Voynichmanuscript

Sectie

Aangezien de tekst nog niet is vertaald, is deze op basis van de afbeeldingen doorgesneden. De opdeling is meestal de volgende:

• Kruiden: Elke pagina bevat de afbeelding van een of twee planten, met wat opschrift.
• Astronomisch: Bevat beelden die lijken op astronomische of astrologische symbolen van de tijd; dit omvat ook de tekens van de dierenriem.
• Biologisch: Toont foto's van naakte vrouwen die in zwembaden baden; sommige vrouwen dragen kronen; heeft ook foto's van lichaamsorganen.
• Kosmologisch: Meer cirkelvormige diagrammen; ook met foldouts; men heeft zes pagina's met wat lijkt op verbonden eilanden, met een vulkaan.
• Farmaceutisch: Gelabelde afbeeldingen van plantendelen, met potten voor medicijnen.
• Recepten: Korte tekstpassages, meestal voorafgegaan door een ster- of bloemachtige illustratie.

De allerlaatste pagina lijkt een soort "sleutel" te hebben: drie regels tekst, met een script dat lijkt op het script dat in het 15e eeuwse Duitsland werd gebruikt.

Tekst analyse

Het manuscript bestaat uit katernen. Een katern is gemaakt van gevouwen perkament. De katernen bestaan uit folio's, met tekst of illustraties aan beide zijden van het folio. De katernen zijn genummerd van 1 tot 20, de folio's van 1 tot 116. Sommige van de vouwkaternen hebben bijzondere vormen. Afhankelijk van de manier van tellen geeft dit een totaal van 240 pagina's. Omdat er gaten zitten in de nummering lijkt het waarschijnlijk dat sommige pagina's verloren zijn gegaan; het manuscript had waarschijnlijk minstens 272 pagina's. De gaten waren er al toen Voynich het manuscript in 1912 kocht.

Voor de tekst en de contouren is gebruik gemaakt van een schachtstift. De figuren werden gekleurd met verf, mogelijk op een later tijdstip. Er zijn sterke aanwijzingen dat veel van de folio's van het boek op verschillende plaatsen in de geschiedenis zijn herschikt, en dat de oorspronkelijke paginavolgorde misschien wel heel anders was dan wat we nu zien.

De tekst is van links naar rechts geschreven, omdat er aan de rechterkant onregelmatige marges zijn. Er is geen duidelijke interpunctie. De persoon of personen die de tekst schrijven lijken de taal vloeiend te beheersen. Er was waarschijnlijk nog een andere "bron" waar ze van hebben gekopieerd. De stroom van de tekst is vloeiend, wat de indruk wekt dat de symbolen niet vercijferd zijn.

In totaal zijn er ongeveer 170.000 glyfen. Gezien de ruimte daartussen lijken er "woorden" en "paragrafen" te zijn. Het is moeilijk (en een kwestie van discussie) om het gebruikte alfabet in de tekst te bepalen; sommige glyfen kunnen variaties zijn van andere, en sommige kunnen gewoon twee samengevoegde glyfen zijn. De tekst kan waarschijnlijk worden weergegeven met een alfabet van tussen de twintig en dertig tekens.

Er zijn ongeveer 35.000 "woorden", gemaakt van glyfes of karakters. Er is een statistische analyse gedaan en de "woorden" lijken op "natuurlijke taal":

• Ze volgen de wet van Zipf.
• De entropie van de woorden is vergelijkbaar met die van het Latijn of het Engels.

Doel

Het doel van het boek was waarschijnlijk om te dienen als een handleiding voor het maken van drugs, of als een boek over geneeskunde. Het eerste deel is vrijwel zeker een kruid. Een kruid is een verzameling planten, met hun beschrijving. Een identificatie van de planten, gebaseerd op de afbeeldingen, is echter grotendeels mislukt. Twee planten kunnen worden geraden, met enige zekerheid: het Wilde viooltje en de Meisjeshaarvaren. Veel van de plantenfoto's zijn samengesteld: ze combineren delen van planten; de wortel van de ene plant wordt toegevoegd aan de bladeren van een andere; de bloemen kunnen van een derde soort zijn. Ook de bladeren en vruchten van de Castor-olieplant zijn geïdentificeerd.

Vanwege de buisjes in het biologische gedeelte kan de tekst gerelateerd zijn aan alchemie. Dit zou ook zinvol zijn, als de tekst gaat over het maken van bepaalde soorten medicijnen. Het probleem met die theorie is dat de alchemieboeken van die tijd allemaal een gemeenschappelijke set van motieven gebruiken voor hun foto's; deze motieven zijn niet te vinden in het manuscript.

Een ander idee is dat het boek over astrologie gaat; praktijken die in die tijd gebruikelijk waren, zoals bloedvergieten, werden vaak in verband gebracht met astrologie. Het probleem met deze benadering is, dat behalve de tekens van de dierenriem, en één diagram dat mogelijk de klassieke planeten toont, niemand heeft aangetoond dat de symbolen in andere astrologische tradities voorkomen.