Rhizaria
De Rhizaria zijn een supergroep van meestal eencellige eukaryoten. Onlangs is een meercellige vorm beschreven.
Deze supergroep werd voorgesteld door Cavalier-Smith in 2002. Ze telt vele soorten. Ze variëren sterk in vorm, maar meestal zijn ze amoebe-achtig met pseudopoden. Velen produceren schelpen of skeletten, die vrij complex van structuur kunnen zijn. Zij vormen de overgrote meerderheid van de protozoaire fossielen. Bijna allemaal hebben ze mitochondriën met plooien.
Groepen
Er zijn drie hoofdgroepen van Rhizaria:
- Cercozoa - Diverse amoeben en flagellaten, meestal met pseudopoden en veel voorkomend in de bodem.
- Foraminifera - Amoeboïden met reticulose pseudopoden, algemeen voorkomend in marien benthos.
- Radiolaria - Amoeboïden met skeletten, veel voorkomend als zeeplankton.
Evolutionaire relatie
Rhizaria maakt deel uit van de bikontclade, die ook de Archaeplastida, de Chromalveolata, de Excavata en enkele kleinere groepen omvat. Als bikonts stammen ze allemaal af van een heterotrofe eukaryoot met twee flagellen.
Historisch gezien werden veel rhizaria als dieren beschouwd, met hun beweging en heterotrofie als rechtvaardiging. Toen echter het vijf-domeinen-systeem de overhand kreeg op de tweedeling dier-plant, werden de rhizaria in het koninkrijk Protista geplaatst. Nadat Carl Woese zijn driedomeinsysteem had gepubliceerd, richtten de taxonomen hun aandacht op het domein van de eukaryoten. De protisten zijn parafyletisch, en moesten dus worden opgesplitst in monofyletische clades. Na veel discussie, die nog steeds voortduurt, kwam Rhizaria naar voren als een van die monofyletische groepen.
