Alfred, Lord Tennyson
Alfred Tennyson, 1ste Baron Tennyson, FRS (6 augustus 1809 - 6 oktober 1892) was Dichter des Vaderlands van het Verenigd Koninkrijk in het Victoriaanse tijdperk. Hij blijft een van de populairste dichters in de Engelse taal.
Tennyson was uitstekend in het schrijven van korte teksten zoals In the valley of Cauteretz, Break, break, break, The Charge of the Light Brigade, Tears, idle tears en Crossing the Bar. Veel van zijn verzen zoals The Lotus Eaters waren gebaseerd op klassieke mythologische thema's. Tennyson schreef ook een aantal opmerkelijke blanco verzen waaronder Idylls of the King, Ulysses, en Tithonus. Tijdens zijn carrière waagde Tennyson zich ook aan toneel, maar zijn toneelstukken waren niet erg succesvol.
Rood in tand en klauw
In Memoriam A.H.H. was een gedicht van Tennyson, geschreven ter nagedachtenis aan zijn beste vriend Arthur Hallam. Hallam was een collega-dichter en klasgenoot aan Trinity College, Cambridge. Hij was verloofd met Tennyson's zuster, maar stierf aan een hersenbloeding voordat ze konden trouwen.
Het gedicht werd gepubliceerd nadat Tennyson een pro-evolutie boek van Robert Chambers had gelezen. Het fundamentalistische idee van Bijbelse inerrantie was in strijd met de wetenschap. Tennyson verwoordde de moeilijkheden die evolutie opleverde voor het geloof in "de waarheden die nooit bewezen kunnen worden".
Het gedicht is te lang om volledig te citeren, maar hieruit blijkt hoe hij dacht over de levende wereld:
Zijn God en de natuur dan in strijd,
Dat de natuur zulke kwade dromen leent?
Zo voorzichtig van het type dat ze lijkt,
Zo onverschillig over het single leven;
Dat ik, overal rekening mee houdend
Haar geheime betekenis in haar daden,
En vinden dat van vijftig zaden
Ze brengt er vaak maar één mee.
De veel geciteerde zin komt kort daarna, in sectie 56. Het verwijst naar de mensheid:
Die God vertrouwde was inderdaad liefde
En liefde Schepping's laatste wet
Hoewel de natuur, rood in tand en klauw
Met ravijn, schreeuwde tegen zijn geloof.
De uitdrukking "Nature, red in tooth and claw" (De natuur, rood met tanden en klauwen) werd gebruikt als metafoor voor het leven in het algemeen, zelfs voordat Darwin's Origin of species werd gepubliceerd.
Het is beter te hebben liefgehad en verloren...
Het gedicht heeft nog een andere, misschien nog bekendere strofe:
Ik hou het voor waar, wat er ook gebeurt;
Ik voel het als ik het meest verdrietig ben;
Het is beter om liefgehad en verloren te hebben
dan nooit van iemand te hebben gehouden.
