Gone with the Wind

Verhaal

Scarlett O'Hara is een verwende, mooie, histrionische jonge zuidelijke vrouw die in het jaar 1861 in Georgia woont. In deze tijd is het heel belangrijk met wie een vrouw trouwt voor de rest van haar leven, en Scarlett houdt maar van één man. Zijn naam is Ashley Wilkes. Helaas komt Scarlett erachter dat Ashley gaat trouwen met een vrouw genaamd Melanie Hamilton, zijn eigen nicht. Tijdens een barbecue op Ashley's plantage, Twelve Oaks genaamd, met alle families uit de omgeving, komt het nieuws dat er een oorlog is begonnen tussen het Noordelijke en Zuidelijke deel van de Verenigde Staten. Voordat Scarlett Ashley met Melanie laat trouwen, besluit ze hem te vertellen hoe ze zich echt voelt. Terwijl de vrouwen een dutje doen voor het komende feest die avond, glipt Scarlett naar beneden en wacht tot Ashley naar buiten komt uit de "vergadering" die de mannen over de oorlog houden.

Tijdens de bijeenkomst staat Rhett Butler op, een rijke, slimme "heer" uit Charleston, South Carolina, die de mannen waarschuwt niet te zeker te zijn van hun overwinning in de oorlog, door uit te leggen dat het noorden de technologie heeft, de spoorlijnen, de immigranten die zij niet hebben. De mannen zijn beledigd en Rhett gaat weg om de mannen te laten afkoelen. Hij besluit zichzelf te laten zien in het huis.

Ashley verlaat de kamer ook, om een goede gastheer te zijn. Maar voordat hij hem kan inhalen, gluurt Scarlett uit haar schuilplaats en zwaait Ashley uit. Hij volgt haar naar een kamer waar ze alleen kunnen zijn. Scarlett vertelt Ashley hoeveel ze van hem houdt, maar Ashley heeft al besloten om met Melanie te trouwen. De rijke en verwende Scarlett krijgt een woedeaanval, en daarom verlaat Ashley de kamer. In razernij pakt Scarlett een vaas op en gooit die door de kamer, over een bank heen, tegen de muur. De charmante Rhett Butler staat op van de bank, waardoor Scarlett schrikt en in verlegenheid wordt gebracht. Hij zegt toe het gesprek aan niemand te vertellen, maar drijft wel de spot met haar. Voordat de mannen vertrekken, joelend over de opwinding van de oorlog en verklarend dat ze "die Yankees met de zweep zullen slaan" en over een maand terug zullen zijn, stemt Scarlett in met Charles Hamilton (Melanies jongere broer). Ze kijkt hem nauwelijks aan en aanvaardt zijn aanzoek alleen omdat ze wraak wil nemen op Ashley omdat hij met Melanie is getrouwd. Helaas wordt Charles ziek en sterft in de oorlog, en Scarlett blijft thuis verveeld achter met de tradities van het rouwen om een man van wie ze niet hield.

Omdat haar moeder ziet hoe ellendig haar oudste dochter zich voelt, laat ze Scarlett naar Atlanta, Georgia gaan om bij Melanie te logeren, hoewel Scarlett eigenlijk Ashley in gedachten heeft. Terwijl ze daar is, ziet ze Rhett Butler (Clark Gable), met wie ze een korte ontmoeting had op het feest. Rhett is een kaper geworden, die goederen naar het zuiden smokkelt langs de noordelijke zeeblokkade. Hij maakt het Scarlett erg ongemakkelijk, vooral nadat Mealanie haar trouwring aanbiedt om geld in te zamelen voor het leger en Scarlett ook de hare geeft. Rhett respecteert Melanie zeer, maar weet dat Scarletts aanbod van haar trouwring helemaal niets voor haar betekent. Maar verveeld omdat ze eindeloos zwarte rouwkleding draagt en niet kan dansen, waar ze dol op is, stemt ze toe met hem te dansen als hij een grote donatie voor "The Cause" aanbiedt voor een dans met haar, iets wat ze volgens haar ouderen niet mag doen omdat haar man net is overleden en ze in de rouw is. Maar als Melanie denkt dat het wel goed is omdat ze het alleen voor de donatie zou doen, danst Scarlett met Rhett op de Virginia Reel.

