Benedictus Biscop

Life

Benedictus Biscop werd geboren rond 627. Hij stamde uit een adellijke familie van Northumbriaanse Angelen. Als jongeman was hij al lid van het hof van koning Oswiu van Northumbria. Hij was een rijk edelman die veel politieke macht bezat. Toen hij vijfentwintig was gaf hij zijn wereldlijk leven, zijn huwelijk en gezin op en besloot zich bij de Kerk aan te sluiten. In 653 ging hij op pelgrimstocht naar Rome. Hij reisde samen met Wilfrid, die later bisschop van York werd. Kort daarna keerde hij naar huis terug. Hij maakte een tweede reis naar Rome in 664 en bleef ongeveer twee maanden. Daarna trok hij zich terug op het eiland Lérins en werd daar monnik. Na twee jaar stemde hij erin toe om Theodoor, de nieuwe aartsbisschop van Canterbury, van Rome naar Engeland te begeleiden. In Canterbury aangekomen, werd Benedictus abt van de abdij van St. Augustinus (ook wel het klooster van St. Petrus en St. Paulus, Canterbury genoemd). Hij maakte ook een reis naar Vienne om een collectie boeken te verwerven. Biscop maakte in 679 een vierde reis om nog meer boeken te verwerven.

In 674 bouwde Biscop een klooster dat bekend staat als Monkwearmouth. Ecgfrith, koning van Northumbria, schonk hem vijftig huiden land aan de monding van de rivier de Wear. Dit klooster zou worden gewijd aan Sint Petrus en werd St. Peter's at Monkwearmouth genoemd. Benedictus wilde dat zijn klooster een centrum van zowel kennis als religie zou worden. Benedictus gebruikte Frankische steenhouwers die hij naar Engeland liet overkomen om het klooster te bouwen. Monkwearmouth was het eerste (en Jarrow het tweede) kerkgebouw dat in Engeland van steen werd gebouwd. Benedictus bracht glasblazers uit Frankia over om de ramen van de kerk en de kapellen van fraai glas-in-lood te voorzien. Zij vestigden er een glasatelier in Monkwearwolf. Binnen een jaar was het klooster voltooid. In 678 werd het klooster door een brief van paus Agatho vrijgesteld van externe controle. Benedictus kreeg al het meubilair, de heilige vaten, de versieringen en de gewaden. Sommige vond hij ter plaatse, andere kocht hij in Francia en Rome. In 680 maakte Benedictus opnieuw een reis naar Rome. Deze keer om een nieuw lid van zijn klooster naar Engeland te begeleiden. Dit was Abt Johannes, aartskanselier en abt van het klooster van Sint Maarten. Hij zou hun instructeur zijn voor alle gezangen van het kerkelijk jaar. Deze werden precies zo onderwezen als ze werden gezongen in de Sint-Pietersbasiliek in Rome.

In 682 schonk koning Ecgfrith nog eens veertig hectare land aan Benedictus voor een tweede klooster. Het moest komen aan de monding van de rivier de Trent bij Jarrow. Het gebrandschilderde glas voor Jarrow kwam uit dezelfde kloosterwerkplaats in Monkwearmouth. De inwijdingsceremonie voor de abdij van Jarrow werd gehouden op 23 april 685. Toen het zusterklooster klaar was, wees Benedictus Ceolfrith aan als abt, genoemd naar de heilige Paulus. Bede, die toen ongeveer tien jaar oud was, was een van de monniken die met hem meegingen.

Om jaloezie tussen zijn twee huizen te voorkomen maakte Benedictus ze opzettelijk afhankelijk van elkaar. Op die manier konden ze als één klooster worden behandeld. Hij besloot ook dat er slechts één abt moest zijn om beide huizen te besturen. Benedictus zelf was de eerste abt van Monkwearmouth-Jarrow en bleef dat zestien jaar lang. Monkwearmouth en Jarrow herbergden samen ongeveer 600 monniken.

Bede gaf commentaar op het karakter van Benedictus Biscop. Benedictus was bescheiden en bescheiden. Als abt van zijn tweelingkloosters voerde hij zijn dagelijkse taken uit zoals hij dat als monnik had gedaan. Hij hield ervan de andere monniken te helpen bij hun taken, of het nu in de keuken was of bij het dorsen van graan. Hij genoot evenveel van het werk in de bakkerij als van het werk in de tuinen. Als meester was hij zacht en vriendelijk in het handhaven van de orde onder de andere monniken. Hij gebruikte al zijn maaltijden samen met de andere monniken en at wat zij aten. Benedictus sliep in dezelfde kleine cel als elke andere monnik. Toen hij op sterven lag vroeg hij alle monniken om zich heen te verzamelen zodat hij afscheid van hem kon nemen. Hij stierf op 7 maart 685. Zijn assistent Ceolfrith verving Benedictus als abt van beide kloosters.