Jaar van de Vijf Keizers
Het Jaar van de Vijf Keizers verwijst naar het jaar 193 na Christus, waarin er vijf kandidaten waren voor de titel van Romeins keizer. De vijf waren Pertinax, Didius Julianus, Pescennius Niger, Clodius Albinus en Severus.
Pertinax
Het jaar 193 begon met de moord op Commodus op oudejaarsavond, 31 december 192. De stadsprefect Pertinax werd op nieuwjaarsdag, 1 januari 193, tot keizer uitgeroepen.
Pertinax probeerde de discipline in de Praetoriaanse Garde te herstellen. Hij werd vermoord door de Praetoriaanse Garde op 28 maart 193. Zij veilden vervolgens de post van keizer.
Didius
Later diezelfde dag verschalkte Didius Julianus Titus Flavius Sulpicianus (de schoonvader van Pertinax en tevens de nieuwe stadsprefect) voor de keizerstitel. Flavius Sulpicianus bood aan elke soldaat 20.000 sestertiën te betalen om hun trouw te kopen (acht maal hun jaarsalaris; ook hetzelfde bedrag dat Marcus Aurelius aanbood om hun gunsten in 161 veilig te stellen). Didius Julianus bood echter 25.000 aan elke soldaat om de veiling te winnen en werd op 28 maart door de Romeinse Senaat tot keizer uitgeroepen.
Severus
Maar drie andere prominente Romeinen daagden de troon uit: Pescennius Niger in Syrië, Clodius Albinus in Brittannië, en Severus in Pannonia.
Severus marcheerde naar Rome om Didius Julianus te verdrijven en liet hem op 1 juni 193 onthoofden, ontsloeg vervolgens de Praetoriaanse Garde en executeerde de soldaten die Pertinax hadden gedood.
Zijn macht consoliderend, vocht Severus tegen Pescennius Niger bij Cyzicus en Nicea in 193 en versloeg hem vervolgens bij Issus in 194.
Clodius Albinus steunde aanvankelijk Septimius Severus in de overtuiging dat hij hem zou opvolgen. Toen hij besefte dat Severus andere bedoelingen had, liet Albinus zich in 195 tot keizer uitroepen, maar hij werd door Severus verslagen in de Slag bij Lugdunum op 19 februari 197.