Enkele maanden later komt de strijd dicht bij Atlanta, en als de geruchten over de inval van het leger van de Unie in Atlanta toenemen, laat Melanie's tante Pittypat, een neurotische hysterica, de twee jonge vrouwen alleen. Scarlett gaat naar Melanie om haar te vertellen dat ze ook de stad uit moeten, maar vindt haar schoonzus in barensweeën met Ashley's baby, verwekt tijdens zijn laatste, korte verlof. De dokter heeft het te druk met de verzorging van de duizenden gewonde soldaten, dus met Scarletts ondeskundige hulp bevalt Melanie van een jongen. Melanie denkt dat ze kan sterven en vraagt Scarlett of zij voor haar zoon wil zorgen. Scarlett, die al doodsbang is maar niet wil dat Melanie het ziet, zegt haar dat ze niet zo'n domme gans moet zijn en stuurt haar dienstmeisje Prissy om Rhett te zoeken. Hij is aan het kaarten in een bordeel en Prissy staat buiten zijn naam te roepen, bang om binnen te komen. Als hij eindelijk naar het raam komt, vertelt ze hem dat Miss Melly haar baby heeft gekregen (hoewel ze de eer voor het grootste deel opeist en zegt dat Miss Scarlett "een beetje geholpen" heeft) en Miss Scarlett wil dat Rhett komt omdat de Yankees komen. Nadat een luide explosie Prissy in hysterie brengt, vindt Rhett een van de laatste overgebleven paarden in Atlanta, en een wagen om te trekken. Scarlett smeekt Rhett om ze naar huis te brengen, naar Tara, en snikt uiteindelijk dat ze haar moeder wil. Dat verzacht Rhett's hart, net als de aanblik van Melanie, die hem nauwelijks kan vasthouden als hij haar van haar bed tilt, en op haar bijna onhoorbare verzoek, vertaald door Scarlett, haar meest gewaardeerde bezittingen meeneemt: een bezit van elk van haar man en broer. Nadat hij de wagen heeft volgeladen en Melanie, die veel pijn heeft van de moeilijke bevalling, met haar baby in het bed van de wagen heeft gelegd, weet hij Scarlett uit te lachen omdat ze bezorgd is dat ze vergeten is de voordeur op slot te doen.

Rhett probeert zowel het terugtrekkende Confederatie-leger, die het paard willen, als het naderende Unie-leger te ontlopen. Ze racen tegen de achtergrond van de grote brand die is veroorzaakt doordat het geconfedereerde leger het brandstofdepot heeft vernietigd om te voorkomen dat het in handen van de vijand zou vallen. Nadat ze Atlanta zijn ontvlucht, stopt Rhett de wagen onder een brug waar de geconfedereerde soldaten overheen marcheren. Het giet van de regen, en de zeer zwakke en zieke Melanie probeert haar baby te beschermen tegen het weer. Rhett vertelt Scarlett dat hij vertrekt om zich bij het leger aan te sluiten. Als hij vraagt om een kus voor een vertrekkende soldaat (waarmee hij zichzelf bedoelt), slaat Scarlett hem in plaats daarvan en verklaart haar eeuwige haat voor hem. De drie vrouwen bereiken uiteindelijk Twelve Oaks, het huis van de familie Wilkes, dat tot de grond toe afgebrand is. Deze aanblik maakt Scarlett nog vastberadener om bij Tara en haar moeder te komen, en ze ranselt het arme vermoeide paard in een roes af. Het paard zakt in elkaar en sterft. Ze vinden Tara in een zeer slechte toestand; haar moeder is overleden en haar vaders mentale toestand lijkt onstabiel. Scarlett zweert dat ze altijd voor zichzelf en haar familie zal zorgen, wat er ook voor nodig is, omdat zij en haar familie nooit meer honger zullen lijden.

