Duitstalige Gemeenschap

De Duitstalige Gemeenschap van België (Deutschsprachige Gemeinschaft Belgiens, kortweg DGB) is een van de drie federale gemeenschappen in België. Het is het grootste deel van de zogenaamde Oostkantons (Duits: Ost-Kantone) van België. Het heeft een oppervlakte van 854 km2 en een bevolking van meer dan 73.000 mensen, waarvan bijna 100% Duitstalig (traditioneel Ripuarisch).

De hoofdstad is Eupen; het maakt deel uit van de provincie Luik en grenst aan Nederland, Duitsland en Luxemburg.

Het gebied stond bekend als Eupen-Malmedy, en heet nu de Oostkantons. Het bestaat uit de Duitstalige Gemeenschap en de gemeenten Malmedy en Waimes (Weismes), die tot de Franstalige Gemeenschap van België behoren.

De Oostkantons maakten tot 1920 deel uit van de Rijnprovincie Pruisen in Duitsland, maar werden door België geannexeerd na de nederlaag van Duitsland in de Eerste Wereldoorlog en het daarop volgende Verdrag van Versailles. Zo werden ze ook bekend als de kantons rédimés, "verloste kantons". Het vredesverdrag van Versailles eiste de "ondervraging" van de lokale bevolking over hun politieke status.

Dit was geen geheime stemming, en iedereen die geen Belg wilde worden, moest zijn of haar volledige naam en adres registreren. Veel inwoners vreesden voor represailles of zelfs voor uitzetting na aanmelding.

In het midden van de jaren '20 leek het koninkrijk België de regio terug te willen verkopen aan Duitsland. De Franse regering vertelde de Belgen dat ze moesten stoppen met de Belgisch-Duitse gesprekken over de deal.

In 1940 werden de nieuwe kantons in de TweedeWereldoorlog door Duitsland heroverd. Ze waren pas 20 jaar in België, zodat de meerderheid van de mensen in de Oostkantons zich nog steeds als Duitser beschouwden. Na de nederlaag van Duitsland in 1945 werden de kantons opnieuw overgenomen door België.

In het begin van de jaren zestig werd België verdeeld in vier taalgebieden, het Nederlandstalige Vlaamse gebied, het Franstalige gebied, de tweetalige hoofdstad Brussel en het Duitstalige gebied van de Oostkantons. In 1973 werden drie gemeenschappen en drie gewesten opgericht en kregen ze interne autonomie. Het wetgevend parlement van de Duitstalige Gemeenschap, Rat der Deutschsprachigen Gemeinschaft, werd opgericht. Vandaag heeft de Duitstalige Gemeenschap een zekere mate van zelfbestuur, vooral op het vlak van taal en cultuur, maar ze maakt nog steeds deel uit van Franstalig Wallonië.

Sommige mensen willen dat de Duitstalige Gemeenschap een eigen regio wordt. Een daarvan is de huidige minister-president Karl-Heinz Lambertz.

Vlag van de Duitstalige Gemeenschap van BelgiëZoom
Vlag van de Duitstalige Gemeenschap van België

De Duitstalige gebieden van BelgiëZoom
De Duitstalige gebieden van België

Overheid

De Duitstalige Gemeenschap heeft een eigen regering, die voor vijf jaar wordt benoemd door haar parlement. De Regering wordt geleid door een minister-president, die optreedt als "eerste minister" van de Gemeenschap, en wordt bijgestaan door het Ministerie van de Duitstalige Gemeenschap. De regering wordt momenteel gevormd door vier ministers:

  • Karl-Heinz Lambertz, minister-president en minister van de districtsautoriteiten
  • Bernd Gentges, vice-minister-president en minister van Beroepsopleiding en Werkgelegenheid, Sociaal Beleid en Toerisme
  • Oliver Paasch, minister van Onderwijs en Onderzoek
  • Isabelle Weykmans, minister van Cultuur en Media, Monumenten en Landschappen, Jeugd en Sport

Steden in de Duitstalige Gemeenschap

  • Amel
  • Büllingen
  • Burg-Reuland
  • Bütgenbach
  • Eupen
  • Kelmis
  • Lontzen
  • Raeren
  • Sankt Vith
De zetel van het Bestuur en de Raad van de Duitstalige Gemeenschap in EupenZoom
De zetel van het Bestuur en de Raad van de Duitstalige Gemeenschap in Eupen

Vragen en antwoorden

V: Wat is de Duitstalige Gemeenschap van België?


A: De Duitstalige Gemeenschap van België (DGB) is een van de drie federale gemeenschappen in België. Ze heeft een oppervlakte van 854 km2 en meer dan 73.000 inwoners, waarvan bijna 100% Duits spreekt (traditioneel Ripuarisch). Ze bestaat uit de Duitstalige Gemeenschap en de gemeenten Malmedy en Weismes, die tot de Franse Gemeenschap van België behoren.

V: Hoe is het een deel van België geworden?


A: De Oostkantons maakten tot 1920 deel uit van de Rijnprovincie in Pruisen, maar werden door België geannexeerd na de nederlaag van Duitsland in de Eerste Wereldoorlog en het daaropvolgende Verdrag van Versailles. Dit proces stond bekend als "ondervraging" waarbij de inwoners hun volledige naam en adres moesten laten registreren als zij geen Belg wilden worden.

V: Wanneer werd het land tijdens de Tweede Wereldoorlog door Duitsland teruggenomen?


A: In 1940, tijdens de Tweede Wereldoorlog, werden de nieuwe kantons door Duitsland heroverd. Ze waren toen nog maar 20 jaar in België, dus veel mensen zagen zichzelf nog als Duitser.

V: Wanneer werd het land na de Tweede Wereldoorlog weer onder Belgische controle gebracht?


A: Na de nederlaag van Duitsland in 1945 werden de kantons opnieuw door België overgenomen.

V: Welke taalgebieden zijn er nu in België?


A: In het begin van de jaren zestig werden in België vier taalgebieden ingesteld: het Nederlandstalige Vlaamse gebied, het Franstalige gebied, de tweetalige hoofdstad Brussel en het Duitstalige gebied in de Oostkantons.

V: Welke autonomie heeft deze gemeenschap vandaag? A: Tegenwoordig heeft de Duitstalige Gemeenschap een zekere mate van zelfbestuur, vooral op het gebied van taal en cultuur, maar zij blijft deel uitmaken van Wallonië, dat Franstalig is.

V: Wie wil dat deze gemeenschap een eigen gewest wordt? A: De huidige minister-president Karl Heinz Lambertz wil dat deze gemeenschap een eigen gewest wordt.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3