Ben Hall | een beroemde Australische bushranger

Achtergrond: de vogelvrije held

In de folklore is een typische outlaw-held een boer of andere onschuldige die door wrede politie- of overheidsacties tot misdaad wordt gedwongen. Ben Hall maakt deel uit van een lange geschiedenis van vogelvrije helden, waaronder mensen als Robin Hood in Engeland en Jesse James in de Verenigde Staten. De vogelvrije held zou een vriend van de armen zijn, vriendelijk voor vrouwen en kinderen, en een vijand van de rijken. Hij zou dapper zijn gestorven in een strijd tegen de machtigere krachten van de wet. Ben Hall wordt door mensen in Australië gezien als zo'n held; anderen zien hem als een zeer slimme crimineel die veel geld heeft gestolen.

 

Vroeg leven

Ben Hall werd op 9 mei 1837 geboren in Wallis Plains, bij Maitland, in de Hunter Valley van New South Wales. Zijn ouders waren Benjamin Hall (geboren in Bristol, Engeland, 1802) en Eliza Somers (geboren in Dublin, Ierland, 1807). Zijn beide ouders waren veroordeelden en werden naar de gevangenis in New South Wales gestuurd. Zij trouwden in 1834. Ben was hun vierde kind. Na hun vrijlating uit de gevangenis verhuisden ze naar de Hunter Valley. Benjamin werkte voor Samuel Clift op een boerderij genaamd de "Doona Run". Rond 1839 verhuisde Benjamin naar een afgelegen vallei, ten noorden van Murrurundi. Hij bouwde een hut en begon vee te houden. Hij vond ook wilde runderen en paarden in de nabijgelegen heuvels. In 1842 kocht hij een klein stuk land in Haydonton, nabij Murrurundi, en begon een slagerij. De familie werkte hard, maar er waren problemen met de politie over gestolen vee en paarden. Eind 1860 verhuisde Benjamin naar het Lachlan River gebied, met zijn kinderen Ben, William en Mary, en zijn stiefzoon Thomas Wade.

 

Sandy Creek

Ben verliet zijn huis en begon te werken op vele veeboerderijen langs de Lachlan rivier. Hij stond bekend als een hardwerkende en eerlijke veehouder. Op 29 februari 1856 trouwde Hall op 19-jarige leeftijd in Bathurst met Bridget Walsh (1841-1923), een boerendochter. Op 7 augustus 1859 kregen zij een zoon, die zij Henry noemden. Een van Bridget's zussen was de maîtresse (minnares) van bushranger Frank Gardiner; een andere zus trouwde met John Maguire. In 1860 pachtten Ben Hall en John Maguire de "Sandy Creek" boerderij van 10.000 acres (4.047 ha) ongeveer 50 km (31 mi) ten zuiden van Forbes. Hall bouwde er een huis, loodsen en veestallen. Hij hield vee en verkocht dat op het Lambing Flat goudveld. Hij ontmoette Frank Gardiner die een slagerij had in Lambing Flat.

 

Bushranger

Historici weten niet zeker waarom. Begin 1862 had zijn huwelijk problemen. Biddy verliet Ben en trok in bij een buurman, Jim Taylor, en nam de jonge Henry mee. Er woonden en werkten veel criminelen in het gebied waar Hall woonde. Hij raakte bevriend met Frank Gardiner. Gardiner werd al gezocht voor overvallen en had twee politieagenten neergeschoten voordat hij ontsnapte. Op 14 april 1862 beroofden Gardiner en Hall drie koetsiers. Een week later zagen de koetsiers hem bij de Forbes paardenraces. Politie-inspecteur Sir Frederick Pottinger, die ook bij de races was, vertelde de politie om Ben te arresteren voor het gebruik van wapens bij een overval met Gardiner. De jury in het gerechtsgebouw in Orange vond dat er niet genoeg bewijs was om aan te tonen dat Hall een van de overvallers was geweest. Nadat hij was vrijgelaten, hield de politie Ben Hall nauwlettend in de gaten, om te zien waar hij heen ging en wat hij deed.