Na een pauze (een korte onderbreking die gebruikt wordt in zeer lange films), keert de film terug naar Tara, waar Scarlett en haar familie hard werken om te overleven. De verre oorlog is nu voorbij, en ondanks Scarlett's protesten delen ze hun eten met terugkerende Confederatie soldaten die op doorreis zijn. Ashley Wilkes keert terug, van ver herkend door Melanie, die rent om haar man te begroeten. Wanneer Scarlett beseft wie het is, begint ook zij naar hem toe te lopen, maar ze wordt tegengehouden door Mammie's herinnering dat hij Melanies echtgenoot is. Ze blijven het land zelf bewerken, zonder de hulp van de slaven die zo'n plantage vereist. Tara's vorige opzichter, die door Scarletts moeder was ontslagen omdat zij vond dat hij zich onaanvaardbaar gedroeg ten opzichte van de plaatselijke slet, is een machtig man in het graafschap geworden en uit wraak verhoogt hij hun belastingen tot boven wat zij kunnen betalen. Scarlett ontdekt dat Rhett Butler in de gevangenis zit en ze wil hem verleiden haar wat geld te geven om haar familie te helpen. Het plan verloopt echter niet volgens Scarletts plan, en na Rhett's gevangenis te hebben verlaten, ontmoet Scarlett Frank Kennedy, de beoogde echtgenoot van haar zus Suellen. Scarlett realiseert zich dat hij een goed bedrijf heeft, dat zij wil verbeteren en Tara wil redden, en besluit met hem te trouwen, ondanks het feit dat hij met haar eigen zus zou trouwen.

Scarlett wordt in haar rijtuig aangerand terwijl ze langs de weg rijdt. Ze blijft ongedeerd, want een van de voormalige veldslaven uit Tara woont in een sloppenwijk en redt haar, waarna ze hem zegt terug te gaan naar Tara. Maar Frank en de andere mannen besluiten de sloppenwijk te gaan ontruimen, waar voormalige slaven en criminelen na de oorlog woonden omdat ze geen huis hadden om naar terug te keren en geen manier om zichzelf te voeden. Tijdens deze actie, die illegaal is volgens de wetten van het bezettingsleger van de Unie, wordt Frank gedood en raakt Ashley gewond. Rhett, die bekend staat als bevriend met veel van de Noordelijke soldaten, gebruikt zijn snelle verstand en bedenkt een plan met Melanie, die hem vertrouwt, en de andere vrouwen, die vertrouwen hebben in Melanies oordeel. Kort daarna shockeert Scarlett opnieuw de "Oude Garde", d.w.z. de overgebleven zuidelijke Atlanta families van haar klasse, door Rhett Butlers aanzoek te accepteren. Ze genieten van hun huwelijksreis in New Orleans, inclusief Scarlett's duidelijk genot van de enorme hoeveelheden heerlijk voedsel en de nabijheid tussen hen 's nachts wanneer hij haar kalmeert als ze wordt gewekt door een herhaalde nachtmerrie. Rhett belooft Tara te helpen met de wederopbouw en ze bouwen een ander landhuis in Atlanta. Genietend van haar rijkdom en veiligheid voor de eerste keer sinds de oorlog begon, wordt Scarlett steeds hebzuchtiger en richt haar nieuwe herenhuis opulent en naar Rhett's mening smakeloos in. Ze geeft feestjes met noordelijke tapijtzakken, terwijl de zuiderlingen van haar kennissenkring arm en in vodden gekleed blijven. Maar Melanie, een van de meest gerespecteerde vrouwen van Atlanta, maakt duidelijk dat Scarlett en Rhett nog steeds geaccepteerd worden in haar wereld.

