spreken in het openbaar
Spreken in het openbaar is het spreken voor een groep mensen op een georganiseerde manier: om informatie te geven, invloed uit te oefenen of te overtuigen, of om de toehoorders te vermaken.
Bij spreken in het openbaar zijn er vijf belangrijke vragen, die vaak worden uitgedrukt als "wie zegt wat tegen wie, met welk medium, met welk effect?"
De oude Grieken noemden spreken in het openbaar retorica; de Romeinen noemden het oratorium. Tot het einde van de 20e eeuw werd het ook wel forensisch spreken, of forensics genoemd. Propaganda is een andere benaming voor het spreken voor of tegen een bepaald standpunt. In de woorden van George Orwell is propaganda een weerspiegeling van vooroordelen en overtuigingen die de esthetische oordelen van mensen [of samenlevingen] kleuren. Vaak zijn het gewoon drogredenen of vermoedens.
Adolf Hitler aan het woord in 1932.
Methoden en technieken
Professionele sprekers in het openbaar kunnen verteltechnieken of humor gebruiken als communicatiemiddel. Een spreker die goed is in het gebruik van humor heeft wellicht meer succes met het toevoegen van een grap aan een toespraak dan iemand die zwak is op dat gebied.
Een leidraad voor sprekers wordt gegeven in TED Talks: The Official TED Guide to Public Speaking. Hun informatie omvat:
- Probeer vanaf het begin oogcontact te maken.
- Voeg humor toe om de spanning in het publiek ten opzichte van het onderwerp weg te nemen. Maar geen beledigende grappen of flauwe woordspelingen.
- Water drinken voorkomt dat de mond droog wordt van adrenaline en het vermijden van een lege maag vermindert de angst.
- Houd een backup plan bij (notities of scripts) om te gebruiken als de presentatietechnologie het laat afweten.
- Het is beter om pogingen om applaus te krijgen te vermijden. Het gaat niet om de spreker, maar om het idee waar de spreker gepassioneerd over is.
Er bestaan andere richtsnoeren.
Bill Gates spreekt bij DFID
Modellen
Modellen in spreken in het openbaar.
De 6 I modellen van geloofwaardigheid voor spreken in het openbaar zijn:
| 6 I's van geloofwaardigheid | |
| Ideeën | Wees creatief in het presenteren van het idee |
| Informatie | Breng nieuwe en besluitvormende feiten naar buiten |
| Invloed | Wees charismatisch en toon zelfvertrouwen |
| Integriteit | Wees authentiek en bouw vertrouwen op tijdens de eerste helft van de sessie |
| Impact | Identificeer en presenteer een gedenkwaardige levering om de boodschap te verankeren |
| Ontsteking | Oproep tot actie, indien nodig (B.v. financiering, sociale actie, proselitisatie ...etc.) |
AIDA-model
Het AIDA-model gaat over het ontwerpen van de boodschap en het effectief overbrengen ervan aan het doelpubliek. Het zegt dat de spreker eerst de aandacht moet trekken, de belangstelling van het publiek moet vasthouden, verlangen moet wekken naar de oplossing of het doel (aantrekkingskracht, thema, enz.) dat men wil communiceren, en ten slotte actie of een actiegericht engagement van het publiek moet verkrijgen.
Winston Churchill tijdens een uitzending in Quebec, 1943
Verwante pagina's
Vragen en antwoorden
V: Wat is spreken in het openbaar?
A: Spreken in het openbaar is op een georganiseerde manier spreken voor een groep mensen om informatie te geven, te beïnvloeden of te overtuigen, of om de luisteraars te vermaken.
V: Wat zijn de vijf belangrijke vragen bij spreken in het openbaar?
A: De vijf belangrijke vragen bij spreken in het openbaar zijn: "wie zegt wat tegen wie, met welk medium, met welk effect?
V: Hoe verwezen de oude Grieken naar spreken in het openbaar?
A: De oude Grieken noemden spreken in het openbaar retoriek.
V: Hoe noemden de Romeinen spreken in het openbaar?
A: De Romeinen noemden spreken in het openbaar oratorium.
V: Hoe werd spreken in het openbaar ook wel genoemd tot het einde van de 20e eeuw?
A: Tot het einde van de 20e eeuw werd spreken in het openbaar ook wel forensisch spreken of forensisch onderzoek genoemd.
V: Wat is propaganda?
A: Propaganda is een andere naam voor toespraak voor of tegen een bepaald standpunt.
V: Wat is propaganda volgens George Orwell?
A: Volgens George Orwell is propaganda een weerspiegeling van vooroordelen en overtuigingen die de esthetische oordelen van mensen [of samenlevingen] kleuren. Vaak zijn het gewoon drogredenen of vermoedens.
