook medicijnen nodig om zich beter te voelen. Er zijn veel verschillende soorten medicijnen tegen pijn:
- NSAID's (acroniem voor niet-steroïdaal anti-inflammatoir geneesmiddel). Deze medicijnen verminderen de ontsteking op de plaats waar de persoon pijn heeft. Ze werken ook in de hersenen om de pijn te verminderen. Voorbeelden zijn aspirine, ibuprofen en naproxen. Deze medicijnen kunnen iemand slaperig maken, maar ze zijn niet verslavend. Ze kunnen problemen veroorzaken met de nieren en met maagzweren.
- Opioïden zijn verdovende pijnstillers. Ze hebben niet de nier- en maagproblemen die NSAID's wel hebben. Maar ze kunnen iemand erg slaperig maken en hebben andere mogelijke bijwerkingen, zoals gebrek aan coördinatie, concentratiestoornissen, wazig zien en gewichtstoename. Ze kunnen verslavend zijn.
- Acetaminophen (bv. Tylenol) is geen verdovend middel en ook geen NSAID. Het is dus veel veiliger dan beide, maar kan wel leverschade veroorzaken.
- Geneesmiddelen tegen aanvallen (ook wel anti-epileptica of anti-convulsiva genoemd) - veel van deze geneesmiddelen werken bij chronische neuropathische pijn. Andere pijnmedicijnen werken mogelijk helemaal niet tegen dit soort pijn. Voorbeelden zijn carbamazepine en gabapentine.
- Antidepressiva kunnen ook helpen bij chronische pijn, zelfs als het geen neuropathische pijn is. Dit komt deels door een effect op de pijn zelf. Maar het helpt ook, omdat leven met chronische pijn depressie kan veroorzaken.
Er zijn artsen die gespecialiseerd zijn in pijnbestrijding. Dit zijn meestal anesthesisten, maar zij kunnen ook een van de vele onderliggende specialisaties hebben, zoals neurologie, fysiologie of interne geneeskunde.
Chronische pijn
Een nieuwe genetische methode voor de behandeling van chronische pijn bevindt zich in de onderzoeksfase. Het idee is om het gen HCN2, dat een sleutelrol speelt bij chronische pijn, te inactiveren (uit te schakelen). Experimenten op muizen suggereren dat dit zal werken.
Verwante pagina's
- Rugpijn
- Chronische pijn
- Migraine
- Perifere neuropathie
- Myalgie
