Judas Iskariot

Judas Iscariot (achternaam betekent man van Kerioth) was een van de oorspronkelijke discipelen van Jezus. Hij staat in alle vier de evangeliën van het Nieuwe Testament. Hij wordt beschreven als iemand die Jezus heeft verraden voor geld en daarna zichzelf heeft gedood. Hij zou de penningmeester van de apostelen zijn geweest.

Ook al was hij een van Jezus' leerlingen, hij hielp de overpriesters om Jezus te arresteren. Toen zeiden die priesters tegen de Romeinse gouverneur dat hij Jezus moest doden. De priesters betaalden Judas dertig zilverlingen voor zijn hulp. Later; vanwege een groot schuldgevoel voor het verraden van Jezus, probeerde Judas het zilver terug te geven. Toen hij niet in staat was het ongedaan te maken, pleegde hij zelfmoord.

Bij het Laatste Avondmaal vertelde Jezus zijn discipelen dat een van hen hem zou verraden. Matteüs en Lucas schreven dat Jezus impliceerde dat het Judas was.

Terwijl Jezus op de Olijfberg aan het bidden was, bracht Judas de priesters en hun mannen naar hem toe. Daarna kuste hij Jezus, zodat de priesters konden weten wie hij was. Toen namen de priesters Jezus mee om gedood te worden. De priesters gaven Judas geld om hen te helpen.

In het Evangelie van Matteüs staat dat Judas zich schuldig voelde dat hij Jezus hielp vermoorden. Hij probeerde het geld terug te geven aan de priesters, maar ze zeiden dat het illegaal was. Dus Judas gooide het geld in de tempel, en hing zichzelf vervolgens op. Toen gebruikten de priesters het geld om een kerkhof voor vreemden te kopen.

In het boek Handelingen gebruikte Judas het geld om een veld voor zichzelf te kopen, maar stierf daar een tijdje later. Nadat Judas stierf, kozen de andere discipelen een man genaamd Matthias om zijn plaats in te nemen als nieuwe discipel in de groep van twaalf.

Zoek op letter