Ligand
Een ligand is een biochemische stof. De functie ervan is zich te binden aan een biologisch molecuul en het molecuul een functie te laten vervullen. De binding van een ligand verandert de vorm van het receptoreiwit. Hierdoor verandert het gedrag van het eiwit.
In engere zin is het een signaalactiverende molecule, die bindt aan een plaats op een doeleiwit.
De binding gebeurt door intermoleculaire krachten, zoals ionische bindingen, waterstofbruggen en van der Waals krachten. De koppeling (associatie) is gewoonlijk omkeerbaar (dissociatie).
Liganden omvatten substraten, remmers, activatoren, en neurotransmitters. De neiging of sterkte van binding wordt affiniteit genoemd.
Myoglobine (blauw) met zijn ligand heem (oranje) gebonden.
Verwante pagina's
- Signaaltransductie
- Cytokine
- Agonist
- Receptor-antagonist
Vragen en antwoorden
V: Wat is een ligand?
A: Een ligand is een biochemische stof die zich bindt aan een biologische molecule om deze een functie te laten uitvoeren.
V: Hoe beïnvloedt ligandbinding het receptoreiwit?
A: Ligandbinding verandert de vorm van het receptoreiwit, wat op zijn beurt het gedrag van het eiwit verandert.
V: Hoe vindt binding van ligand plaats?
A: Ligandbinding vindt plaats door intermoleculaire krachten zoals ionische bindingen, waterstofbruggen en van der Waals krachten.
V: Is ligandbinding omkeerbaar?
A: Ja, ligandbinding is meestal omkeerbaar en kan gedissocieerd worden.
V: Wat zijn enkele voorbeelden van liganden?
A: Liganden zijn onder andere substraten, remmers, activatoren en neurotransmitters.
V: Hoe wordt de neiging of sterkte van binding genoemd?
A: De neiging of sterkte van binding wordt affiniteit genoemd.
V: Wat is de specifieke functie van een ligand met betrekking tot doeleiwitten?
A: In engere zin is een ligand een signaal-triggerende molecule die bindt aan een specifieke plaats op een doeleiwit.