Wanneer Scarlett een baby krijgt die Rhett Bonnie noemt, begint Rhett in te zien dat hij zijn reputatie moet veranderen als hij Bonnie in hun eigen wereld wil opnemen. Melanie helpt door bekend te maken dat Rhett in het Geconfedereerde Leger heeft gevochten. Na de geboorte van Bonnie zegt Scarlett dat ze geen kinderen meer zal krijgen en Rhett neemt het nieuws slecht op, omdat in die tijd de enige manier om geen zwangerschappen meer te krijgen totale onthouding van seks was. Scarlett wenst nog steeds dat ze met Ashley Wilkes kan trouwen en ze ziet hem op een dag en wordt betrapt terwijl ze hem omhelst. Op een feestje die avond weigert Rhett haar te vergezellen, maar hij dwingt haar toch te gaan en kiest eerst een felrode jurk voor haar uit. Scarlett is ongerust, maar zeilt zoals altijd met opgeheven hoofd naar binnen. Maar ze hoeft zich geen zorgen te maken, want Melanie is zoals altijd heel liefdevol en accepteert "onze lieve Scarlett". Ze loopt met haar mee naar alle gasten, één voor één, en dwingt hen haar te begroeten. Ze beveelt zelfs Ashley's zus India haar huis te verlaten wanneer India Scarlet's reputatie beledigt. Rhett is echter erg boos en gekwetst, en laat die avond, als ze naar beneden sluipt om een glas porto te drinken voor ze naar bed gaat, grijpt hij haar met geweld en draagt haar naar boven naar haar slaapkamer. De volgende ochtend ontwaakt ze blij, maar haar humeur duurt slechts even als hij haar vertelt dat hij weggaat en Bonnie met zich meeneemt. In Londen ontslaat hij het kindermeisje dat hij had ingehuurd om voor Bonnie te zorgen als ze verzuimt een nachtlampje aan te laten vanwege Bonnie's angst voor het donker. Hij wordt woedend als de vrouw blijft volhouden dat toegeven aan het kind haar zwak zal maken en zegt dat Bonnie geen zwak bot in haar lichaam heeft. Bonnie, die eruit ziet als een miniatuur Scarlett, wil naar huis, en haar vader belooft dat ze meteen zullen gaan. Heel misschien - de nachtmerries van zijn dochter doen hem denken aan die van haar moeder op hun huwelijksreis. Maar wanneer hij Scarlett begroet op de enorme trap die hij haar de laatste nacht dat hij er was naar boven had gedragen, vertelt ze hem kil dat ze zwanger is van nog een baby. Hij grijpt haar arm en vraagt of het van hem of van Ashley is. Boos rukt Scarlett haar arm met geweld weg en valt van de trap, waarbij hun ongeboren kind om het leven komt.

Scarlett en Rhett zijn nog meer van slag als Bonnie, nu hun enige kind, erop staat om van haar paard te springen. Scarlett krijgt een flashback van haar vaders fatale ongeluk tijdens het springen van zijn paard, en springt op, Rhett smekend haar te stoppen. Maar met geen tijd om dit te doen, valt Bonnie en sterft. Melanie, die door Mammie is opgeroepen om Rhett te helpen, die zich heeft opgesloten in een kamer met Bonnie's lichaam, is ook erg ziek, en zwanger van nog een baby, ondanks dat haar verteld was dat ze nooit meer een geboorte zou overleven. Ze zakt in elkaar voor Rhett's deur en wordt naar huis gedragen. Het nieuws bereikt Scarlett en Rhett dat Melanie waarschijnlijk zal sterven, en ze haasten zich om haar te zien. Terwijl Melanie en Scarlett alleen zijn, vraagt Melanie aan Scarlett om voor haar man, Ashley, te zorgen en om nooit op te houden van Rhett te houden, die veel van Scarlett houdt. Vlak daarna sterft ze, en Ashley is erg overstuur. Scarlett realiseert zich eindelijk hoeveel Melanie voor Ashley betekende, en dat Scarlett nooit zoveel voor hem had kunnen betekenen, en ze realiseert zich ook eindelijk dat ondanks haar jaloezie en negatieve gedachten door de jaren heen over Melanie, ze echt haar beste en meest geliefde vriendin was. En terwijl ze deze openbaringen eindelijk heeft, komt ze ook eindelijk tot het besef, terwijl ze door de mist naar haar man rent, dat dit haar nachtmerrie is, en dat de betekenis ervan is dat Rhett echt de man is van wie ze houdt en bij wie ze wil zijn.

