Heilige (christendom)

Algemene kenmerken

Veel religies gebruiken het "heilige" idee om mensen te eren, zoals Hindoeïstische heiligen. Als een persoon als een heilige wordt beschouwd, ongeacht tot welke godsdienst hij behoort, is dat meestal zo:

1. Een zeer goed mens
2. Een zeer goede leraar
3. In staat om wonderen te verrichten
4. In staat om te bidden namens gelovigen
5. Leven zonder veel materiële zaken of comfort
6. Kennis over heilige dingen

Algemene kenmerken

Veel religies gebruiken het "heilige" idee om mensen te eren, zoals Hindoeïstische heiligen. Als een persoon als een heilige wordt beschouwd, ongeacht tot welke godsdienst hij behoort, is dat meestal zo:

1. Een zeer goed mens
2. Een zeer goede leraar
3. In staat om wonderen te verrichten
4. In staat om te bidden namens gelovigen
5. Leven zonder veel materiële zaken of comfort
6. Kennis over heilige dingen

Christendom

Anglicanisme

In de Anglicaanse Communie en de Continuerende Anglicaanse Beweging is een heilige een persoon die door de publieke opinie als een heilig persoon is verheven. De heiligen worden gezien als na te volgen modellen van heiligheid, en als een "wolk van getuigen" die de gelovige sterken en bemoedigen tijdens zijn of haar geestelijke reis (Hebreeën 12:1). De officiële Anglicaanse politiek erkent het bestaan van de heiligen in de hemel.

Oosterse Orthodoxie

In de Oosters-Orthodoxe Kerk wordt een heilige gedefinieerd als iemand die in de Hemel is, of hij hier op aarde nu erkend wordt of niet. Dit betekent dat Adam en Eva, Mozes, en de verschillende profeten (met uitzondering van de engelen en aartsengelen) allen de titel "heilige" krijgen. In de Orthodoxe Kerk verwijst heiligheid naar de nabijheid van God.

Lutheranisme

In de Lutherse Kerk worden alle christenen, zowel in de hemel als op aarde, als heiligen beschouwd. De kerk erkent en eert echter nog steeds bepaalde heiligen, waaronder enkele heiligen die door de katholieke kerk worden geëerd.

Methodisme

Hoewel Methodisten als geheel geen patronage of verering van heiligen beoefenen, eren en bewonderen zij hen wel. Methodisten geloven dat alle christenen heiligen zijn, maar gebruiken de term meestal om te verwijzen naar bijbelse mensen, christelijke leiders en martelaren van het geloof. Veel Methodistenkerken zijn naar heiligen genoemd, zoals de Twaalf Apostelen, John Wesley, enz.

Mormonen (Heiligen der Laatste Dagen)

De opvattingen binnen De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (LDS Kerk) met betrekking tot heiligen liggen dicht bij de opvattingen van het protestantse geloof. In het Nieuwe Testament zijn de heiligen allen die gedoopt zijn. "Latter-day" verwijst naar de doctrine dat de leden in de "nadagen" leven, vóór de wederkomst van Christus. Daarom worden leden vaak aangeduid als "Heiligen der Laatste Dagen" of "LDS", en onderling als "heiligen".

Oosters Orthodox

De Syrisch-orthodoxe, de Koptisch-orthodoxe Kerk van Alexandrië, de Ethiopisch-orthodoxe, de Eritrees-orthodoxe, de Malankara-orthodoxe Syrische Kerk en de Armeens-apostolische Kerk aanvaarden wel het bestaan van heiligen, maar erkennen deze officieel op hun eigen wijze. De paus van de Koptisch-orthodoxe Kerk van Alexandrië bijvoorbeeld heiligt de heiligen, na goedkeuring door de Heilige Synode van die kerk. Een vereiste van het Koptisch-orthodoxe geloof is dat er ten minste 50 jaar moet verstrijken tussen de dood van een heilige en zijn heiligverklaring, en de Koptisch-orthodoxe paus moet zich aan die regel houden.

Andere christelijke groepen

Er zijn sommige groepen die het idee van de gemeenschap der heiligen niet aanvaarden. Sommigen geloven dat alle overledenen in zieleslaap zijn tot de laatste opstanding op de Dag des Oordeels. Anderen geloven dat de overledenen naar het Paradijs of de Tartarus gaan, om de dag af te wachten waarop de levenden en de doden worden geoordeeld. Sommige groepen geloven niet dat de overledenen enig verband hebben met de levenden.