Gouden escort overval

Op 15 juni 1862 beroofden Gardiner en een groep van tien mannen, waaronder Hall, de goudkoets van Forbes bij Eugowra. Deze koets, die goud vervoerde van de goudvelden, werd bewaakt door een escorte van de politie. De bende stal meer dan 14.000 pond aan goud en geld. Dit is ongeveer 4 miljoen dollar in geldwaarde van 2003. Dit was zeker de grootste goudroof in Australië. Hall en enkele anderen werden in juli gearresteerd. Opnieuw kon de politie geen bewijs vinden dat Hall een van de overvallers was. De politie liet hem eind augustus gaan. Toen Hall terugging naar zijn boerderij vond hij zijn huis afgebrand. Zijn vee was achtergelaten op de veemarkt en was gestorven van de honger (niet genoeg te eten). Er wordt beweerd dat Pottinger dit deed om Hall te straffen, maar niet alle historici zijn het daarmee eens. Hall en John Maguire hadden geld nodig om hun juridische kosten te betalen. Zij werden gedwongen de pacht van hun boerderij in "Sandy Creek" te verkopen aan een Forbes hoteleigenaar genaamd John Wilson.

Met zijn vrouw, jonge zoon en zijn boerderij weg, ging Ben Hall langzaam over tot een leven van misdaad als bushranger. Op 1 maart 1863 werden Hall en de bushrangers Patrick Daley (Patsy) en John O'Meally bijna gevangen genomen in de Weddin bergen door politie-inspecteur Norton en zwarte spoorzoeker Billy Dargin. Zwarte spoorzoekers waren aboriginals die door de politie werden gebruikt vanwege hun vaardigheden in het volgen van mensen in de rimboe. Na op elkaar te hebben geschoten, werd Norton gevangen genomen en beroofd. Dargin wist te ontsnappen in de rimboe. Hall en Daley achtervolgden Dargin door de bush gedurende 13 km. Toen ze hem vingen, vertelden ze hem dat ze zijn moed bewonderden. Ze lieten hem gaan en vertelden hem dat ze die nacht het politiekamp zouden overvallen. Terwijl de politie hen zocht, stal de bende wapens en munitie uit het politiekamp. De politie achtervolgde hen, maar de bende had betere en snellere paarden gestolen en ontsnapte gemakkelijk.

Ben Hall's Bende

Frank Gardiner ging naar Queensland om zich te verbergen voor de politie na de Eugowra overval. Hall nam het over als leider van de bende. Drie jaar lang voerde Hall goed geplande en gedurfde misdaden uit. Ze beroofden vooral boerderijen, postkoetsen met post en goud en plattelandshotels. In Halls bende zat ook John Gilbert als zijn luitenant, zijn belangrijkste helper. In 1863 waren de andere drie leden John O'Meally, John Vane en Michael Burke. Burke was pas 20 jaar oud. Hij werd gedood op 24 oktober 1863, tijdens een overval op het huis van Henry Keightley in Dunn's Plains. Vane wilde Keightley neerschieten voor de moord op Burke, maar Ben Hall hield hem tegen. In plaats daarvan vroeg hij 500 pond losgeld. Mevrouw Keightley moest 's nachts naar Bathurst rijden om het geld van de bank te halen. Een paar weken later, op 19 november, werd O'Meally gedood tijdens een poging tot overval op Goimbla Station (boerderij). Vane gaf zichzelf aan en werd naar de gevangenis gestuurd. Twee andere mannen, James Gordon, alias James Mount (bekend als "The Old Man") en John Dunleavy, sloten zich bij de bende aan, maar Gordon werd gevangen genomen toen hij probeerde te vluchten in Victoria en Dunleavy gaf zich over nadat hij zwaar gewond was geraakt in een vuurgevecht. Ergens rond oktober 1864 sloten Hall en Gilbert zich aan bij John Dunn, die een arrestatiebevel had uitgevaardigd omdat hij niet voor de rechtbank was verschenen wegens een beschuldiging van roof onder vuurwapens.

