Volksraadpleging

Een volksraadpleging of referendum is een vorm van stemmen, of het voorstellen van wetten. Sommige definities van 'volksraadpleging' suggereren dat het een soort stemming is om de grondwet of de regering van een land te wijzigen. Anderen definiëren het als het tegenovergestelde. Australië definieert 'referendum' als een stemming om de grondwet te wijzigen en 'volksraadpleging' als een stemming die geen invloed heeft op de grondwet.

Er zijn twee soorten resultaten

  • Verplicht - wat betekent dat de overheid moet doen wat het resultaat zegt
  • Advies - wat betekent dat de uitslag van de stemming alleen bedoeld is om de regering te helpen bij het maken van de definitieve keuze.

Het hangt meestal af van de geschiedenis en de grondwet van het land wat voor soort referendum/plebisciet wordt gebruikt. In Zwitserland is een referendum meestal verplicht, omdat het volk wordt gezien als de bron van het regeringsmandaat (de macht) om te regeren. Zo heeft het land tijdens de basisinkomenscampagne van Zwitserland een nationaal referendum gebruikt voor de stembusgang.

In het Verenigd Koninkrijk zijn de referenda slechts adviserend geweest, omdat de regering zegt dat het in het parlement gekozen volk de beslissingen neemt. Het referendum over de onafhankelijkheid van Schotland was een uitzondering. Het was juridisch bindend, maar het was geen referendum van de Britse kiezers. Het was beperkt tot de huidige inwoners van Schotland.

Een voorbeeld van een voorgestelde volksraadpleging was het besluit van de Griekse premier George Papandreou in 2011 om het Griekse volk te laten stemmen over de vraag of het land met een zware schuldenlast een reddingspakket van 130 miljard euro van de Europese Unie zou aanvaarden. Het idee schokte de landen van de eurozone, want een "nee" zou kunnen betekenen dat Griekenland zijn nationale schuld niet nakomt en de Europese Unie en de eurozone verlaat. De stemming werd echter geannuleerd.

Een ander voorbeeld was de stemming over de Europese Grondwet in 2005. De stemming vond plaats in een aantal landen. Frankrijk en Nederland hadden een referendum over dit onderwerp. In beide staten hebben de kiezers nee gezegd tegen het voorstel en is er geen grondwet opgesteld.

De afzonderlijke, gelijktijdige referenda die op 24 april 2004 in de Turkse Republiek Noord-Cyprus en de Republiek Cyprus zijn gehouden over het alomvattende plan voor een regeling van de secretaris-generaal van de VN, zijn het zoveelste voorbeeld van een dergelijke stemming. Het plan werd in het Turks-Cypriotische referendum met 65 procent goedgekeurd, terwijl het in het Grieks-Cypriotische referendum met 75 procent werd verworpen.

Ad om voor het Verdrag van Lissabon te stemmen, door de Ierse regering, in 2009.Zoom
Ad om voor het Verdrag van Lissabon te stemmen, door de Ierse regering, in 2009.

Problemen met referenda

Veel politieke problemen kunnen worden opgelost door het volk naar zijn mening te vragen, omdat de aanhangers van het argument gedwongen zullen worden de beslissing van het volk te accepteren. Echter:

  • Gevreesd wordt dat de kiezers niet voldoende politieke kennis hebben om echt te begrijpen waar ze voor stemmen.
  • Filosofen Plato en Madison dachten dat de kiezers te gemakkelijk worden overgehaald door hun eigen interne gevoelens van een zaak in plaats van zich te richten op het welzijn van de natie. Dat wil zeggen dat ze egoïstisch stemmen.

Vragen en antwoorden

V: Wat is een plebisciet of referendum?


A: Een plebisciet of referendum is een soort stemming of wetsvoorstel. Het wordt gebruikt om de mening van mensen over bepaalde kwesties te bepalen en kan juridisch bindend of adviserend zijn, afhankelijk van de geschiedenis en de grondwet van het land.

V: Hoe worden plebiscieten/referenda in Zwitserland gebruikt?


A: In Zwitserland zijn referenda meestal verplicht, omdat het volk wordt gezien als de bron van het mandaat (de macht) van de regering om te regeren. Dit betekent dat elke stemming moet worden gevolgd door actie van de regering.

V: Hoe zijn referenda in het Verenigd Koninkrijk gebruikt?


A: In het Verenigd Koninkrijk zijn referenda alleen adviserend geweest, wat betekent dat de uitslag ervan niet noodzakelijkerwijs gevolgd hoeft te worden door actie van de regering. Het referendum over de Schotse onafhankelijkheid was een uitzondering en was alleen juridisch bindend voor inwoners van Schotland.

V: Wat is er in 2011 gebeurd met het voorgestelde referendum in Griekenland?


A: In 2011 stelde de Griekse premier George Papandreou een reddingspakket van 130 miljard euro van de Europese Unie voor, waarvoor een plebisciet van de Griekse burgers nodig zou zijn. Deze stemming werd echter geannuleerd voordat zij kon plaatsvinden.

V: Wat gebeurde er toen Frankrijk en Nederland in 2005 een referendum hielden over de Europese Grondwet?


A: Toen Frankrijk en Nederland op 24 april 2004 gelijktijdig een referendum hielden over een algemeen schikkingsplan van de secretaris-generaal van de VN, stemden zij beide "nee" tegen dit voorstel, zodat er geen grondwet kwam.

V: Welk voorbeeld geeft Cyprus voor het gebruik van afzonderlijke gelijktijdige referenda?


A: Cyprus geeft een voorbeeld van afzonderlijke gelijktijdige referenda voor verschillende landen; in 2004 hielden de Turkse Republiek Noord-Cyprus en de Republiek Cyprus beide een stemming over het alomvattende plan van de secretaris-generaal van de VN voor een regeling, waarbij 65% het plan goedkeurde in het Turks-Cypriotische referendum en 75% het afwees in het Grieks-Cypriotische referendum.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3