Protestantisme

In veel protestantse kerken wordt het woord "heilige" meer algemeen gebruikt om iedereen aan te duiden die een christen is. Dit is vergelijkbaar met de talrijke verwijzingen van Paulus in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Op deze manier is iedereen die zich binnen het Lichaam van Christus bevindt (elke christen) een "heilige" vanwege zijn of haar relatie met Christus Jezus. Veel protestanten beschouwen het bidden tot de heiligen als afgoderij, omdat zij geloven dat gebeden alleen tot God zelf moeten worden gericht.

Rooms-katholicisme

Op een rooms-katholieke website staat: "Er zijn meer dan 10.000 met name genoemde heiligen en zaligen uit de geschiedenis, het Romeinse Martyrologium en orthodoxe bronnen, maar geen definitieve hoofdtelling".

Ds. Alban Butler publiceerde in 1756 Lives of the Saints, met 1.486 heiligen. De laatste editie van dit werk bevat de levens van 2.565 heiligen. Monseigneur Robert Sarno, een ambtenaar van de Vaticaanse Congregatie voor de Oorzaken van de Heiligen, zei dat het onmogelijk is om het exacte aantal heiligen te zeggen.

De katholieke kerk leert dat zij niemand heilig maakt. In plaats daarvan erkent zij een heilige. In de Kerk verwijst de titel van heilige naar een persoon die heilig is verklaard (officieel erkend) door de Katholieke Kerk, en waarvan men daarom gelooft dat hij in de Hemel is.

Omdat de kerk gelooft dat alle mensen in de hemel heiligen zijn, zijn er veel mensen die in de hemel geloven te zijn, maar die niet officieel als heiligen zijn verklaard. Soms wordt het woord "heilige" gebruikt om te verwijzen naar christenen die nog hier op aarde leven.

De verering van heiligen, in het Latijn cultus, of de "cultus van de heiligen", beschrijft de devotie tot een bepaalde heilige of heiligen. Soms wordt dit "verering" genoemd, maar alleen in de oude betekenis van "eren of eerbied betuigen". Volgens de katholieke kerk is de goddelijke verering alleen voor God bestemd en nooit voor de heiligen. Heiligen kan men om hulp vragen, net zoals men iemand op aarde kan vragen voor hem te bidden.

Een heilige kan patroonheilige zijn van een zaak of een beroep, of aangeroepen worden tegen specifieke ziekten of rampen, soms door volksgebruiken en soms door officiële uitspraken van het leergezag. Heiligen worden niet geacht een eigen macht te hebben, maar alleen die welke door God wordt verleend.

Een heilige worden

Een persoon die als zeer heilig wordt beschouwd, kan heilig worden verklaard door middel van een formeel proces, dat heiligverklaring wordt genoemd. Formele heiligverklaring is een langdurig proces dat vaak vele jaren, zelfs eeuwen in beslag neemt. De eerste stap in dit proces is een onderzoek naar het leven van de kandidaat, uitgevoerd door een deskundige. Daarna wordt het rapport over de kandidaat aan de bisschop van het gebied gegeven en wordt er verder onderzoek gedaan. Daarna wordt het naar de Congregatie voor de Causes van de Heiligen in Rome gestuurd.

Als de aanvraag wordt goedgekeurd, kan de persoon de titel van "Eerwaarde" worden verleend. Verder onderzoek kan leiden tot zaligverklaring van de kandidaat en toekenning van de titel van "Zalige". Er zijn minstens twee belangrijke wonderen nodig om formeel tot heilige te worden verklaard. Deze wonderen moeten gebeurd zijn na de dood van de kandidaat. Tenslotte, als dit alles is gebeurd, heiligt de Paus de heilige.

Als een persoon eenmaal tot heilige is verklaard, wordt het lichaam van de heilige als heilig beschouwd. De overblijfselen van heiligen worden heilige relikwieën genoemd en worden gewoonlijk in kerken gebruikt. Persoonlijke bezittingen van heiligen kunnen ook als relikwie worden gebruikt. Sommige heiligen hebben een symbool dat hun leven voorstelt.

