John Vane (bushranger)
Het vroege leven
John Vane was een Australische bushranger die lid werd van Ben Hall's bende. Hij was een van de weinige leden van de bende die van ouderdom stierf, en niet werd gedood.
Vane werd op 28 juni 1842 geboren in Jerry Plains bij Singleton, New South Wales. Zijn grootouders waren naar Australië gekomen als veroordeelden, maar zijn vader en moeder werden gezien als respectabel en rijk. Ze woonden in Kelso, vlakbij Bathurst voordat ze in 1841 naar Jerry Plains verhuisden. Toen John ongeveer zes jaar oud was verhuisde de familie terug naar Kelso en vervolgens naar Teasdale Park (Carcoar), bij Hobbys Yards. Teasdale Park was eigendom van George Chesher (Cheshire) die de schoonvader van Vane zou worden. De familie Vane verhuisde naar Kempfield, vlakbij de Abercrombie grotten waar ze een aantal jaren verbleven. John werkte als herder en het geld dat hij kreeg hielp zijn vader om land te kopen, waarschijnlijk hun Wattle Grove huis.
1850 John Vane en zijn broer William (Billy) gingen aan het werk bij James Hanrahan's Wentworth Gully Station bij de Weddin Mountains. Het is niet bekend of de hele familie ging of alleen de twee jongens. Billy leerde John paardrijden bij Hanrahan. Ze bleven daar ongeveer een jaar en keerden terug naar het Kempfield district.
John was 14 jaar oud toen hij naar Bathurst werd gestuurd, en ging in de leer bij een smid en wagenmaker genaamd McDonald. Hij ging toen naar de Turon goldfields waar hij wat geld bespaarde voordat het van hem werd gestolen. Vervolgens reed hij met een ossenploeg tussen Orange en Lambing Flat (Young).
Hij werd in 1863 beschreven als ongeveer zes voet lang, met donker haar en een rossige teint. Hij werkte als veehouder, zorgde voor het vee en zou een uitstekende ruiter zijn.
Bushranger
Op kerstavond 1862 waren John Vane, Billy Vane, George Chesher Jnr, James Burke en John McKellar bij Boyce in het publieke huis in Long Swamp bij Trunkey Creek. Voor de vijf jeugdigen werden er warrants uitgevaardigd voor de overval op de publican. John Vane verborg zich in de bush en ontsnapte aan gevangenneming tot zijn overgave later dat jaar. De anderen werden gevangen genomen door de politie, maar werden vrijgelaten omdat er niet genoeg bewijs was om ze voor de rechter te brengen [1863 New South Wales Police Gazette].
John Vane en zijn goede maatje Micky Burke hadden een reputatie opgebouwd door de lokale bevolking te voorzien van gestolen rundvlees en paarden. In juli 1863 waren leden van de Ben Hall bende op zoek naar verse paarden en nieuwe plaatsen om te roven. John Gilbert en John O'Meally kwamen naar het Carcoar district en lieten weten dat ze de lokale kennis en vaardigheden van Vane nodig hadden. Het paar ontmoette Vane in zijn kamp in Millpost Creek en legde plannen voor een aanval op de Carcoar bank. Op 30 juli 1863 werd dat plan in werking gesteld. Vane had informatie en steun gegeven aan de aanval, maar deed niet mee. Gilbert en O'Meally reden de stad in en voerden de eerste bankoverval bij daglicht uit in Australië. Vane sloot zich aan bij de bende en kort daarna ook bij zijn maatje Micky Burke.
Ben Hall sloot zich aan bij de andere leden van de bende en ze begonnen te stelen in de buurt. Ze hebben de winkeleigenaren en de goudkopers op borgtocht gezet. Ze hielden de stad Canowindra en al haar mensen drie dagen lang gevangen. Ze bonden de achtervolgende politietroepen vast aan bomen en namen hun uniformen en wapens mee. Ze overvielen de grote stad Bathurst en dat stuurde de koloniale regering in beroering.
De spanning en het avontuur kwamen tot een tragisch einde toen de bende op de middag van 24 oktober 1863 naar het huis van Gold Commissioner Henry Keightley in Dunn's Plains, in de buurt van Rockley, ging. Bij het huis waren Mrs. Keightley, huispersoneel en Dr. Pechey. Tijdens het vuurgevecht werd Vane's maatje Micky Burke in de maag geschoten, en uit angst gepakt te worden door de politie besloot hij zichzelf neer te schieten. Er is nog steeds discussie over wie Burke heeft neergeschoten. Vane was woedend en wilde Keightley uit wraak vermoorden. Er werd echter besloten dat het losgeld dat Keightley zou krijgen voor het doden van Burke (₤500) door de bende gezocht moest worden. Keightley's vrouw en Dr. Pechey reden die avond naar Bathurst om het geld te krijgen van mevrouw Keightley's vader, Henry Rotton. Pechey en Rotton kwamen de volgende ochtend terug en het geld werd aan Gilbert overhandigd. Keightley werd onmiddellijk vrijgelaten. Het verhaal van de rit werd later omgezet in een toneelstuk. Veel mensen zeggen dat John Vane een knappe, oude, maar gehaatte jongen is.
Overgave
In november 1863 ontmoet een priester, pater Tim M'Carthy Vane toevallig in de bush. Hij ontmoette later de moeder van de bushranger. Ze hebben Vane overgehaald om zich over te geven. Men zegt dat John, huilde en huilde. Zijn vader en moeder wisten hoe hij zich voelde! Ze gaven hem wat eten en geld en vertelden hem stellig dat een leven als bushranger niet goed was. Hij besloot uiteindelijk dat het geen zin had om zich te blijven verstoppen, dus liep hij weg met een versnipperde broek en shirt. Hij ging met de priester naar het huis van Nathaniel Connolly, die hen een brief bezorgde om Vane's doorgang naar het gerechtsgebouw van Bathurst veilig te stellen. Vane werd veroordeeld tot 15 jaar bij Darlinghurst en na zes jaar vrijgelaten wegens goed gedrag.
Later leven
Hij reed de postkoets tussen Carcoar en Mt Donald tot hij met pensioen ging. Vane bleef in de problemen komen met de politie. In 1880 meldden de kranten dat John Vane, ex-bushranger, in Bathurst in de rechtszaal was voor het stelen van 431 schapen. Een vriend, Terence M'Cann, die had geholpen het schaap te stelen, was de belangrijkste getuige. John Vane's zwager, Thomas Parker, probeerde M'Cann tegen te houden. Hij werd voor 12 maanden in de gevangenis gezet.
John Vane stierf aan Ileocolitis in het ziekenhuis in Cowra, New South Wales op 30 januari 1906.
John was een bekende bushranger in de jaren 1800 vanwege alle grote en kleine dingen die hij stal. Hij was ook een hulp voor de politie bij het controleren van, pubs, wegen en dergelijke. Hoewel het niet zijn bedoeling was dat hij deze plekken vandaag de dag per ongeluk beter zou maken! Hij maakte de goudzoekers en de mensen rond de goudvelden bewuster van de rovers en de bushranger.
Populaire cultuur
- Een boek van Charles White, (1908) - John Vane, bushranger: Een waarheidsgetrouwe weergave van zijn carrière Dit boek maakt deel uit van de National Library of Australia's Digital Collection en kan als PDF worden bekeken. [1]
