Kabuki

Geschiedenis

Kabuki-theater begon tijdens de Edo-periode (1603-1868). Het ontwikkelde zich tijdens de Genroku (1688-1704) tot wat we nu kennen als kabuki. Kabuki is begonnen door een vrouw, Izumo no Okuni, die in 1603 optrad in de droge rivierbedding in Kyoto. Het was erg populair, vooral omdat veel van de verhalen en dansbewegingen over seks gingen. Veel van de vrouwelijke performers waren waarschijnlijk prostituees. In 1629 werd het vrouwen verboden in Kabuki-stukken op te treden, omdat ze de discipline zouden verstoren. Ze werden vervangen door mooie jonge mannen om de vrouwelijke rollen te spelen, maar in 1652 werden zij om dezelfde redenen als de vrouwen verboden. Kabuki mocht doorgaan met volwassen mannen die alle rollen speelden, Yaro kabuki, de stijl die beroemd is geworden.

Na het Genroku-tijdperk werd Kabuki populair in de Japanse steden, en groeide het snel als echt theater met grote auteurs en acteurs. Ningyo Jyoruri (het poppentheater) beïnvloedde ook de verhalen, de regie, de inhoud en de stijl. Ballet en theatermuziek, zoals Nagauta, Tokiwadubushi en Kiyomotobushi waren ook van invloed op de ontwikkeling van kabuki. Na het herstel van de keizer in 1888 werd kabuki beïnvloed door de buitenlandse cultuur, gestimuleerd door de opkomst van het nieuwe drama.

In de Showa periode, van 1926 tot 1989, begonnen voorstellingen in andere landen. Het Empire Theater werd gereconstrueerd, en heette het National Theater. In 1954, werd East Side Theater gemaakt, en Kabuki toneel getoond op TV. In 1965 werd Kabuki gezien als een belangrijk cultureel erfgoed. Na de Tweede Wereldoorlog zagen de Japanners Kabuki als een belangrijk onderdeel van hun cultuur. Veel acteurs werden beroemde mensen in Japan.

Acteurs

Vrouwelijke kabuki acteurs zijn zeldzaam maar er was wel onnakabuki. De onnakabuki is kabuki voor vrouwen. Nu spelen de mannen zowel mannelijke als vrouwelijke rollen.

Er zijn beroemde kabuki acteurs in Japan zoals Danjuro Ichikawa, Ebizo Ichikawa en Koshiro Matsumoto. Danjuro Ichikawa is een bijzonder beroemde kabuki acteur. Hij begon met aragoto toen hij pas 14 jaar oud was. De aragoto is een kabuki-genre dat gaat over een dappere krijger, een woeste god of een demon. Hij schreef ook kabuki toneelstukken onder de naam Hyogo Mimasuya.

De naam van een kabuki acteur wordt meestal van generatie op generatie doorgegeven. Daarom wordt de naam van een acteur doorgegeven aan de volgende generatie. Kabuki acteurs treden niet alleen op in kabuki maar ook in TV drama en films. Koshiro Matsumoto verschijnt vaak op TV.

 
Kōshirō Matsumoto VII (1870-1949) als Benkei  

Theater ontwerp

Kabuki theaters zijn zeer uniek. In het Genroku tijdperk werd kabuki beïnvloed door nou of kyougen, de theaterstijlen van voor kabuki. In deze periode was er geen dak voor het publiek, zodat als het regende, de acteurs niet konden optreden. In de Edo-periode werden alle zitplaatsen overdekt.

Mawari-butai, een draaiend podium, begon in het Kyōhō tijdperk (1716-1735). Op het draaiende toneel worden scènes opgebouwd en als er een nieuwe scène nodig is, wordt het toneel gewoon gedraaid; het maakt de voortgang van toneelstukken snel en gemakkelijk. Buitenlandse theaters hebben deze kabuki-uitvinding gekopieerd.

Een ander uniek systeem is hanamichi of "bloemenpad". Dit is een loopbrug die de zaal doorkruist op dezelfde hoogte als het podium. Acteurs kunnen deze loopbrug gebruiken om het toneel te betreden of te verlaten. Tijdens een toneelstuk kan het vele soorten plaatsen worden. Het kan bijvoorbeeld een rivier zijn, een weg, een gang enzovoort.

