Ionaire binding
Een ionische binding is de elektrostatische aantrekkingskracht tussen een niet-metaal en een metaalion in een reusachtig ionisch kristalrooster. Dit gebeurt wanneer geladen atomen (ionen) elkaar aantrekken. Dit gebeurt nadat een metaalatoom een of meer van zijn elektronen verliest aan het niet-metaalatoom. Hoe groter het verschil in lading tussen het metaalion en het niet-metaalion, hoe sterker de ionische binding. Daarbij kunnen maximaal drie elektronen worden overgedragen.
Een metaalatoom wordt een positief kation omdat het elektron(en) verliest. Een niet-metaalatoom wordt een negatief anion omdat het elektron(en) wint. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer natrium en chloor zich verbinden tot het gewone keukenzout NaCl. Eerst oxideren natriumatomen (Na) en verliezen een elektron om positief geladen natriumionen (Na+) te vormen. De chlooratomen krijgen de elektronen van de natriumatomen en vormen negatief geladen chloride-ionen (Cl-). Beide ionen zijn nu tegengesteld geladen en worden vastgehouden door sterke elektrostatische aantrekkingskrachten.
Eigenschappen van ionische bindingen
- Driedimensionale ionische structuur, een zogenaamde reusachtige ionische kristalroosterstructuur.
- Ionische verbindingen zijn oplosbaar in water omdat de ionen gunstige interacties vormen met watermoleculen waarbij voldoende energie vrijkomt om zich los te maken van het rooster.
·
- In vaste toestand geleiden zij geen elektriciteit. In vloeibare toestand of opgelost in water geleiden zij echter wel goed elektriciteit, omdat de ionen vrij kunnen bewegen en lading kunnen dragen.
- Zij staan in contrast met de kenmerken van een covalente binding.
- Soms, als zij geen valentie-elektron over hebben om een volledige schil te vormen, zal er één optreden als twee en in een achtvorm rond beide atomen draaien.
- Ionische bindingen zijn over het algemeen een stuk zwakker dan covalente bindingen.
- Ionische verbindingen hebben een hoog smelt/kookpunt door de sterke elektrostatische aantrekkingskrachten, die een grote hoeveelheid warmte-energie vereisen om te overwinnen.
Vragen en antwoorden
V: Wat is een ionische binding?
A: Een ionische binding is de elektrostatische aantrekkingskracht tussen een niet-metaal en een metaalion in een reusachtig ionisch kristalrooster.
V: Hoe ontstaat een ionische binding?
A: Een ionische binding ontstaat wanneer geladen atomen (ionen) elkaar aantrekken. Dit gebeurt nadat een metaalatoom één of meer van zijn elektronen verliest aan het niet-metaalatoom.
V: Wat maakt de ionische binding sterker?
A: Hoe groter het verschil in lading tussen het metaalion en het niet-metaalion, hoe sterker de ionische binding.
V: Hoeveel elektronen kunnen er overgedragen worden tijdens het proces van een ionische binding?
A: Er kunnen maximaal drie elektronen worden overgedragen tijdens het proces.
V: Wat gebeurt er met een metaalatoom tijdens een ionische binding?
A: Een metaalatoom wordt een positief kation omdat het elektron(en) verliest.
V: Wat gebeurt er met een niet-metaalatoom tijdens een ionische binding?
A: Een niet-metaalatoom wordt een negatief anion omdat het elektron(en) wint.
V: Kunt u een voorbeeld van een ionische binding beschrijven?
A: Een voorbeeld van een ionische binding is wanneer natrium en chloor zich verenigen om keukenzout, NaCl, te vormen. Eerst oxideren natriumatomen (Na) en verliezen een elektron om positief geladen natriumionen (Na+) te vormen. Chlooratomen winnen de elektronen van de natriumatomen om negatief geladen chloride-ionen (Cl-) te vormen. Beide ionen zijn nu tegengesteld geladen en worden vastgehouden door sterke elektrostatische aantrekkingskrachten.
