Middeleeuws Latijn
Middeleeuws Latijn was de vorm van het Latijn die in de Middeleeuwen werd gebruikt. Het werd vooral gebruikt door geleerden en als liturgische taal van de middeleeuwse Rooms-Katholieke Kerk, maar ook als taal van wetenschap, literatuur en bestuur.
Ondanks de kerkelijke afkomst van veel van zijn auteurs, mag Middeleeuws Latijn niet verward worden met Kerkelijk Latijn. Er bestaat geen echte consensus over de precieze grens waar het laat Latijn ophoudt en het Middeleeuws Latijn begint. Sommige geleerden laten hun overzicht ervan beginnen met de opkomst van het vroegchristelijk Latijn in het midden van de 4e eeuw, anderen rond het jaar 500.
Bladzijde met middeleeuwse Latijnse tekst uit de Carmina Cantabrigiensia (Cambridge University Library, Gg. 5. 35), 11. eeuw.
Belangrijke middeleeuwse Latijnse auteurs
4e-5e eeuw
- Aetheria (fl. 385)
- De heilige Hiëronymus (ca. 347-420)
6e-8e eeuw
- Gildas (d. c. 570)
- Venantius Fortunatus (c. 530-c. 600)
- Gregorius van Tours (c. 538-594)
- Isidore van Sevilla (c. 560-636)
- Bede (c. 672-735)
9e-10e eeuw
- Ratherius (890-974)
- Thietmar van Merseburg (975-1018)
