Internationaal Fonetisch Alfabet | een systeem voor het opschrijven van klanken

Het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is een systeem om klanken op te schrijven. Het werd in 1886 gecreëerd door de International Phonetic Association, zodat mensen klanken van talen op een standaard manier konden opschrijven. Taalkundigen, taaldocenten en vertalers gebruiken dit systeem om de uitspraak van woorden weer te geven.

Wikipedia gebruikt ook het IPA om aan te geven hoe bepaalde woorden moeten worden uitgesproken. De meeste symbolen zijn letters uit het Latijnse alfabet, of variaties daarvan. De palatale approximant (de y in gisteren) wordt bijvoorbeeld geschreven met [j]. In het IPA kunnen symbolen worden geschreven tussen schuine strepen (een brede transcriptie genoemd, bv. "kleine" kan worden geschreven als /lɪtl/ ) of tussen vierkante haakjes (een smalle transcriptie genoemd, bv. "kleine" kan worden geschreven als [lɪɾɫ], wat is hoe specifieke groepen het zeggen). Smalle vertaling is preciezer dan brede.

Het IPA heeft alleen symbolen voor klanken die normaal gesproken in gesproken talen worden gebruikt. De uitbreidingen van het Internationaal Fonetisch Alfabet (of extIPA) worden gebruikt om andere klanken op te schrijven.

Het IPA wordt soms gewijzigd, en er worden symbolen toegevoegd of weggehaald. Momenteel zijn er 107 verschillende letters in het IPA. Er zijn ook 52 tekens die aan letters worden toegevoegd om hun klank te veranderen. Deze tekens worden "diakritische tekens" genoemd.



  De officiële kaart van het IPA, herzien in 2020  Zoom
De officiële kaart van het IPA, herzien in 2020  

Geschiedenis

In 1886 vormde een groep Franse en Britse taalleraren de International Phonetic Association. Deze leraren gebruikten aanvankelijk het Romaanse alfabet. Later veranderden zij het alfabet zodat verschillende talen allemaal dezelfde klanken met dezelfde letters zouden schrijven.



 

Gebruik van het alfabet

Het IPA is zo gemaakt dat er voor elke klank één symbool is. Dit betekent dat elke letter altijd dezelfde klank maakt. Dit is anders dan in het Engels. In het Engels maken sommige letters meerdere klanken. Bijvoorbeeld, de letter <x> wordt in het Engels normaal gesproken uitgesproken als twee klanken ([ks]), maar kan ook worden uitgesproken als [gz] of [z].



 

Brieven

Het Internationaal Fonetisch Alfabet heeft letters voor drie soorten klanken: pulmonale medeklinkers, niet-pulmonale medeklinkers en klinkers.

Pulmonale medeklinkers

Pulmonale medeklinkers worden gemaakt door lucht uit de longen tegen te houden. De meeste medeklinkers (en alle Engelse medeklinkers) zijn longklanken. De symbolen voor deze klanken zijn gerangschikt in een tabel. De rijen geven aan hoe de klank wordt gemaakt (de wijze van articulatie), en de kolommen geven aan waar de klank wordt gemaakt (de plaats van articulatie).

IPA: Pulmonische medeklinkers

Plaats

Labiaal

Coronaal

Dorsaal

Laryngeal

Manier ↓

Bilabiaal

Labiodental

Linguolabiaal

Tandarts

Alveolair

Postalveolaire

Retroflex

Palataal

Velar

Uvular

Faryngeaal/epiglottaal

Glottal

Neus

m

ɱ

n

ɳ̊

ɳ

ɲ̊

ɲ

ŋ̊

ŋ

ɴ

Stop

p

b

t

d

ʈ

ɖ

c

ɟ

k

ɡ

q

ɢ

ʡ

ʔ

Sibilant affricaat

ts

dz

t̠ʃ

d̠ʒ

ʈʂ

ɖʐ

Niet-sibilant affricaat

p̪f

b̪v

t̪θ

d̪ð

tɹ̝̊

dɹ̝

t̠ɹ̠̊˔

d̠ɹ̠˔

ɟʝ

kx

ɡɣ

ɢʁ

ʡʜ

ʡʢ

ʔh

Sibilant fricatief

s

z

ʃ

ʒ

ʂ

ʐ

ɕ

ʑ

Niet-sibilante fricatief

ɸ

β

f

v

θ̼

ð̼

θ

ð

θ̠

ð̠

ɹ̠̊˔

ɹ̠˔

ɻ˔

ç

ʝ

x

ɣ

χ

ʁ

ħ

ʕ

h

ɦ

Approximant

ʋ

ɻ

j

ɰ

ʔ̞

Kraan/klep

ⱱ̟

ɾ̼

ɾ̥

ɾ

ɽ̊

ɽ

ɡ̆

ɢ̆

ʡ̆

Trill

ʙ̥

r

ɽ̊r̥

ɽr

ʀ̥

ʀ

ʜ

ʢ

Zijdelings affricaat

ʈɭ̊˔

ɖɭ˔

cʎ̝̊

ɟʎ̝

kʟ̝̊

ɡʟ̝

Zijdelingse fricatief

ɬ

ɮ

ɭ̊˔

ɭ˔

ʎ̝̊

ʎ̝

ʟ̝̊

ʟ̝

Zijwaartse benadering

l

ɭ

ʎ

ʟ

ʟ̠

Zijdelingse tap/klep

ɺ̥

ɺ

ɭ̥̆

ɭ̆

ʎ̆

ʟ̆

  • IPA hulp
  • volledige grafiek
  • sjabloon

Symbolen rechts in een cel zijn stemhebbend, links zijn stemloos. Grijze gebieden zijn klanken die onmogelijk zijn.

