Geschiedenis van de islam

Vroege Moslim geschiedenis

Na de dood van Mohammed werd de leiding van de Moslims overgenomen door Abu Bakr. Hij werd gevolgd door Umar, Uthman ibn Affan en vervolgens Ali. Deze vier worden de Rashidun kaliefen genoemd, wat de Rechtvaardige Kaliefen betekent. Het woord kalief betekent religieus en spiritueel leider. Onder deze kaliefen werd de islam een van de belangrijkste godsdiensten van het Midden-Oosten. Er werden administratieve kantoren van de moslimnatie opgericht. Onder Umar werd meer dan tweederde van het Oost-Romeinse Rijk door de moslims veroverd. Umar begon ook met de islamitische kalender.

Islamitische burgeroorlogen

De eerste Fitna

De eerste burgeroorlog in de Islam, ook bekend als de Eerste Fitna brak uit in de Islam tijdens het bewind van de vierde kalief Ali en duurde gedurende zijn gehele kalifaat. De derde kalief Uthman ibn Affan was vermoord door rebellerende moslimgroepen die politieke motieven hadden. Nadat Ali de macht had overgenomen, was het belangrijkste probleem waarvoor hij zich geplaatst zag het straffen van degenen die voor de moord verantwoordelijk waren. Velen waren echter van mening dat Ali, alvorens de positie van kalief te aanvaarden, zijn aandacht had moeten richten op het vinden en straffen van de moordenaars. Een groep mensen onder leiding van Mohammeds vrouw Aisha, haar schoonbroers Talhah en Zubair ibn al-Awam weigerde Ali's kalifaat te erkennen. In plaats daarvan richtten zij een leger op dat het leger van Ali ontmoette bij Basra in Irak, aanvankelijk met het oog op onderhandelingen. In de nacht braken er gevechten uit, waarschijnlijk uit verwarring of door rebellengroepen die betrokken waren bij de beruchte moord. Dit leidde tot de Slag van Bassorah (ook bekend als de Slag van de Kameel) waarin Ali's partij als overwinnaar uit de strijd kwam. Aisha werd na de slag eervol door Ali naar Medina teruggebracht.

Deze slag maakte echter niet helemaal een einde aan de spanningen in het Moslimrijk. Ali werd spoedig uitgedaagd door Muawiyah, de gouverneur van de moslimprovincies in Syrië. Ook hij stelde de kwestie van de bestraffing van de moordenaars van Uthman aan de orde en weigerde Ali als kalief te erkennen zolang deze kwestie niet was opgelost. Muawiyah was een bloedverwant van Uthmaan en zijn leger beloofde de moordenaars en degenen die hen onderdak verschaften, voor het gerecht te brengen. Deze verwijzing naar de mensen die de moordenaars onderdak verleenden was gericht aan Ali en zijn volgelingen. Daarop ontmoetten de twee groepen elkaar en vochten een veldslag uit, die de Slag bij Siffin werd genoemd. Deze strijd eindigde in een gelijkspel en dus besloten beide groepen tot arbitrage, hetgeen evenmin tot een concrete beslissing leidde. Een andere groep Moslims, de Kharijieten die eerder met Ali waren geweest, wezen hem ondertussen af omdat zij vonden dat hij niet de ware Islam volgde en zaken deed over het kalifaat alsof het zijn eigen bezit was.

In de daaropvolgende jaren konden Ali's gouverneurs niet voorkomen dat hij provincies verloor aan Muawiyah, die zijn macht vergrootte door zijn leger verder uit te breiden. Ali had de hoofdstad van het kalifaat in 656 van Medina naar Kufa verplaatst. Hij werd in 661 in Kufa door een Kharijitische moordenaar gedood.