Sluipschutter | persoon die getraind is om perfect te schieten

Sniping

Sluipschutters schieten op doelen die ver weg zijn. Omdat de kogel die door een sluipschutter wordt afgeschoten een zeer lange afstand moet afleggen, moet de sluipschutter zeer voorzichtig zijn bij het richten. Er zijn drie belangrijke zaken die van invloed zijn op de nauwkeurigheid van het schot. De scherpschutter moet rekening houden met deze zaken.

• Het doelwit kan bewegen, zoals lopen of rennen. Een sluipschutter moet bedenken waar het doelwit zich zal bevinden wanneer de kogel het bereikt. Een stilstaand doelwit kan plotseling bewegen.
• De zwaartekracht beïnvloedt de kogel, zodat deze naar de grond valt. Als het doelwit dichtbij is, heeft het effect van de zwaartekracht geen grote invloed op de nauwkeurigheid. Als het doel ver weg is, moet de sluipschutter beoordelen hoe hoog hij moet schieten, om de afstand die de kogel zal vallen als hij vliegt te compenseren.
• Wind beïnvloedt de manier waarop een kogel zich verplaatst en kan hem van het doel wegblazen. De scherpschutter moet rekening houden met de richting waarin de wind waait en de sterkte van de wind. De scherpschutter moet misschien links of rechts van het doel schieten om de wind te compenseren.

De kogels die sluipschutters gebruiken zijn meestal zwaar. Ze worden aangedreven door een grote hoeveelheid kruit. Hierdoor reist de kogel zeer snel. Door de zwaarte heeft de kogel minder last van de wind. Door de snelheid heeft de kogel minder last van de zwaartekracht. Een snelle kogel bereikt een doel sneller, voordat hij de tijd heeft om de zwaartekracht te beïnvloeden. Grote snelle kogels richten meer schade aan dan lichtere of langzamere kogels.

Nauwkeurigheid

De meeste soldaten zijn zo getraind dat zij kunnen schieten op een doel dat tussen 200 meter (656 ft) en 300 meter (984 ft) verwijderd is en het kunnen raken met ongeveer de helft van hun schoten. Zeer goed getrainde soldaten, zoals het Amerikaanse Korps Mariniers, kunnen met ongeveer de helft van hun schoten een doel raken dat tussen 400 meter en 500 meter ligt. Een sluipschutter is getraind om een doelwit op meer dan 800 meter of een halve mijl afstand met bijna elk schot te raken. Sommige sluipschutters zijn zo nauwkeurig dat zij iets uit iemands hand kunnen schieten, maar zij mikken meestal op het hoofd of de borst van het doelwit. Deze gebieden zijn moeilijker te missen, en de kans is groter dat het doelwit wordt uitgeschakeld.

Scherpschuttersgeweren

Een sluipschutter gebruikt een speciaal soort geweer dat een sluipschuttersgeweer wordt genoemd. Dit geweer is veel nauwkeuriger dan normale geweren. Bijna alle sniper rifles gebruiken een sniper scope, een speciale telescoop waarmee ze doelen heel ver weg kunnen zien. Er zijn twee verschillende soorten sluipschuttersgeweren: grendelgeweren, die een enkel schot afvuren en dan moet de gebruiker het volgende schot klaarleggen, en semi-automatische ("semi-auto") geweren, die een enkel schot afvuren telkens als de trekker wordt overgehaald.

Gewoonlijk hebben grendelgeweren een groter bereik en zijn ze nauwkeuriger dan semi-automatische geweren, maar de vuursnelheid is lager dan bij een semi-automatisch geweer, dat zo snel schiet als de schutter de trekker kan overhalen. Op korte afstand, of wanneer een schutter een snel vervolgschot moet lossen, kan een sluipschutter de voorkeur geven aan een semi-automatisch geweer. Een magazijn wordt gebruikt voor halfautomatische geweren en de meeste grendelgeweren. Magazijnen bevatten meer schoten in het geweer en maken het veel sneller klaar voor het volgende schot.

Camouflage

Sluipschutters dragen gewoonlijk camouflagekleding om niet gezien te worden. Camouflage werkt door de omtrek en de vorm van het menselijk lichaam te verbergen, zodat het niet gemakkelijk te zien is. Camouflage werkt niet erg goed wanneer de persoon die het draagt beweegt, omdat het oog beweging veel beter ziet dan vormen of kleuren. Sluipschutters verven hun gezicht vaak groen of zwart, zodat ze minder opvallen en opgaan in de omgeving. Soms dragen sluipschutters speciale camouflagepakken, ghilliepakken genaamd. Ghilliepakken zijn gemaakt van versnipperde jute of jute en zijn vaak voorzien van planten. Sluipschutters maken vaak verschillende ghilliepakken om zich in verschillende soorten terrein te kunnen verbergen. Deze pakken zijn zeer effectief in het verbergen van de sluipschutter. Vaak kan een sluipschutter onzichtbaar zijn voor een vijand die vlak naast hem staat.

Politiesluipschutters hebben over het algemeen geen camouflage nodig, omdat hun belangrijkste taak erin bestaat nauwkeurig te schieten, niet om zich voor de crimineel te verbergen. Soms moet de politie zich verstoppen, dus worden politiesluipschutters getraind in verstoptechnieken.