Christendom

Anglicanisme

In de Anglicaanse Communie en de Continuerende Anglicaanse Beweging is een heilige een persoon die door de publieke opinie als een heilig persoon is verheven. De heiligen worden gezien als na te volgen modellen van heiligheid, en als een "wolk van getuigen" die de gelovige sterken en bemoedigen tijdens zijn of haar geestelijke reis (Hebreeën 12:1). De officiële Anglicaanse politiek erkent het bestaan van de heiligen in de hemel.

Oosterse Orthodoxie

In de Oosters-Orthodoxe Kerk wordt een heilige gedefinieerd als iemand die in de Hemel is, of hij hier op aarde nu erkend wordt of niet. Dit betekent dat Adam en Eva, Mozes, en de verschillende profeten (met uitzondering van de engelen en aartsengelen) allen de titel "heilige" krijgen. In de Orthodoxe Kerk verwijst heiligheid naar de nabijheid van God.

Lutheranisme

In de Lutherse Kerk worden alle christenen, zowel in de hemel als op aarde, als heiligen beschouwd. De kerk erkent en eert echter nog steeds bepaalde heiligen, waaronder enkele heiligen die door de katholieke kerk worden geëerd.

Methodisme

Hoewel Methodisten als geheel geen patronage of verering van heiligen beoefenen, eren en bewonderen zij hen wel. Methodisten geloven dat alle christenen heiligen zijn, maar gebruiken de term meestal om te verwijzen naar bijbelse mensen, christelijke leiders en martelaren van het geloof. Veel Methodistenkerken zijn naar heiligen genoemd, zoals de Twaalf Apostelen, John Wesley, enz.

Mormonen (Heiligen der Laatste Dagen)

De opvattingen binnen De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (LDS Kerk) met betrekking tot heiligen liggen dicht bij de opvattingen van het protestantse geloof. In het Nieuwe Testament zijn de heiligen allen die gedoopt zijn. "Latter-day" verwijst naar de doctrine dat de leden in de "nadagen" leven, vóór de wederkomst van Christus. Daarom worden leden vaak aangeduid als "Heiligen der Laatste Dagen" of "LDS", en onderling als "heiligen".

Oosters Orthodox

De Syrisch-orthodoxe, de Koptisch-orthodoxe Kerk van Alexandrië, de Ethiopisch-orthodoxe, de Eritrees-orthodoxe, de Malankara-orthodoxe Syrische Kerk en de Armeens-apostolische Kerk aanvaarden wel het bestaan van heiligen, maar erkennen deze officieel op hun eigen wijze. De paus van de Koptisch-orthodoxe Kerk van Alexandrië bijvoorbeeld heiligt de heiligen, na goedkeuring door de Heilige Synode van die kerk. Een vereiste van het Koptisch-orthodoxe geloof is dat er ten minste 50 jaar moet verstrijken tussen de dood van een heilige en zijn heiligverklaring, en de Koptisch-orthodoxe paus moet zich aan die regel houden.

Andere christelijke groepen

Er zijn sommige groepen die het idee van de gemeenschap der heiligen niet aanvaarden. Sommigen geloven dat alle overledenen in zieleslaap zijn tot de laatste opstanding op de Dag des Oordeels. Anderen geloven dat de overledenen naar het Paradijs of de Tartarus gaan, om de dag af te wachten waarop de levenden en de doden worden geoordeeld. Sommige groepen geloven niet dat de overledenen enig verband hebben met de levenden.

Protestantisme

In veel protestantse kerken wordt het woord "heilige" meer algemeen gebruikt om iedereen aan te duiden die een christen is. Dit is vergelijkbaar met de talrijke verwijzingen van Paulus in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Op deze manier is iedereen die zich binnen het Lichaam van Christus bevindt (elke christen) een "heilige" vanwege zijn of haar relatie met Christus Jezus. Veel protestanten beschouwen het bidden tot de heiligen als afgoderij, omdat zij geloven dat gebeden alleen tot God zelf moeten worden gericht.

Rooms-katholicisme

Op een rooms-katholieke website staat: "Er zijn meer dan 10.000 met name genoemde heiligen en zaligen uit de geschiedenis, het Romeinse Martyrologium en orthodoxe bronnen, maar geen definitieve hoofdtelling".

Ds. Alban Butler publiceerde in 1756 Lives of the Saints, met 1.486 heiligen. De laatste editie van dit werk bevat de levens van 2.565 heiligen. Monseigneur Robert Sarno, een ambtenaar van de Vaticaanse Congregatie voor de Oorzaken van de Heiligen, zei dat het onmogelijk is om het exacte aantal heiligen te zeggen.

