Verwantenselectie
Kin selectie of verwantschaps altruïsme is een vorm van natuurlijke selectie. Sommige dieren werken samen met familieleden, ook al brengt dit risico's met zich mee. Het klassieke voorbeeld hiervan is te zien in het gezinsleven van zoogdieren, of in koloniale insecten zoals mieren.
Veel zoogdieren en vogels waarschuwen anderen voor gevaar. Anderen werken mee aan taken, zoals het maken van nesten door de Vlaamse Vlaamse gaaien. In al deze gevallen waarin dieren samenwerken, is het de vraag of er een biologisch voordeel voor henzelf is. Het is nu duidelijk dat er voordeel is als de dieren nauw verwant zijn. Dit komt omdat verwante organismen (tot op zekere hoogte) een gedeelde genetische vererving hebben.
De eersten die over het concept schreven waren R.A. Fisher in 1930 en J.B.S. Haldane in 1955, maar het was W.D. Hamilton die het concept echt formaliseerde. De eigenlijke term verwantschapsselectie werd waarschijnlijk bedacht door John Maynard Smith, toen hij schreef:
"Deze processen noem ik respectievelijk verwantselectie en groepsselectie. Kin selectie is besproken door Haldane en door Hamilton... Met verwantselectie bedoel ik de evolutie van kenmerken die de overleving van naaste verwanten van het getroffen individu bevorderen.
Door samen te werken beïnvloeden familieleden elkaars conditie. Onder natuurlijke selectie zal een gen dat de fitheid van individuen verbetert, in frequentie toenemen. Een gen dat de fitheid van individuen verlaagt zal zeldzaam worden.
Gedrag dat de conditie van familieleden verbetert maar die van de actor verlaagt, kan echter wel in frequentie toenemen. Verwanten dragen per definitie veel van dezelfde genen. Dit is het fundamentele principe achter de theorie van verwantschapsselectie. Volgens de theorie kan de verbeterde conditie van verwanten het fitnessverlies van de helpers (personen die het gedrag vertonen) meer dan compenseren.
Dit is een speciaal geval van een meer algemeen model, genaamd 'inclusive fitness'.
Hamilton's vergelijking
Hamilton's vergelijking beschrijft of een gen voor helpend gedrag zich wel of niet zal verspreiden in een populatie. Het gen zal zich verspreiden als rxb groter is dan c:
r b > c {\\a6} 
waar:
- c{\\an5}
is de voortplantingskosten voor de helper, - b...
is het voortplantingsvoordeel voor de ontvanger, en... - r
is de waarschijnlijkheid, boven het bevolkingsgemiddelde, van de individuen die een altruïstisch gen delen - de "graad van verwantschap".
Vragen en antwoorden
V: Wat is kinderselectie?
A: Kin selectie, of kin altruïsme, is een vorm van natuurlijke selectie waarbij sommige dieren samenwerken met hun verwanten, zelfs als dit risico's voor henzelf inhoudt.
V: Wie schreef voor het eerst over het concept?
A: R.A. Fisher schreef voor het eerst over het concept van verwantselectie in 1930 en J.B.S. Haldane in 1955, maar pas bij W.D. Haldane werd het concept van verwantselectie voor het eerst geïntroduceerd. Hamilton formaliseerde het concept.
V: Wat is een voorbeeld van kinderselectie?
Antwoord: Een voorbeeld van verwantselectie is te zien in het gezinsleven van zoogdieren of bij trekkende insecten zoals mieren, waar zij alarm slaan om anderen te waarschuwen voor gevaar of samenwerken bij taken zoals elkaar helpen bij het bouwen van nesten.
V: Hoe werkt verwantselectie?
Antwoord: Kamselectie werkt doordat individuen zich gedragen op een manier die de fitheid van hun naaste verwanten verbetert, wat het verlies aan fitheid dat zij zelf ondervinden meer dan compenseert - dit staat bekend als de inclusieve fitheidstheorie.
V: Welke term heeft John Maynard Smith volgens u bedacht bij het bespreken van selectie van verwanten?
Antwoord: De eigenlijke term "kinderselectie" is waarschijnlijk bedacht door John Maynard Smith toen hij erover schreef.
V: Hoe beïnvloedt natuurlijke selectie de genen die verband houden met fitheidsbevorderend gedrag bij een familielid?
Antwoord: Bij natuurlijke selectie neemt de frequentie van genen die de fitness van individuen verhogen toe, terwijl de frequentie van genen die de fitness van individuen verlagen afneemt - gedragingen die de fitness van verwanten verhogen maar de fitness van de actor verlagen, kunnen echter nog steeds in frequentie toenemen omdat verwante organismen veel vergelijkbare genen hebben (bekend als verwantschap).