De politie leek machteloos om de Ben Hall bende te stoppen. De bende was erg druk in de wijk gedurende 1864. Bijvoorbeeld:

• Maart: overvallen en beroofd van de postkoets tussen Wellington en Orange.
• 20 maart: beroofd van de postkoets tussen Wagga Wagga en Yass.
• Maart: overvallen en beroofd van de postkoets bij Cootamundra.
• 1 april: overvallen en onder bedreiging van een vuurwapen het Groggon Station (boerderij) bij Young, New South Wales, waarbij paarden, zadels en voedsel werden meegenomen.
• 11 april: beroofde John Scarr en zijn broer op de weg tussen Burrowa (nu Boorowa) en Marengo (nu Murringo).
• 11 april: overval op het hotel in Back Creek
• 5 mei: beroofde karren op de weg bij Marine Creek, bij Gooloogong
• 12 mei: probeerde een man te beroven op de weg bij Forbes
• 20 mei: beroofde twee mannen op de weg tussen Cowra en Young, nabij het Bang Bang Hotel.
• 20 mei: beroofde het Bang Bang Hotel, ontsnapte na een vuurgevecht met de politie.
• 23 mei: beroofde een man genaamd Ah Too in de buurt van Burrowa.
• 25 mei: beroofde drie mannen die kampeerden bij Cudgell's Creek.
• 28 mei: overviel en beroofde onder schot de postkoets tussen Young en Yass. Beroofde alle mensen op de weg tijdens de twee uur dat ze op de postkoets wachtten.
• 28 mei: probeerde de postkoets bij Binalong te overvallen. Hall raakte gewond tijdens een vuurgevecht met politieagent agent Gill.
• 29 mei: beroofde een boerderij bij Binalong en nam een paard, zadel en hoofdstel mee.
• Juni: beroofde een boerderij in Marengo van John Pring.
• 13 juni: beroofde een boerderij van Charles Dunleavy en nam wapens en voedsel mee.
• 23 juni: beroofde een winkel in Canowindra en verbrandde alle boekhouding. Nam de eigenaar in gijzeling en probeerde 300 pond te krijgen voor zijn vrijlating.
• 24 juni: probeerde een boerderij van Mr. Rothery te beroven, maar verbrandde in plaats daarvan de hooiberg.
• 7 juli: overviel en beroofde onder schot de postkoets tussen Bathurst en Carcoar. Beroofde ook de postkoets die de andere kant op ging.

Overval op Canowindra

Halls bende overviel Robinson's Hotel in Canowindra en hield alle inwoners van de stad drie dagen lang in gijzeling. Niemand raakte gewond en Hall liet de mensen zelfs muziek maken en dansen. De plaatselijke politieagent werd opgesloten in zijn eigen cel. Toen de mensen werden bevrijd, betaalde Hall hen geld. De bende betaalde de hoteleigenaar voor het eten en drinken dat ze hadden gebruikt. De gevangenneming van het stadje is beroemd geworden in een liedje genaamd John Gilbert.

