Senaat (Rome) | de langst bestaande instelling in het oude Rome
De Romeinse Senaat was de langst bestaande instelling in het oude Rome. Hij begon in de eerste jaren van de stad, die in 753 voor Christus zou zijn gesticht. Hij overleefde het Romeinse Koninkrijk (753 BC-509 BC), de Romeinse Republiek (509 BC-27 BC), het Romeinse Rijk (27 BC-395 AD) en de val van het West-Romeinse Rijk (395-476 AD).
De Senaat begon als een adviesraad van ouderen. Het woord "senaat" kwam van "senex" dat "oude man" betekent. De Senaat bereikte zijn hoogtepunt in het midden van de Republiek, toen het het machtigste orgaan in Rome was. De Senaat verloor veel van zijn macht in de eerste periode van het keizerrijk, bekend als het Principaat.
Na Diocletianus, toen het regeringscentrum uit Rome werd verplaatst, werd de Senaat slechts een gemeentelijk orgaan. De invloed van het oude idee leefde voort, en Constantijn II richtte een Senaat op in Constantinopel.
De Curia Iulia op het Forum huisvestte de senaat
De Romeinse senaat: Cicero valt Catiline aan, van een 19e-eeuws fresco in het Palazzo Madama, Rome, huis van de Italiaanse Senaat. Deze opvatting is waarschijnlijk onjuist. Het bestaande gebouw Curia Julia, dat dateert van keizer Diocletianus, laat zien dat de senatoren in rechte en parallelle lijnen aan weerszijden zaten, binnen het gebouw.
Functies
De Senaat vaardigde decreten uit, senatus consultum genaamd, die een advies waren van de Senaat aan een magistraat (hoge ambtenaar). In de praktijk werden ze meestal opgevolgd.
Via dergelijke adviezen stuurde de Senaat de magistraten aan, met name de Romeinse consuls (de hoogste magistraten) in hun aanpak van militaire conflicten.
De Senaat had ook de macht over het burgerlijk bestuur in Rome. Alleen de Senaat kon toestemming geven voor de uitbetaling van openbare middelen uit de schatkist. Naarmate het Romeinse Rijk groeide, hield de Senaat ook toezicht op het bestuur van de provincies, die werden bestuurd door voormalige consuls en praetors. Hij besliste welke magistraat welke provincie moest besturen.
De senatoren waren patriciërs, dus leden door geboorte, of mannen van mindere afkomst die opmerkelijke prestaties hadden geleverd. Onder de vroege koningen telde de Senaat 100 leden, maar dit aantal groeide tot 900, waarna Augustus het terugbracht tot 600. Toch waren er altijd maar 100 tot 200 leden actief. Van tijd tot tijd waren er andere bronnen van macht in Rome, zoals vergaderingen, magistraten, dictators en keizers, maar de Senaat speelde altijd een rol.
Andere lezing
- Lintott, Andrew 1999. De grondwet van de Romeinse Republiek. Oxford University Press. ISBN 0-19-926108-3.
Vragen en antwoorden
V: Wat was de Romeinse Senaat?
A: De Romeinse Senaat was een instelling in het oude Rome die begon in de eerste jaren van de stad. Het begon als een raad van ouderen en bereikte zijn hoogtepunt tijdens het midden van de Republiek, toen het het machtigste orgaan in Rome was.
V: Wanneer begon de Romeinse Senaat?
A: De Romeinse Senaat begon in 753 v.C., naar men aanneemt toen Rome werd gesticht.
V: Hoe lang duurde de Romeinse Senaat?
A: De Romeinse Senaat duurde van 753 v. Chr. tot 476 n. Chr. en heeft verschillende perioden overleefd, zoals het Koninkrijk (753 v. Chr.-509 v. Chr.), de Republiek (509 v. Chr.-27 v. Chr.), het Keizerrijk (27 v. Chr.-395 n. Chr.) en de val van het Westerse Rijk (395-476 n. Chr.).
V: Wat betekent "senaat"?
A: Het woord "senaat" komt van "senex" dat "oude man" betekent.
V: Hoe machtig was de Romeinse Senaat op zijn hoogtepunt?
A: Op zijn hoogtepunt tijdens het midden van de Republiek werd de Romeinse Senaat beschouwd als het machtigste orgaan in Rome.
V: Bleef deze macht in alle perioden van het oude Rome bestaan? A: Nee, tijdens de eerste periode van het keizerrijk, bekend als het Principaat, verminderde veel van zijn macht. Nadat Diocletianus de regering uit Rome had verplaatst, werd het slechts een gemeentelijk orgaan.
V: Was er een senaat ingesteld na de val van het oude Rome? A: Ja, Constantijn II richtte een senaat op in Constantinopel na de val van het oude Rome.
