Klinker (klank)

Een klinker is een bepaald soort spraakgeluid dat wordt gemaakt door de vorm van het bovenste spraakkanaal, of het gebied in de mond boven de tong, te veranderen. In het Engels is het belangrijk om te weten dat er een verschil is tussen een klinkergeluid en een [letter] in het [alfabet]. In het Engels zijn er vijf klinkerletters in het alfabet.

De klanken van het Engels zijn geschreven met letters in het Engelse alfabet, als klinkers of medeklinkers. Alle Engelse woorden worden geschreven met klinkers in het Engelse alfabet.

Deze brieven zijn klinkers in het Engels:

A, E, I, O, U, en soms Y.

Er wordt gezegd dat Y "soms" een klinker is, omdat de letter Y zowel klinker als medeklinker klinkt. In de woorden huilen, hemel, vliegen, mijn en waarom staat de letter Y voor de klinkerklank /aɪ/. In woorden als mythe en synchroniseren vertegenwoordigt Y de klinkerklank /ɪ/. In woorden als alleen, snel, en dwaasheid, vertegenwoordigt Y de klinkerklank /i/.

Het kan ook een medeklinkerig geluid zijn dat een zweefvliegtuig wordt genoemd zoals in het begin van deze woorden: geel, jacht, yam, gisteren. Y is een medeklinker ongeveer 2,75% van de tijd, en een klinker ongeveer 97,5% van de tijd.

De letter W kan soms het tweede deel van een klinker klinken, zoals in woorden als koe, boog of hoe. In deze woorden heeft de klinker de klank van /aʊ/. De letter W kan gebruikt worden als medeklinker geluid aan het begin van de woorden wanneer, waar, nat. In sommige talen, zoals het Welsh, vertegenwoordigt de letter W de klinkerklank /ʊ/, zoals cwm (een soort dal).

In het geschreven Engels worden de zes klinkerletters gebruikt om de 13-15 klinkers (afhankelijk van de variëteit) in het Engels weer te geven. Dit betekent dat er veel meer klinkers zijn dan letters in het Engelse alfabet, en de Engelse spellingsystemen helpen ons niet altijd om erachter te komen wat de Engelse klanken zijn. Dit kan verwarrend zijn.

Maand- en tweeklanken

Eenvoudige klinkers worden monofoon genoemd. De letters, zoals /ɪ/, zijn de IPA-letters voor elke klinkerklinker in het Engels. (Het IPA is het Internationale Fonetische Alfabet). In het IPA vertegenwoordigt elk symbool een andere klank, dus het gebruik van het IPA is nuttig bij het uitspreken van woorden.

Veel voorkomende monofonieën in het Engels (deze zijn voor General American English) zijn onder andere:

/i/ zoals in politie, voeten, eten, en domme
/ɪ/ als in het, zitten, schoppen, mythe en bitter
/ɛ/ zoals uiteindelijk, weddenschap, minder, en brief
/æ/ als in at, appel, vet, en materie
/u/ als in cool, tune, soep, en kung fu,
/ʊ/ als in kok, moet, pudding, en voet, rook
/ʌ/ als in bus, bloed, kom, en omhoog
/ə/ als in koninkrijk, fotografie, filosofie, ketchup, en honderd
/ɚ/ als in boter, kraag, smaak, stevig, en barsten
/ɔ/ zoals in alles, gevochten, heet, en bot
/ɑ/ zoals in vader, loop, arm, hart, wesp, pils, enveloppe en aardvarken

Tweeklanken zijn een combinatie van twee verschillende klinkers, de ene klinker verandert in een andere klinker zoals je die zegt. Als je de onderstaande woorden langzaam uitspreekt, kun je de twee klinkers van de tweeklanken horen.

Veel voorkomende tweeklanken in het Engels zijn:

/eɪ/ als in aten, regeren, tevergeefs, smaak, doden, en overbrengen
/oʊ/ als in teen, rij, ga, boot, modus, en chateau
/aɪ/ als in oog, ik, taart, huilen, cypher, klimmen, kalk, licht, kajak, Thais, en hoogte
/aʊ/ als in luidruchtig, huis, koe, over, Taoïsme, en Macau
/oɪ/ als in jongen, vochtig, en Freud

Net als andere talen zijn er veel dialecten van het Engels, en verschillende dialecten gebruiken vaak verschillende klinkers. Maar de IPA-symbolen kunnen ons vertellen welke klinkergeluiden een dialect gebruikt. Zo maken sommige Amerikaans-Engelse sprekers onderscheid tussen de klinkers in de woorden "cot"en "caught", terwijl deze woorden in andere dialecten homofoon zijn. Mensen die de verschillen tussen de dialecten van het Engels bestuderen, bestuderen vaak de verschillende manier waarop klinkers worden uitgesproken.

Het verschil tussen de manier waarop Engels wordt gespeld en de manier waarop de woorden worden uitgesproken is ontstaan doordat alle talen veranderen, dus gesproken Engels verandert, maar het spellingssysteem niet.

De studie van spraakklanken wordt fonetiek genoemd.

Gerelateerde pagina's

Vragen en antwoorden

V: Wat is een klinker?

A: Een klinker is een bepaald soort spraakklank die gemaakt wordt door de vorm van het bovenste spraakkanaal, of het gebied in de mond boven de tong, te veranderen.

V: Hoeveel klinkerletters zijn er in het Engels?

A: Er zijn vijf klinkerletters in het Engelse alfabet - A, E, I, O, U en soms W en Y.

V: Wanneer staat Y voor een medeklinkerklank?

A: Y kan worden gebruikt als medeklinker aan het begin van woorden zoals when, where en wet.

V: Wat wordt bedoeld met "Y is soms een klinker"?

A: Dit betekent dat Y zowel een klinker- als medeklinkerklank kan vertegenwoordigen, afhankelijk van het gebruik ervan binnen een woord. Bijvoorbeeld, in woorden als cry, sky, fly, my en why vertegenwoordigt de letter Y de klinkerklank /aɪ/. In woorden als mythe en synchroniseren staat hij voor /ɪ/, terwijl hij in Only quickly en folly staat voor /i/.

V: Hoe vaak staat W voor een medeklinker?

A: De letter W kan ongeveer 2,5% van de tijd gebruikt worden als medeklinker.

V: Helpt de Engelse spelling ons uit te vinden wat Engelse klanken zijn?

A: Nee - er zijn veel meer klinkerklanken dan letters in het Engelse alfabet, dus dat maakt het moeilijk om nauwkeurig te bepalen welke klanken elke letter moet maken.