Jugiong overval

De bende beroofde regelmatig mensen en overviel de postkoetsen ten zuiden van Goulburn op de hoofdweg van Sydney naar Melbourne. Op 15 november 1864 probeerde de bende de postkoets Gundagai-Yass bij Jugiong te beroven. Terwijl ze op de postkoets wachtten, overviel en beroofde de bende meer dan 60 mensen die langs de weg reisden. Een van de gevangenen was politieman James McLaughlin. Hij vuurde zes schoten af op de bende, maar had geen munitie meer en gaf zichzelf over. De politieman in de koets, William Roche, kreeg van politiemagistraat Alfred Rose, die erin zat, opdracht niet te schieten en te vuren. De bestuurder, Bill Geoghegan, beval hem uit de koets te stappen of hij zou hem eruit schoppen. Hall en Dunn begonnen te schieten op twee andere politieagenten die achter de koets reden. Onderinspecteur William O'Neill werd snel gevangen genomen. John Gilbert en Sergeant Edmund Parry schoten van dichtbij op elkaar. Gilbert doodde sergeant Parry. Agent Roche ontsnapte de rimboe in. De bende nam snel al het geld en waardevolle voorwerpen mee en reed weg. Parry ligt begraven in Gundagai. Op zijn grafsteen staat "Edmund Parry, Sergeant van de N.S.W. Politie, die zijn leven verloor in de uitvoering (het doen) van zijn plicht terwijl hij moedig (dapper) probeerde de bushranger Gilbert te vangen door wie hij werd gedood in de buurt van Jugiong. "Twee dagen later beroofde de bende de postkoets tussen Yass en Lambing Flat. Op 5 december beroofden zij de postkoets tussen Binalong en Burrowa.

Binda-overval

Op tweede kerstdag 1864 reden Hall, Gilbert en John Dunn de stad Binda binnen met drie plaatselijke meisjes. De meisjes waren Christina McKinnon (25 jaar), vermoedelijk Halls geliefde, Ellen Monks (17 jaar) en haar zus Margaret Monks (19 jaar). Samen met de meisjes beroofde de bende een winkel van Edward Morriss. Ze sloten alle lokale mensen op in het Flag Hotel. Ze lieten iedereen dansen om tweede kerstdag te vieren. Morriss kwam om 2.00 uur 's nachts via een achterraam uit het hotel en ging op weg om de politie in te lichten. Gilbert vuurde verschillende schoten op hem af. Hall werd kwaad en stak de winkel van Morriss in brand. De bende en de meisjes verlieten de stad. Christina McKinnon, samen met Margaret en Ellen Monks werden gearresteerd door Detective James Pye voor het helpen van de bushrangers en werden naar Sydney gestuurd voor een proces. Morriss ging bij de politie werken. Margaret werd vrijgelaten voordat ze voor het gerecht werd gebracht.

Pottingers plan

De politie stond onder grote druk om de Ben Hall-bende te pakken. De bende had door het land kunnen reizen en gaan waar ze wilden. Ze zetten de politie voor schut. Sir Frederick Pottinger bedacht een ongebruikelijk plan. Hij wist dat de bende van renpaarden en paardenraces hield; ze waren op veel renwedstrijden in het land gezien. Pottinger plande om op 5 januari 1865 deel te nemen aan de races in Wowingragong, nabij Forbes. Hij dacht dat dit de bende in de openbaarheid zou brengen waar zijn mannen hen zouden kunnen vangen. De Ben Hall bende verscheen niet en Pottinger verloor zijn baan. De inspecteur-generaal van politie vond dat Pottinger het politiekorps te schande had gemaakt door mee te rijden in races terwijl hij moest werken. Pottinger besloot naar Sydney te gaan om het politiekorps op andere gedachten te brengen. Onderweg schoot hij zichzelf per ongeluk neer en stierf later.

Overlijden van agent Nelson

Op 26 januari 1865 overviel de bende tien mensen op de weg bij Goulburn. Ze werden door een groep politieagenten het bos in gejaagd. Een paar uur later reed de bende de stad Collector binnen. Hall en Gilbert beroofden het Commercial Hotel. John Dunn bleef buiten. Toen de plaatselijke politieagent, agent Nelson, arriveerde, schoot Dunn hem van dichtbij neer. Twee van Nelsons negen kinderen zagen de schietpartij, want de ene was gegijzeld in het hotel en de andere volgde zijn vader. Gilbert beroofde het lichaam van Nelson van geld en andere waardevolle spullen en nam zijn pistool mee. Ze verlieten de stad snel en doken onder.

