Volkstribuun
Tribunes van het plebs waren belangrijke ambtenaren in het oude Rome. De plebianen (plebs) waren het vrije Romeinse volk dat geen patriciërs was.
De tribunes zorgden voor een evenwicht tussen de macht van de Senaat en de behoeften van het volk. Er waren tien tribunes op elk moment, en ze konden afzonderlijk of samen optreden.
Deze tribunes hadden de macht om de volksvergadering (het Concilium Plebis) te gebruiken om het gewone volk te steunen. Ze konden de Senaat oproepen, wetgeving voorstellen en namens de plebejers tussenbeide komen in juridische zaken. Het allerbelangrijkste was de bevoegdheid om een veto uit te spreken over het optreden van de Consuls en andere magistraten, om de belangen van de plebejers te beschermen. Een aanval op elke volksstam was in strijd met de wet.
Tribunes van het plebs werden alleen door de Volksvergadering gekozen. Zij konden gewone burgers zijn, in tegenstelling tot alle andere ambtenaren van de Romeinse Republiek. Hun rol duurde ongeveer 800 jaar, maar onder het Romeinse Rijk hadden ze geen echte macht. Ze waren in oorsprong en stijl, een werkend deel van de Romeinse Republiek.
Hoewel een tribuun een veto kon uitspreken over elke actie van de magistraten, de Senaat of andere vergaderingen, moest hij fysiek aanwezig zijn om dit te kunnen doen. Zodra de tribuun niet meer aanwezig was, kon de actie worden afgerond alsof het veto niet was uitgesproken. Dit betekende dat de bevoegdheden van de tribuunen beperkt waren tot Rome zelf en niet tot de Republiek in het algemeen.
Vragen en antwoorden
V: Wat was de rol van de tribunen van het plebs in het Oude Rome?
A: De tribunen van het plebs zorgden voor een evenwicht tussen de macht van de Senaat en de behoeften van het volk. Zij hadden de macht om de volksvergadering te gebruiken om het gewone volk te steunen, de Senaat bijeen te roepen, wetgeving voor te stellen en namens de plebejers tussenbeide te komen in juridische zaken.
V: Hoeveel tribunen waren er op een bepaald moment?
A: Er waren op elk moment tien tribunen, die apart of samen konden optreden.
V: Wie waren de plebs?
A: Het plebs waren de vrije Romeinse mensen die geen patriciërs waren.
V: Kon een tribuun een burger zijn?
A: Ja, een tribuun kon een burger zijn, in tegenstelling tot alle andere ambtenaren van de Romeinse Republiek.
V: Wat was de belangrijkste macht van de tribunen van het plebs?
A: De belangrijkste macht van de tribunen van het plebs was de macht om een veto uit te spreken over de acties van de consuls en andere magistraten, om de belangen van de plebejers te beschermen.
V: Kon een aanval op een tribuun van het plebs uitgevoerd worden zonder juridische gevolgen?
A: Nee, een aanval op een plebische tribuun was tegen de wet.
V: Hadden de tribunen van het plebs echte bevoegdheden onder het Romeinse Rijk?
A: Nee, onder het Romeinse Rijk hadden ze geen echte bevoegdheden.