 
Sako TRG 42 scherpschuttersgeweer  

Sluipschutters in de oorlog

Militaire sluipschutters worden gekozen vanwege hun intelligentie, hun goede zicht en hun vermogen om heel goed te schieten. Zij worden getraind om hun zicht goed te gebruiken. Ze zijn getraind om de vijand van veraf te zien, en om kleine bewegingen op te merken waaruit blijkt dat de vijand in de buurt is. Ze zijn ook getraind om zich te verbergen. Sluipschutters gebruiken deze vaardigheden om vijandelijke troepen te vernietigen. Sluipschutters werken doorgaans in een kleine eenheid (of team) van slechts twee personen, een sluipschutter en een spotter. De spotter zoekt met een telescoop doelen voor de sluipschutter. Als de scherpschutter het doel mist, dan helpt de spotter de scherpschutter ook het volgende schot aan te passen zodat het het doel raakt. De spotter beschermt de sluipschutter ook tegen vijanden van dichtbij.

Sluipschutters worden vaak gebruikt als verkenners voor het leger, omdat zij zich gemakkelijk kunnen verbergen voor de vijand, zelfs als zij dichtbij zijn. Zij gebruiken de scherpschutterskijker op hun geweren om verder te kijken dan de meeste soldaten kunnen zien. Sluipschutters kunnen vaak details opmerken en informatie onthouden die gewone soldaten niet zouden zien. Wanneer een sluipschutter in een team zit met een spotter, is het meestal de taak van de spotter om met een radio te spreken met andere militaire eenheden. Het team kan rapporteren over de vijandelijke positie en vijandelijke bewegingen.

Sluipschutters in de Eerste en Tweede Wereldoorlog

In de Eerste Wereldoorlog (WOI) waren er geen speciale sluipschuttersgeweren. In plaats daarvan gebruikten sluipschutters gewone geweren met een sluipschutterskijker erop gemonteerd.

In de Tweede Wereldoorlog waren sluipschutters heel gewoon. Zij vormden een belangrijk onderdeel van de gevechten. In elke sectie van het Sovjetleger zat een sluipschutter of 'scherpschutter'. In deze periode werden camouflagetactieken ontwikkeld. Sluipschutters waren zeer nuttig tijdens de Slag om Stalingrad. Eén Russische sluipschutter zou meer dan 240 Duitse troepen hebben gedood. Zelfs dat was niet de beste. Mihail Surkov doodde 702 vijandelijke troepen en Semen Nomokonov doodde er 367 door te sluipen, waaronder een generaal.

 
Russische postzegel met afbeelding van een sluipschutter  


Een gecamoufleerde sluipschutter die een ghilliepak gebruikt om verborgen te blijven  


Een sluipschutter van het Amerikaanse Korps Mariniers in opleiding  

Politie sluipschutters

Politiediensten trainen en gebruiken sluipschutters. Deze sluipschutters maken voornamelijk deel uit van het SWAT-team van hun afdeling. Vaak worden zij opgeroepen om beveiliging te bieden bij speciale evenementen, of om ervoor te zorgen dat andere sluipschutters niet iemand vermoorden. Deze taak wordt contrasniping genoemd. De meeste politiesluipschutters zijn opgeleid door het leger.

 

Beroemde sluipschutters

Sommige sluipschutters zijn beroemd omdat zij honderden vijandelijke soldaten hebben gedood. Een van die sluipschutters is de sluipschutter Carlos Hathcock van het Amerikaanse Korps Mariniers, die in de oorlog in Vietnam beroemd was omdat hij een witte veer in zijn hoed droeg. Andere sluipschutters zijn beroemd omdat zij een vijand van heel ver kunnen doden. Carlos Hathcock was lange tijd houder van het record voor het doden op de verste afstand - zijn afstand was meer dan 2.500 yards (2.286 m). Tijdens de oorlog in Afghanistan hebben sluipschutters van het Canadese leger echter het record verbroken met een schot van 2.430 meter (2.660 yd). Andere sluipschutters staan bekend om hun moeilijke schoten. Zo moest Matt Hughes in zeer sterke wind een schot van 860 meter maken door ruim 17 meter links van de vijand te richten. Een voorbeeld van een beroemde sluipschutter in WO II is Vasily Zaytsev. Hij zou 225 vijandelijke soldaten hebben gedood tijdens de Slag om Stalingrad.

Simo Häyhä (de Witte Dood, bielaja smjert) heeft meer gedocumenteerde kills dan enige andere sluipschutter in de geschiedenis.

 

Sluipschutters in de populaire cultuur

Sluipschutters worden in videogames vaak gebruikt als elitesoldaten. Het maken van een headshot met een sluipschuttersgeweer wordt gezien als een moeilijk te leren vaardigheid. In sommige films gebruiken moordenaars sluipschuttersgeweren; voorbeelden zijn Phone Booth en Vantage Point. Soms hebben sluipschutters een slechte reputatie in de media; in oktober 2002 bijvoorbeeld gingen twee mannen een maand lang moorden met een sluipschuttersgeweer in de regio Virginia en Maryland.

 

Gerelateerde pagina's

• Commando
• Infanterie
• Speciale troepen