De politie zette meer vaart achter de jacht op de bushrangers. In februari gingen ze naar een huis in de buurt van Queanbeyan en ontdekten dat de bende nog maar net vertrokken was. De politie dacht dat de bende misschien bij een vriend, Thomas Byrne, was. Ze gingen naar het Breadalbane Hotel en arresteerden vier mannen waarvan bekend was dat ze bevriend waren met de bende. Hierdoor zouden ze de bushrangers geen waarschuwingen meer geven. De politie omsingelde Byrne's boerderij. Toen ze de open deur van de schuur passeerden, begonnen de struikrovers te schieten. De struikrovers ontsnapten het struikgewas in toen Hall werd neergeschoten toen hij wegrende.

De overval op Araluen

Op 4 maart 1865 beroofde de bende de postkoets tussen Goulburn en Gundaroo. Een paar dagen later stalen ze paarden van twee boerderijen. Op 13 maart probeerde de bende de goudkoets van Araluen te overvallen. In Araluen was in de jaren 1860 goud gevonden. In de goudkoets zat een politieman met een pistool naast de bestuurder. Achterop de koets zaten nog twee politieagenten. Vier andere politieagenten reden op paarden voor en achter de koets. Het goud werd bewaard in een kluis die was vastgeschroefd aan de vloer van de koets. (De koets heeft het overleefd en wordt gerestaureerd). De bushrangers begonnen op de koets te schieten en agent Kelly werd neergeschoten. Hij was zwaar gewond, maar kroop naar de kant van de weg en begon op de bushrangers te schieten. De politie kon de bushrangers van de koets weghouden. De bushrangers vertrokken snel toen mijnwerkers met geweren uit de stad aankwamen.

Verboden

In twee jaar tijd zou de bende van Ben Hall niet alleen twee politieagenten hebben gedood, maar ook tien postkoetsen hebben beroofd, 21 eigendommen hebben overvallen, 23 renpaarden hebben gestolen en het dorp Canowindra driemaal hebben ingenomen.

Begin 1865 maakte de regering een nieuwe wet om Ben Hall, John Gilbert en John Dunn te helpen vangen. De Felons Apprehension Act werd snel door het parlement van New South Wales gejaagd. Hierdoor werden Hall en zijn vrienden "vogelvrij" als ze zich niet binnen dertig dagen overgaven. Dit betekende dat ze door iedereen op elk moment en zonder waarschuwing konden worden gedood. Er werd ook een beloning van £1000 uitgeloofd voor de vangst van Ben Hall.

De bushrangers bleven bezig met het beroven van mensen. Ze beroofden een boerderij, Wallendbeen Station, en wilden weten waar de politie was. Een groep Chinese goudzoekers werd beroofd. De volgende dag, 18 maart, vond de politie de bende die probeerde paarden mee te nemen uit Wallendbeen. De bende ontsnapte de rimboe in. Ze baanden zich een weg naar de hut van een herder en dwongen de herder een verband om Gilberts arm te leggen. Hall en Dunn liepen naar een nabijgelegen boerderij, Beggan Beggan station. Ze hielden de 16 landarbeiders aan en namen paarden, zadels en hoofdstellen mee. Ze gingen terug om Gilbert te halen en beroofden vervolgens de boerderij opnieuw, waarbij ze geweren, munitie en voedsel meenamen.

Hall, Gilbert en Dunn overvielen de bank in Forbes en namen op 25 maart 81 pond mee. Er werd meer politie naar het gebied gestuurd en ze kregen betere wapens. Een maand later werd de bende gezien in de buurt van Marengo. Twee dagen later namen ze paarden en voedsel mee van een andere boerderij, Yamma station. Dit was de laatste overval van de bende.