 

Niet-pulmonische medeklinkers

Niet-pulmonische medeklinkers worden gemaakt zonder dat er lucht uit de longen komt. Er zijn drie soorten niet-pulmonische medeklinkers. Implosieve medeklinkers worden gemaakt door lucht uit de mond te halen. Ejectieve medeklinkers worden gemaakt door de lucht uit het strottenhoofd te persen in plaats van uit de longen. Klikkende medeklinkers worden gemaakt door een luchtdichte zak in de mond te creëren en deze snel weer los te laten.

IPA: Niet-pulmonische medeklinkers

BL

LD

D

A

PA

RF

P

V

U

EG

Uitwerpen

Stop

ʈʼ

ʡʼ

Affricaat

t̪θʼ

tsʼ

t̠ʃʼʼ

ʈʂʼ

kxʼ

qχʼ

Fricatief

ɸʼ

θʼ

ʃʼ

ʂʼ

ɕʼ

χʼ

Zijdelings affricaat

tɬʼ

cʎ̝̊ʼ

kʟ̝̊ʼ

Zijdelingse fricatief

ɬʼ

Klik
(boven: velair;
onder: uvulair)

Tenuis




k‼
q‼


Gevoed


ɡʘ ɢʘ


ɡǀ ɢǀ


ɡǃ ɢǃ


ɡ‼ ɢ‼


ɡǂ ɢǂ

Neus

ŋʘ
 ɴʘ

ŋǀ
 ɴǀ

ŋǃ
 ɴǃ

ŋ‼
 ɴ‼

ŋǂ
 ɴǂ


ʞ 

Tenuis lateraal


Zijdelings gestemd


ɡǁ ɢǁ

Neus lateraal

ŋǁ
 ɴǁ

Implosief

Gevoed

ɓ

ɗ

ʄ

ɠ

ʛ

Stemloze

ɓ̥

ɗ̥

ᶑ̊

ʄ̊

ɠ̊

ʛ̥

  • IPA hulp
  • volledige grafiek
  • sjabloon

Grijze gebieden zijn geluiden die onmogelijk zijn.

 

 

Klinkers

Klinkers zijn geluiden die worden gemaakt zonder dat er lucht wordt tegengehouden.

IPA: Klinkers

Voorzijde

Centraal

Terug

Sluit

i

•

y

ɨ

•

ʉ

ɯ

•

u

Dichtbij

ɪ

•

ʏ

•

ʊ

Dichtbij-midden

e

•

ø

ɘ

•

ɵ

ɤ

•

o

Midden

•

ø̞

ə

ɤ̞

•

Open-midden

ɛ

•

œ

ɜ

•

ɞ

ʌ

•

ɔ

Bijna open

æ

•

ɐ

Open

a

•

ɶ

ä

•

ɑ

•

ɒ


  • IPA hulp
  •  audio
  • volledige grafiek
  • sjabloon

Klinkers naast punten zijn: onrond - afgerond



 

Vragen en antwoorden

V: Wat is het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA)?


A: Het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is een systeem om klanken op te schrijven. Het werd in 1886 gecreëerd door de International Phonetic Association om een standaard manier te vinden om de uitspraak van woorden uit verschillende talen op te schrijven.

V: Wie gebruikt het IPA?


A: Taalkundigen, taaldocenten en vertalers gebruiken dit systeem om de uitspraak van woorden weer te geven. Ook Wikipedia gebruikt het IPA om aan te geven hoe bepaalde woorden moeten worden uitgesproken.

V: Wat voor soort symbolen worden gebruikt?


A: De meeste symbolen die in het IPA worden gebruikt zijn letters uit het Latijnse alfabet of variaties daarvan. De palatale approximant (de y in gisteren) wordt bijvoorbeeld geschreven met [j].

V: Hoe schrijft u klanken met het IPA?


A: Klanken kunnen worden geschreven tussen schuine strepen (de zogenaamde brede transcriptie), of tussen vierkante haken (de zogenaamde smalle transcriptie). Smalle transcriptie is preciezer dan brede.

V: Welke soorten klanken bevat het IPA?


A: Het IPA heeft alleen symbolen voor klanken die normaal gesproken in gesproken talen worden gebruikt. De uitbreidingen van het Internationaal Fonetisch Alfabet (of extIPA) worden gebruikt om andere klanken op te schrijven.

V: Verandert het ooit?


A: Ja, soms worden er naar behoefte symbolen aan het IPA toegevoegd of uit het IPA verwijderd. Op dit moment zijn er 107 verschillende letters en 52 tekens die aan letters worden toegevoegd om hun klank te veranderen, de zogenaamde "diakritische tekens".

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3