Het beroemdste theater in Japan is de Kabuki-za. Het werd gebouwd in Tokio in 1889. Het werd gebouwd in westerse stijl. Het interieur was in Japanse stijl, maar de buitenkant bestond uit bakstenen muren en het was aanvankelijk een theater met drie verdiepingen. Het interieur en de buitenkant veranderden vele malen. Kabuki-theaters hebben een lange geschiedenis en deze waren zo uniek.

 

Speelt

Beroemde auteurs van kabuki-stukken zijn Chikamatsu Monzaemon (1653-1724), Tsuruya Nanmboku (1755-1829), en Kawatake Mokuami (1816-1893).

Kabuki-spelen kunnen worden onderverdeeld in drie hoofdgroepen: Jidaimono, Sewamono en Shosagoto. De Jidaimono zijn toneelstukken die de wereld van de samoerai of hofadel vóór de Edo-periode tonen. De regering verbood voorstellingen die de geschiedenis van de Edo-periode lieten zien. Sewamono zijn toneelstukken over het leven van de stadsbewoners in de Edo-periode. Shosagoto zijn toneelstukken met dans.

Gidayu kyogen of Maruhonmono zijn kabukitoneelstukken die eerst als poppenspel werden geschreven. Ze werden kabukitoneelstukken toen ze beroemd werden. Shin kabuki zijn toneelstukken die geschreven zijn door schrijvers die normaal geen kabuki toneelstukken schrijven.

 

Podium make-up

Kabuki-make-up helpt het publiek de rol van elk personage te begrijpen. Het is bijzonder en benadrukt de schoonheid van de vorm. Als een acteur de rol van een dochter of een verliefde man speelt, moet hij make-up aanbrengen. Eerst wrijft hij vet, gemaakt van canolaolie en parfum, in zijn gezicht. Ten tweede verft hij zijn wenkbrauwen met vet. Ten derde wrijft hij gezichtspoeder op borst, hals, lang haar en verspreidt poeder met een spons. Vervolgens wrijft hij gezichtspoeder op het gezicht met een spons. Ook doet hij rouge op neus, ogen wang en de buitenste ooghoek. Hij verft zijn wenkbrauw van rood naar zwart en hij wrijft zijn lippen in met rode lipstick en tekent de omtrek duidelijk af.

Als de acteur een dappere man speelt, Aragoto genaamd, schildert hij rouge met rode en zwarte lijnen, Kumadori, om dappere gevoelens te tonen. Kumadori is een soort kabuki schmink. Het is begonnen in 1673 door Danjyurou Ichikawa. Het toont de rol van het personage, bijvoorbeeld Sujiguma is een van de kamadori die een superheld toont.

 
Kabuki acteurs make-up: Ichikawa Ebizo als Takemura Sadanoshin, door Sharaku, 1794.  

Vaak gebruikte kabuki woorden

Het moderne Japans kent veel woorden die voortkomen uit kabuki-woorden. Er zijn bijvoorbeeld drie beroemde woorden; de eerste is ohako. Ohako betekent vaardige dingen. Japanners zeggen vaak dat de ohako goed is in karaoke. De ohako is een afgeleid woord van Danjuro Ichikawa. Hij bewaarde de kabuki stukken van zijn goede kabuki in een doos. De ohako is daarin ontstaan.

De tweede is een nimaime. De nimaime betekent een goed uitziende man. De nimaime werd secundair van rechts geschreven in het uithangbord van de kabuki. Daarom werd het zo gezegd.

De derde is een sanmaime. De sanmaime betekent een komiek. De oorsprong van dit woord is hetzelfde als nimaime, sanmaime werd als derde van rechts geschreven in het uithangbord van de kabuki.

 

Vandaag

Nu treden Kabuki acteurs vaak op voor buitenlands publiek. De groep Heisei Nakamuraza onder leiding van Nakamura Kanzaburou is beroemd geworden door hun optredens in het buitenland. Zij waren de eerste kabukigroep in traditionele stijl die in 2004 optrad in New York City, met acteur Nakamura Kankuro V. In een tent als speelhuis bij een opera, met het publiek gezeten op tatami (Japanse matten), voerden zij "The Summer Festival: A Mirror of Osaka" op met Japanse acteurs. In juli 2008 trad Heisei Nakamuraza opnieuw op in New York en speelden ze in het Engels. Het was een historische en prachtige prestatie.

In Australië voert de Za Kabuki-groep van de Australian National University sinds 1976 elk jaar een kabuki-drama op; de langste kabuki-voorstelling buiten Japan.

 
Publiek geniet van een kabuki-spel