 
Sergeant Parry's graf in Gundagai  


de plaats van de overval bij Eugowra Rocks  

Gevangenneming en dood

In mei 1865 besloot Hall New South Wales te verlaten. Maar een man, Mick 'Goobang' Coneley, die de bende ooit had geholpen, vertelde de politie waar Hall zich schuilhield. Gedurende de nacht vond een groep van acht politieagenten Hall slapend onder een boom bij Billabong Creek, nabij Forbes. De politie was gewapend met dubbelloops jachtgeweren en geweren. Onder leiding van onderinspecteur Davidson plaatste de politie zich in een grote cirkel rond het kamp van Ben Hall. Toen hij bij zonsopgang op 5 mei 1865 wakker werd, werd Hall 30 keer beschoten toen hij probeerde weg te rennen. Volgens een krantenbericht was zijn lichaam "doorzeefd" met kogels. Hij schoot niet één keer met zijn pistool. De eerste geweerschoten van de politie sneden zijn riem in tweeën, en zijn wapens vielen op de grond. Goobang Mick kreeg een beloning van 500 pond. De politie kreeg nog eens £500 beloning.

Het lichaam van Ben Hall werd in zijn poncho gewikkeld, op een paard gebonden en teruggebracht naar Forbes. In het gerechtsgebouw werd een officiële lijkschouwing gehouden om uit te zoeken hoe hij was gestorven, en zowel Davidson als Condell brachten verslag uit. Ben Hall werd op zondag 7 mei 1865 begraven op het kerkhof van Forbes. Veel mensen gingen kijken hoe hij werd begraven. De eerste houten grafsteen en het hek werden verbrand bij een bosbrand. Twee broers uit Forbes, de gebroeders Pengilly, plaatsten in de jaren 1920 een grafsteen op het graf. De boom waaronder Hall sliep voordat hij werd gedood, werd een attractie. Mensen konden in de jaren 1920 nog kogels zien in de boomstam. De boom werd verwoest bij een bosbrand in 1926. Zijn graf wordt goed onderhouden en er komen nog steeds veel mensen naar kijken. Het pistool van Ben Hall, een Colt pistool, bevindt zich nu in de Nationale Bibliotheek van Australië.

Gilbert en Dunn werden een week later in Binalong bijna door de politie gepakt. Gilbert werd gedood toen hij probeerde te vluchten. Dunn ontsnapte, maar zes maanden later vertelde een vriend de politie waar Dunn zich schuilhield. Hij werd gevangen genomen, berecht voor moord en opgehangen in Sydney op 19 maart 1866.

 

Hall, nog steeds herinnerd

In 2007 zei Peter Bradley, een afstammeling van Halls jongere broer Henry, dat hij het onderzoek naar de dood van de bushranger wilde heropenen. Bradley zei dat de Felon Apprehension Act nog geen wet was toen Hall werd gedood. Het eerste onderzoek wees uit dat Hall opzettelijk was vermoord, maar dat was toegestaan omdat de nieuwe wet betekende dat Hall een bandiet was. Het parlement had de wet op 12 april aangenomen, maar hij werd pas op 10 mei van kracht. Dit was vijf dagen nadat Hall door de politie was doodgeschoten.

Er is een gedenkteken genaamd "Ben Halls Wall" in Breeza, ten zuiden van Gunnedah, New South Wales. "Ben Halls Gap National Park" is een klein deel van het staatsbos ten zuiden van Nundle, New South Wales. Het is niet genoemd naar de bushranger, maar naar zijn vader, Benjamin Hall.

