Origenes
Origenen (of Origenes, ook wel Origen(es) Adamantius) was een vroegchristelijke geleerde. Hij leefde in Alexandrië in de 3e eeuw. Hij werd geboren in het jaar 185 of 186, en stierf waarschijnlijk rond het jaar 254. Tegenwoordig wordt hij beschouwd als een van de kerkvaders, maar niet als een heilige. Dit komt waarschijnlijk omdat hij enkele ideeën had, die later vals werden verklaard. Deze ideeën hielden onder andere in dat de menselijke ziel al voor de conceptie bestond en het menselijk lichaam al voor de geboorte binnenkwam (algemeen bekend als pre-existentie). Een ander idee was dat van de zielen die na de dood een ander menselijk lichaam binnenkwamen. Een derde idee, dat Apokatastase wordt genoemd, is dat de heerschappij van god zou worden hersteld wanneer de wereld eindigt. Deze ideeën werden door kerkvaders besproken, maar er werd besloten dat het om valse geloofsovertuigingen ging. Het Oecumenisch Concilie van Constantinopel in 453 CE heeft Origen postuum geëxcommuniceerd en het 2e Concilie van Constantinopel in 553 CE heeft apokatastase als ketterij verklaard. In de afgelopen jaren heeft het idee echter enige heroverweging gevonden, vooral bij de christelijke restauratiegroepen.
Zijn geschriften zijn opgenomen in de algemene collectie van vroege kerkvaders. In tegenstelling tot veel kerkvaders is Origen echter nooit heilig verklaard door de katholieke kerk, omdat sommige van zijn leerstellingen (bijvoorbeeld dat iedere man en vrouw, en zelfs de duivel en zijn demonen, uiteindelijk gered zouden worden) direct in tegenspraak waren met de leer en de handelingen van de apostelen.
Origen schreef over vele takken van de theologie, waaronder tekstuele kritiek, bijbelse exegese en hermeneutiek, filosofische theologie, prediking en spiritualiteit. Sommige van zijn leerstellingen werden echter al snel controversieel. Met name verwees hij vaak naar zijn hypothese van het bestaan van zielen. In het begin waren alle intelligente wezens verenigd met God. In zijn geschriften beschouwde Origen ook de mogelijkheid, dat uiteindelijk alle wezens, misschien zelfs de aartsvijand Satan, met God verzoend zouden worden in wat men de apokatastase ("restitutie") noemt.
Origen zag de Zoon van God als ondergeschikt aan God de Vader. Hoewel deze opvatting van de Drie-eenheid in die tijd gebruikelijk was, werd het controversieel tijdens de Arische controverse van de vierde eeuw. Een groep die bekend kwam te staan als Origenisten, en die vast geloofde in het bestaan van zielen en de apokatastase, werd in de 6e eeuw tot anathema verklaard. Deze veroordeling wordt toegeschreven aan het Tweede Oecumenisch Concilie van Constantinopel (553), maar komt niet voor in de officiële documenten van het concilie.
