Edoperiode

De Edo-periode (江戸時代, Edo-jidai), ook wel de Tokugawa periode (徳ם時代 Tokugawa-jidai) genoemd, is de tijd tussen 1600 en 1868 in de geschiedenis van Japan. Gedurende deze lange periode werd de Japanse samenleving geregeerd door het Tokugawa shogunaat en de 300 regionale feodale heren van het land.

Deze jaren komen na de Azuchi-Momoyama periode en vóór de Meiji Restauratie en de ontwikkeling van het moderne Japan.

Het Tokugawa shogunaat werd in 1603 in Edo gevestigd door de shogun Tokugawa Ieyasu. De periode werd gekenmerkt door de invloed van neo-Confucianisme en Shinto. De 15e en laatste shogun was Tokugawa Yoshinobu.

De periode eindigde met de Meiji Restauratie, die het herstel van de keizerlijke heerschappij was. De Edo-periode staat ook bekend als het begin van de vroegmoderne periode van Japan.

Tijdlijn

In 1600 wordt met de Slag bij Sekigahara de context bepaald voor de volgende twee eeuwen. Tokugawa Ieyasu verslaat een coalitie van daimyo en vestigt de hegemonie over het grootste deel van Japan.

1603 ( Keichō 8): De keizer benoemt Ieyasu tot shogun.
1605 ( Keichō 10): Ieyasu treedt af als shogun en wordt opgevolgd door zijn zoon Tokugawa Hidetada.
1607 ( Keichō 12): Koreaanse Joseon dynastie stuurt een ambassade naar Tokugawa shogunaat.
1611 ( Keichō 16): De Ryūkyū-eilanden worden een vazalstaat van het Satsuma-domein.
1613 ( Keichō 16): "Ambassade van Keichō" (慶長使節) naar Amerika en Europa.
1614 ( Keichō 17): Het shogunaat verbiedt het christendom in Japan.
1615 ( Keichō 18): Slag bij Osaka; Ieyasu vernietigt het kasteel van Osaka en de Toyotomi-clan.
1 juni 1616 (Genna 2, 17e dag van de 4e maand): Ieyasu stierf in het kasteel van Suruga.
1623 (Genna 9): Tokugawa Iemitsu wordt de derde shogun.
1633 (Kan'ei 12) Shogunaat verbiedt reizen naar het buitenland en het lezen van buitenlandse boeken.
1635 (Kan'ei 12): Het shogunaat formaliseert het systeem van verplicht vervangend verblijf (sankin kotai) in Edo.
1637 (Kan'ei 14): Opstand van Shimabara (1637-38) door overbelaste boeren.
1638 (Kan'ei 15): Shogunaat verbiedt scheepsbouw.
1639 (Kan'ei 16): Edicten stellen een beleid van nationale afzondering (Sakoku) in.
1641 (Kan'ei 18): Shogunaat verbiedt alle buitenlanders, behalve Chinezen en Nederlanders, die alleen in Nagasaki mogen wonen.
1650 (Kei'an 3): Met de vrede ontwikkelde zich een nieuw soort nobele, geletterde krijger volgens bushido ("weg van de krijger").
1657 (Meireki 3): T Grote vuur van Meireki verwoest het grootste deel van de stad Edo.
1700 (Genroku 13): Kabuki en ukiyo-e worden populair.
16 december 1707 (Hōei 4, 23e dag van de 11e maand): Uitbarsting van Mt. Fuji,
1774 (An'ei 3): Kaitai shinsho, de eerste volledige Japanse vertaling van een westers medisch werk, wordt gepubliceerd door Sugita Gempaku en Maeno Ryotaku.
1787 (Tenmei 7): MatsudairaSadanobu wordt de hoogste ambtenaar (rōjū) van het shogunaat.
1792 (Kansei 4): De Russische gezant Adam Laxman komt aan in Nemuro in oostelijk Ezo (nu Hokkaidō).
1804 (Kyōwa 4): De Russische gezant Nikolai Rezanov bereikt Nagasaki en probeert tevergeefs handelsbetrekkingen met Japan aan te knopen.
1837 (Tenpō 8): Ōshio Heihachirō en Ikuta Yorozu leiden opstand die bekend werd als Tempo Jiken
1841 (Tenpō 12): Tempo Hervormingen
1854 (Kaei 7): Commodore Perry dwingt de Japanners in te stemmen met het Verdrag van Kanagawa. De belangrijkste Japanse onderhandelaar was Hayashi Akira.
1855 (Kaei 8): Rusland en Japan knopen diplomatieke betrekkingen aan.
5-6 september 1864 (Genji 1, 5e-6e dag van de 8e maand): Bombardement op Shimonoseki door Britse, Franse, Nederlandse en Amerikaanse oorlogsschepen

