Autobiografie van Mark Twain

Documenten en voorbereiding

Volgens Harriet Smith, redacteur van het boek, zijn sommige manuscripten van Twains autobiografie door hem met de hand geschreven, maar de meeste zijn transcripties van wat hij zei. Deze werden op typemachines gemaakt door helpers zoals zijn secretaresses en zijn jongste dochter. Er zijn drie versies van een groot deel van de autobiografie, waaronder het origineel. Er was een kopie die gebruikt werd om 25 delen van het boek, één voor één, te versturen voor publicatie in North American Review. Daarna werd een kopie gebruikt voor Albert Paine's uitgave van het boek in 1924. Clemens heeft ze allemaal nagelezen. In zijn vocale dictaten stopte hij vaak eerdere manuscripten die hij schreef en ook brieven, krantenknipsels en andere documenten.

In de uitgave van Harriet Smith uit 2010 worden Clemens instructies niet altijd gevolgd. Zo heeft zij zijn artikel over de overlevenden van het gezonken schip niet opgenomen in zijn dictee van 20 februari 1906. Ook heeft ze het geïllustreerde tijdschrift over zijn 70e verjaardagsdiner niet opgenomen in het dictee van 12 januari 1906. Fouten die zijn gemaakt worden alleen in de toelichting van het boek aangegeven in plaats van dat ze worden veranderd om correct te zijn. Ze heeft enkele wijzigingen aangebracht in de slechte spelling en het toevoegen van ontbrekende voorzetsels om de grammatica te herstellen. Ze corrigeert de grammatica niet wanneer de tekst de gesproken stijl zou verliezen. Ze gelooft bijvoorbeeld dat ". . het medeleven van de wereld met haar is, waar het hoort" is slechte grammatica, maar ze corrigeert het niet.

Beoordelingen

Larry Rohter beschrijft Twain in zijn recensie van 9 juli 2010 in The New York Times als een Colonel Sanders zonder de kip die verhalen vertelde, wiens boeken Huck Finn en Tom Sawyer hij op de middelbare school moest lezen. Bij het schrijven van zijn autobiografie sprak Twain zijn herinneringen en meningen uit tegen zijn secretaresse voor een meer natuurlijke, openhartige, colloquiale toon dan wanneer hij ze had opgeschreven. Twain stierf op 21 april 1910. Hij werd 74 jaar oud. De inhoud van zijn 500.000 woorden tellende autobiografie wordt gepubliceerd in de willekeurige volgorde waarin hij het schreef, en dat is zoals hij het wilde. Eerdere edities van het werk hebben de dingen in chronologische volgorde gezet. Ze hebben het ook gecensureerd voor belang en fatsoen. Deze uitgave, die meer dan 100 jaar na zijn dood is verschenen, heeft het materiaal in de volgorde waarin hij het schreef en ongecensureerd. De University of California Press publiceert het in drie delen. Vijf procent van het eerste deel is nooit eerder gepubliceerd, en ongeveer vijftig procent van de drie delen is nooit eerder gepubliceerd. Twain beweert een aantal schokkende dingen, zoals dat de oudere Rockefeller belasting betaalde over slechts 2,5 miljoen van zijn fortuin en een overkill van het Amerikaanse leger tegen zeshonderd Filippijnse wilden die zich verzetten tegen het Amerikaanse imperialisme. In Twains jeugd in Missouri wist hij niet dat er iets mis was met slavernij. Toen Cleveland president van de VS was, ontmoette Twain hem in het Witte Huis en kreeg de handtekening van de First Lady. Twain nam het zijn uitgever en een uitvinder kwalijk dat ze hem hadden opgelicht, en ook een onbeschofte huisbaas, toen hij in 1904 in Italië woonde.

Volgens de recensie van Julie Bosman op 19 november 2010 in The New York Times is het boek een vier pond wegende, 500.000 woorden tellende deurstopper van 35,00 dollar die politieker is dan Twains vorige werken. De inhoud is niet-lineair maar zeer leesbaar. Het lijkt alsof een lezer het boek willekeurig kan openslaan en zich geen zorgen hoeft te maken over de plot. Het boek bevat 200 pagina's met eindnoten. Aanvankelijk was de uitgever van plan 7.500 exemplaren te drukken. Maar omdat het een eeuw na Twain's dood werd gepubliceerd, zoals hij wilde, kwam het boek in het nieuws. Voor de verschijningsdatum van 15 november publiceerden tijdschriften als Newsweek, Playboy en Harper's fragmenten uit het boek. Het boek was snel uitverkocht en nabesteld. De uitgever was University of California Press. Een meisje bij hen zei: "We denken dat mensen geïnteresseerd zijn in een wetenschappelijk boekwerk van 736 pagina's over Mark Twain." Ze haastten zich om op tijd voor de feestdagen exemplaren naar de boekhandel te sturen. De uitgever huurde een kleine drukkerij in Michigan in om de boeken te drukken. Ze maakten overuren om 30.000 exemplaren per week te produceren en haalden grotere vrachtwagens om de boeken naar de magazijnen te brengen. In plaats van 7.500 exemplaren stond het boek in november 2010 met meer dan 275.000 exemplaren op de bestsellerlijsten. Het boek was het grootste succes van de University of California Press in zestig jaar.

Mark Twain Project Online

• Mark Twain Project Online, www.marktwainproject.org, wil voor wetenschappers kritische edities bevatten van wat Mark Twain heeft geschreven en voor algemene lezers edities van zijn belangrijkste werken. De site bevat bijvoorbeeld al een elektronische editie van Autobiography of Mark Twain, Volume I..