Zone van Vermijding
De Zone of Avoidance (ZOA) is het gebied van de nachtelijke hemel dat verduisterd wordt door ons eigen sterrenstelsel, de Melkweg.
Stof en sterren in het vlak van de Melkweg (het galactische vlak) blokkeren ons zicht op ongeveer 20% van de hemel bij zichtbare golflengten. Daardoor zijn optische melkwegcatalogi meestal zeer onvolledig dicht bij het galactische vlak.
De Melkweg verbergt sterrenstelsels achter zich voor ons zicht
Moderne ontwikkelingen
In recentere jaren hebben veel projecten getracht het gat in onze kennis, veroorzaakt door de Zone van Vermijding, te dichten. De effecten van de Zone vallen echter weg bij langere golflengten, zoals het infrarood, en de Melkweg is effectief transparant bij radiogolflengten. Onderzoeken in het infrarood hebben ons een vollediger beeld gegeven van de extragalactische hemel. Twee zeer grote nabije sterrenstelsels, Maffei 1 en Maffei 2, werden in 1968 door Paolo Maffei ontdekt in de Zone of Avoidance door hun infrarode emissie. Toch blijft ongeveer 10% van de hemel moeilijk te onderzoeken omdat extragalactische objecten (bijvoorbeeld verre sterrenstelsels) kunnen worden verward met sterren in de Melkweg.
Projecten om de vermijdingszone bij radiogolflengten te onderzoeken hebben veel sterrenstelsels ontdekt die niet in het infrarood konden worden gedetecteerd. Voorbeelden van sterrenstelsels die aan de hand van hun HI-emissie zijn gedetecteerd, zijn Dwingeloo 1 en Dwingeloo 2.
Belangrijke superclusters van sterrenstelsels die door ZOA verborgen of gedeeltelijk verborgen zijn, zijn De Grote Aantrekker en de Norma Cluster.