De katholieke kerk leert dat zij niemand heilig maakt. In plaats daarvan erkent zij een heilige. In de Kerk verwijst de titel van heilige naar een persoon die heilig is verklaard (officieel erkend) door de Katholieke Kerk, en waarvan men daarom gelooft dat hij in de Hemel is.

Omdat de kerk gelooft dat alle mensen in de hemel heiligen zijn, zijn er veel mensen die in de hemel geloven te zijn, maar die niet officieel als heiligen zijn verklaard. Soms wordt het woord "heilige" gebruikt om te verwijzen naar christenen die nog hier op aarde leven.

De verering van heiligen, in het Latijn cultus, of de "cultus van de heiligen", beschrijft de devotie tot een bepaalde heilige of heiligen. Soms wordt dit "verering" genoemd, maar alleen in de oude betekenis van "eren of eerbied betuigen". Volgens de katholieke kerk is de goddelijke verering alleen voor God bestemd en nooit voor de heiligen. Heiligen kan men om hulp vragen, net zoals men iemand op aarde kan vragen voor hem te bidden.

Een heilige kan patroonheilige zijn van een zaak of een beroep, of aangeroepen worden tegen specifieke ziekten of rampen, soms door volksgebruiken en soms door officiële uitspraken van het leergezag. Heiligen worden niet geacht een eigen macht te hebben, maar alleen die welke door God wordt verleend.

Een heilige worden

Een persoon die als zeer heilig wordt beschouwd, kan heilig worden verklaard door middel van een formeel proces, dat heiligverklaring wordt genoemd. Formele heiligverklaring is een langdurig proces dat vaak vele jaren, zelfs eeuwen in beslag neemt. De eerste stap in dit proces is een onderzoek naar het leven van de kandidaat, uitgevoerd door een deskundige. Daarna wordt het rapport over de kandidaat aan de bisschop van het gebied gegeven en wordt er verder onderzoek gedaan. Daarna wordt het naar de Congregatie voor de Causes van de Heiligen in Rome gestuurd.

Als de aanvraag wordt goedgekeurd, kan de persoon de titel van "Eerwaarde" worden verleend. Verder onderzoek kan leiden tot zaligverklaring van de kandidaat en toekenning van de titel van "Zalige". Er zijn minstens twee belangrijke wonderen nodig om formeel tot heilige te worden verklaard. Deze wonderen moeten gebeurd zijn na de dood van de kandidaat. Tenslotte, als dit alles is gebeurd, heiligt de Paus de heilige.

Als een persoon eenmaal tot heilige is verklaard, wordt het lichaam van de heilige als heilig beschouwd. De overblijfselen van heiligen worden heilige relikwieën genoemd en worden gewoonlijk in kerken gebruikt. Persoonlijke bezittingen van heiligen kunnen ook als relikwie worden gebruikt. Sommige heiligen hebben een symbool dat hun leven voorstelt.

Andere religies

Het woord "heilige" wordt niet alleen in het christendom gebruikt. In veel religies zijn er mensen die erkend zijn als mensen die de hoogste doelen van de religieuze leer hebben bereikt. In het Engels wordt de term "saint" vaak gebruikt om dit idee uit vele wereldgodsdiensten te vertalen.

Afrikaanse diaspora

De Cubaanse Santería, de Haïtiaanse Vodou, de Braziliaanse Umbanda en Candomblé, en andere soortgelijke syncretistische godsdiensten hebben de katholieke heiligen, of althans de beelden van de heiligen, overgenomen en er hun eigen geesten/goden op aangebracht. Zij worden vereerd in kerken (waar zij als heiligen verschijnen) en op religieuze festivals, waar zij als godheden verschijnen. De naam santería was oorspronkelijk een negatieve term voor degenen wier verering van heiligen afweek van de katholieke normen.

Boeddhisme

Boeddhisten hebben een bijzonder respect voor de Arhats^[] en de Arahants^{[], evenals} voor de Bodhisattva's en de Boeddha's. ^[]

Discordianisme

In het Discordianisme kan iedereen, levend of dood, of zelfs om het even wat, een heilige worden genoemd. Iedereen kan iets of iemand heilig verklaren, want iedereen, of hij zich er nu van bewust is of niet, is een paus in de POEE. Dit komt omdat "morele perfectie niet nodig is voor Discordiaanse Heiligheid. Je moet gewoon veel lijden."