 

Hall in de populaire cultuur

Muziek

Veel volksliederen vieren het leven en de daden van Hall. Deze omvatten:

• "The Streets of Forbes": Het bekendste nummer is "The Streets of Forbes". Het lied is mogelijk geschreven door Halls zwager, John Maguire. Het is opgenomen door vele zangers en groepen waaronder Paul Kelly, de Bushwackers, Gary Shearston, June Tabor, Martin Carthy, Chris en Siobhan Nelson, Warren Fahey en Weddings Parties Anything.
• "The Ballad of Ben Hall's Gang"
• "Brave Ben Hall", soms de "Ballad of Ben Hall" genoemd, "Bold Ben Hall", en The Death of Ben Hall Archived 2008-10-10 at the Wayback Machine. De woorden zijn hetzelfde, maar elk lied heeft zijn eigen melodie.
• "De geest van Ben Hall".
• "Ben Hall" - verzameld door John Meredith van Sally Sloane. Sally beweerde dat Hall's schoonzus de vroedvrouw was bij haar geboorte.
• "Dunn, Gilbert en Ben Hall" - bewerkt door Banjo Patterson in zijn boek, Old Bush Ballads

Films

• The Legend of Ben Hall, een Australische film uit 2016. Geschreven en geregisseerd door Matthew Holmes. Met in de hoofdrollen Jack Martin, Jamie Coffa en William Lee.
• Ben Hall, Notorious Bush Ranger, ook wel A Tale of the Australian Bush genoemd - gemaakt in Sydney in 1911. Script van Patrick William Marony. Regie: Gaston Mervale. Er zijn geen kopieën bewaard gebleven.
• Ben Hall and His Gang - gemaakt in 1911. Geregisseerd door Jack Gavin en geschreven door Agnes Gavin. Met in de hoofdrol Jack Gavin als Ben Hall. Zwart-wit stomme film, 33 minuten lang.
• Ben Hall - televisieprogramma over Ben Hall werd gemaakt in 1975. De BBC (Engeland) en de ABC (Australië) werkten samen om de serie te maken. Jon Finch speelde de hoofdrol als Ben Hall. De regisseur was Neil McCallum. De themamuziek voor de show werd geschreven door Bruce Smeaton en gespeeld door de Bushwackers. De Bushwackers hadden het nummer ook op hun album "And The Band Played Waltzing Matilda".

Art

Het verhaal van Hall is weergegeven in vele kunstwerken.

• Patrick William Marony (1858-1939) The Death of Ben Hall, een olieverfschilderij (1894), bewaard in de Nationale Bibliotheek van Australië.
• Patrick William Marony (1858-1939) Night Raid on Bathurst, een olieverfschilderij (1894), bewaard in de Nationale Bibliotheek van Australië.
• Patrick William Marony (1858-1939) Bushrangers die Goimbla Station aanvallen, een olieverfschilderij (1894) dat wordt bewaard in de Nationale Bibliotheek van Australië.
• Patrick William Marony (1858-1939) Bourke (i.e. Burke) ; Ben Hall ; Frank Gardiner, King of the Road ; Gilbert ; Dunne (i.e. Dunn) , een olieverfschilderij (1894) van de bendeleden, bewaard in de National Library of Australia.

Theater

Halls verhaal is ook op het toneel verteld:

• Lester Bellingham schreef Bail Up, ergens tussen 1887-1898, een drama gebaseerd op de beroemde rit van mevrouw Keightley naar Bathurst om het leven van haar man te redden.
• De Australische schrijver Barry Dickins schreef een eenmanstoneelstuk genaamd "The Epiphany of Ben Hall". Het werd opgevoerd in Grenfell, Cowra, Parkes en Forbes in 2007.

Boeken

• Bleszynski, Nick (2005). You'll Never Take Me Alive: Het leven en de dood van struikrover Ben Hall. ISBN 978-1-74051-281-7.
• Peter Bradley - Het Judasverbond - het verraad en de dood van Ben Hall
• French, Jackie (1997). Dansen met Ben Hall. Angus & Robertson. ISBN 978-0-207-18747-6.
• Frank McClune - Ben Hall the Bushranger. (1947)
• Edgar F. Penzig - The Sandy Creek Bushranger - a definitive history of Ben Hall, his gang and associates (1985) ISBN 978-0-9588836-1-0
• Edgar F. Penzig - Ben Hall : de definitieve geïllustreerde geschiedenis. (1996)

 
Ben Hall, ongeveer 25 jaar oud