In 1868 treedt Tokugawa Yoshinobu af, het Tokugawa shogunaat eindigt. Dit betekent het einde van de Edo-periode. Keizer Meiji vestigt zijn keizerlijke hoofdstad in Edo, die wordt omgedoopt tot Tokio ("oostelijke hoofdstad").

Fotogalerij

Tokugawa Ieyasu, eerste shogun van het Tokugawa shogunaat

Een yagura, of torentje, in het Edo Kasteel in Tokyo.

Hasekura Tsunenaga, een Samurai en de eerste officiële ambassadeur van Japan in Amerika en Europa, 1613-1620.

Kasteel Matsumoto in de prefectuur Nagano

Terakoya, particuliere onderwijs school voor meisjes

Wadokei, Japans uurwerk, 18e eeuw.

Kaitai Shinsho, Japans eerste verhandeling over westerse anatomie, gepubliceerd in 1774.

De grote golf bij Kanagawa door Katsushika Hokusai (1760-1849).

Economie Handel Diplomatie

In de Edo-periode ontwikkelde Japan zich economisch zeer sterk, en de accumulatie van het kapitaal werd de drijvende kracht achter de economische ontwikkeling na de Restauratie van Meiji.

Omdat veel daimyo's in de herberg langs de snelweg verbleven bij de wisselende jaarresidentie van de daimyo in Tokio, werd de circulatie van de economie actief.

En dankzij de stabiele economie had de Japanse speciale cultuur zoals Nou of Kabuki of Ukiyoe zich ook zeer goed ontwikkeld.

Het Shogunaat stelde een buitenlands beleid van isolationisme in.

Daarom zijn de handelsbetrekkingen van het Shogunaat alleen Shin (清, Shin) in Nagasaki, en de Nederlanden in Dejima.

Verwante pagina's

Lijst van Japanse tijdperken

Vragen en antwoorden

V: Wat is de Edo-periode?

A: De Edo-periode is een periode in de Japanse geschiedenis tussen 1600 en 1868, waarin de Japanse samenleving werd geregeerd door het shogunaat van Tokugawa en de 300 regionale feodale heren van het land.

V: Wat is een andere naam voor de Edo-periode?

A: Een andere naam voor de Edo-periode is de Tokugawaperiode.

V: Wanneer vestigde het shogunaat van Tokugawa zijn heerschappij over Japan?

A: Het shogunaat van Tokugawa vestigde zijn heerschappij over Japan in 1603, in Edo.

V: Wat waren de belangrijkste invloeden tijdens de Edo-periode?

A: De belangrijkste invloeden tijdens de Edo-periode waren het neo-confucianisme en Shinto.

V: Wie was de laatste shogun tijdens de Edo-periode?

A: De laatste shogun tijdens de Edo-periode was Tokugawa Yoshinobu.

V: Wanneer eindigde de Edo-periode?

A: De Edo-periode eindigde met de Meiji-restauratie, het herstel van het keizerschap.

V: Wat is het belang van de Edo-periode in de Japanse geschiedenis?

A: De Edo-periode is belangrijk in de Japanse geschiedenis omdat hij het begin markeert van de vroegmoderne periode van Japan.