Transcriptie (muziek) | muzieknotatie voor een bestaand muziekstuk dat voorheen niet genoteerd was
Een muzikale transcriptie is muzieknotatie voor een bestaand muziekstuk dat voorheen niet was genoteerd. Musici zijn het vaak oneens over wat een "transcriptie" en wat een "arrangement" is. Gewoonlijk zijn transcripties een directe notatie van de bron, terwijl een muzikant die een arrangement maakt nieuwe interpretaties in de muziek kan aanbrengen (d.w.z. de instrumentatie veranderen, opnieuw harmoniseren, of zelfs een nieuwe sectionalisering van het stuk zoals bij covers). Een transcriptie, zoals Klapuri schrijft, vereist dat de toonhoogte, timing en instrumentatie van alle geluidsgebeurtenissen worden opgelost; hoe moeilijk dit in sommige gevallen ook kan zijn, dit doel wordt gewoonlijk zo geherdefinieerd dat een transcriptie de notatie vormt van zoveel mogelijk van de samenstellende geluiden of een goed gedefinieerd deel van het muzieksignaal (d.w.z. de dominante melodie of de meest prominente drumgeluiden).
Voor alle soorten muziek kunnen transcripties worden gemaakt om de uitvoerder te helpen het stuk te leren. Transcripties zijn gebruikelijk voor muziek zoals jazz (die meestal bestaat uit improvisatie) en folk, die traditioneel van generatie op generatie wordt geleerd door te luisteren en te imiteren. In het begin van de 20e eeuw raakten sommige componisten geïnteresseerd in het opschrijven van de traditionele volksliederen van hun land. Béla Bartók en Zoltan Kodaly in Hongarije en Cecil Sharpe en Ralph Vaughan Williams in Engeland schreven verschillende volksliedjes over die zij hoorden zingen in de dorpen van hun respectieve landen.
Aanpassing
Soms worden transcripties gemaakt om praktische redenen. Mozart maakte transcripties van sommige muziek uit zijn eigen opera's, door ze te arrangeren voor kleine groepen instrumenten, zodat ze die konden spelen voor volksvermaak. Stravinsky transcribeerde enkele van zijn balletmuziek voor piano, bijvoorbeeld De Lentewijding voor pianoduet en enkele dansen uit Petroetsjka voor piano solo. Dit soort transcripties wordt vaak een "reductie" genoemd: de vereenvoudiging van een groot werk om het door een kleiner ensemble of een solist te laten uitvoeren.
Gerelateerde pagina's
- ↑ Klapuri, Anssi (20 dec 2006). "Inleiding tot muziektranscriptie" (PDF). Signaalverwerkingsmethoden voor muziektranscriptie. Technische Universiteit van Tampere: 3-20. doi:10.1007/0-387-32845-9_1. ISBN 978-0-387-30667-4. S2CID 15504328 - via Instituut voor signaalverwerking.
- ↑ New Grove Dictionary of Music and Musicians, edited Stanley Sadie; London 1980; vol 1 p.626
Vragen en antwoorden
V: Wat is een muzikale transcriptie?
A: Een muzikale transcriptie is muzieknotatie voor een bestaand muziekstuk dat voorheen niet genoteerd was.
V: Waarin verschillen transcripties van arrangementen?
A: Transcripties zijn een directe notatie van de bron, terwijl arrangementen nieuwe interpretaties van de muziek kunnen bevatten, zoals het veranderen van instrumentatie, reharmonisatie of het sectionaliseren van het stuk.
V: Wat zijn enkele veel voorkomende soorten muziek waarvoor transcripties worden gemaakt?
A: Transcripties kunnen worden gemaakt voor alle soorten muziek, maar ze zijn gebruikelijk voor jazz (dat meestal bestaat uit improvisatie) en volksmuziek die traditioneel van generatie op generatie wordt geleerd door te luisteren en te imiteren.
V: Wie waren enkele opmerkelijke figuren die traditionele volksliederen hebben getranscribeerd in het begin van de 20e eeuw?
A: Béla Bartَk en Zoltan Kodaly in Hongarije en Cecil Sharpe en Ralph Vaughan Williams in Engeland hebben met name verschillende volksliedjes getranscribeerd die zij in deze periode in de dorpen hoorden zingen.