Scarlett haast zich naar huis om Rhett te zoeken en hem te vertellen hoeveel ze van hem houdt, maar hij vertelt haar dat hij wil scheiden omdat hij het gevoel heeft dat ze nooit van hem gehouden heeft. Hij is nog steeds erg gekwetst door het verlies van Bonnie, zijn dochter, en hij laat Scarlett alleen op de trap zitten, alleen en ongewenst voor de eerste keer in haar leven. Dan realiseert ze zich dat ze altijd Tara heeft. Dus besluit ze om nu niet te denken aan Rhett en Melanie en Ashley en in plaats daarvan zal ze naar huis gaan naar Tara en er morgen over nadenken.

Gedenkwaardige citaten

Er zijn veel beroemde regels uit deze film. Mensen onthouden deze regels en denken dat ze belangrijk zijn voor de film.

• Meneer, u bent geen heer.

En u, juffrouw, bent geen dame.

• Met genoeg moed, kun je zonder reputatie.
• Rhett (naar Scarlett): Nee, ik denk niet dat ik je zal kussen, hoewel je kussen nodig hebt, heel erg. Dat is wat er mis is met jou. Je moet gekust worden en vaak, en door iemand die weet hoe.
• Ik kan daar nu niet aan denken. Als ik dat doe, word ik gek. Ik zal er morgen over nadenken.
• Scarlett (tegen Frank): Grote ballen van vuur. Val me niet meer lastig, en noem me geen "sugar".
• Rhett (aan Scarlett): Eerlijk gezegd, mijn beste, het kan me niet schelen.
• Immers, morgen is er weer een dag!
• God is mijn getuige, ik zal nooit meer honger hebben!

Erkenning

Hoewel Gone with the Wind in 1939 in première ging, wordt hij vandaag nog steeds herinnerd als een van de grootste Amerikaanse films aller tijden. Toen de film in Atlanta werd uitgebracht, ging er een parade aan vooraf, plus drie dagen van feesten waarbij de sterren van de film kostuums droegen en veel winkels in de stad opnieuw waren ingericht om eruit te zien zoals in de Burgeroorlog.

Awards

Gone with the Wind ontving 10 Academy Awards in 1940.

• Beste film - Selznick International Pictures (David O. Selznick, producent)
• Beste actrice in een hoofdrol - Vivien Leigh
• Beste actrice in een bijrol - Hattie McDaniel
• Beste cinematografie, kleur - Ernest Haller, en Ray Rennahan
• Beste Regisseur - Victor Fleming
• Beste filmbewerking - Hal C. Kern, en James E. Newcom
• Beste scenario-schrijven - Sidney Howard
• Beste Kunst Regie - Lyle Wheeler
• Honorary Award - William Cameron Menzies - voor "het gebruik van kleur voor het versterken van dramatische stemming"
• Award voor technische prestatie - Don Musgrave

Het werd nog voor vijf andere genomineerd.

• Beste acteur in een hoofdrol - Clark Gable
• Beste actrice in een bijrol - Olivia de Havilland
• Beste effecten, speciale effecten - Fred Albin (geluid), Jack Cosgrove (foto), en Arthur Johns (geluid)
• Beste muziek, originele score - Max Steiner
• Beste Geluid, Opname - Thomas T. Moulton (Samuel Goldwyn SSD)

Impact

De film werd uitgeroepen tot de 4de beste film aller tijden door het American Film Institute. De quote "Frankly, my dear, I don't give a damn," van Rhett Butler aan het einde van de film, werd uitgeroepen tot de nummer 1 beste film quote aller tijden. De film heeft het meeste geld aller tijden opgebracht, rekening houdend met de inflatie.