Hindoeïsme

Er zijn mensen die beschreven zijn als Hindoeheiligen, van wie de meesten ook meer specifiek aangeduid zijn met de termen Sant, Mahatma, Paramahamsa, of Swami, of met de titels Sri of Srila.

Islam

Het Arabische woord wali (Arabisch ولي, meervoud Awliyā' أولياء) wordt in het Engels meestal vertaald als "Saint". De wali moet echter niet verward worden met de christelijke traditie van heiligheid. Een belangrijke vroege geleerde van het soennitische islamitische geloof, Ahmad ibn Muhammad al-Tahawi, vermeldde in zijn boek "Al-Aqidah At-Tahawiya":

Wij verkiezen niet een van de heiligen onder de Oemmah boven een van de Profeten, maar wij zeggen eerder dat een van de Profeten beter is dan alle awliya' bij elkaar. Wij geloven in wat wij weten van Karamat, de wonderen van de awliya' en in authentieke verhalen over hen uit betrouwbare bronnen.

In tegenstelling tot Profeten en Boodschappers, kunnen de awliya zowel mannelijk als vrouwelijk zijn. Een van de bekendste vrouwelijke heiligen is Rabi`a al-Adawiyya.

In de islam wordt algemeen aangenomen^[] dat de heilige der heiligen Ali Ibn Abi Talib is, de neef van Mohammed, en dat alle soefi-ordes hun oorsprong vinden in zijn leer. Bovendien beschouwen alle heiligen hem als hun kampioen 'De heiligen der heiligen'

In het soefisme worden de belangrijkste wali beschouwd als meesters in de kunst van spirituele zuivering. Sommige groepen binnen de Islam houden de Hadrat (letterlijk: Aanwezigheid, een titel van soefi heiligen) in hoog aanzien.

Jodendom

Het woord Tzadik "rechtvaardige", en de bijbehorende betekenissen, ontwikkelde zich in het Rabbijnse denken van zijn Talmoedische tegenstelling met Hasid ("Vrome" eerbetoon), tot zijn exploratie in de Ethische literatuur, en zijn vergeestelijking in de Kabbala. In het Hasidische Jodendom nam de instelling van de Tzadik een centrale plaats in.

Sikhisme

Het concept van sant of bhagat wordt aangetroffen in het Noord-Indiase religieuze denken, met inbegrip van het sikhisme. Figuren zoals Kabir, Ravidas, Nanak, en anderen worden algemeen beschouwd als behorend tot de Sant traditie. Sommige van hun mystieke composities zijn opgenomen in de Guru Granth Sahib. De term "Sant" wordt soms nog losjes toegepast op levende individuen in de Sikh en verwante gemeenschappen. ^[]

Andere religies

Het woord "heilige" wordt niet alleen in het christendom gebruikt. In veel religies zijn er mensen die erkend zijn als mensen die de hoogste doelen van de religieuze leer hebben bereikt. In het Engels wordt de term "saint" vaak gebruikt om dit idee uit vele wereldgodsdiensten te vertalen.

Afrikaanse diaspora

De Cubaanse Santería, de Haïtiaanse Vodou, de Braziliaanse Umbanda en Candomblé, en andere soortgelijke syncretistische godsdiensten hebben de katholieke heiligen, of althans de beelden van de heiligen, overgenomen en er hun eigen geesten/goden op aangebracht. Zij worden vereerd in kerken (waar zij als heiligen verschijnen) en op religieuze festivals, waar zij als godheden verschijnen. De naam santería was oorspronkelijk een negatieve term voor degenen wier verering van heiligen afweek van de katholieke normen.

Boeddhisme

Boeddhisten hebben een bijzonder respect voor de Arhats^[] en de Arahants^{[], evenals} voor de Bodhisattva's en de Boeddha's. ^[]

Discordianisme

In het Discordianisme kan iedereen, levend of dood, of zelfs om het even wat, een heilige worden genoemd. Iedereen kan iets of iemand heilig verklaren, want iedereen, of hij zich er nu van bewust is of niet, is een paus in de POEE. Dit komt omdat "morele perfectie niet nodig is voor Discordiaanse Heiligheid. Je moet gewoon veel lijden."

Hindoeïsme

Er zijn mensen die beschreven zijn als Hindoeheiligen, van wie de meesten ook meer specifiek aangeduid zijn met de termen Sant, Mahatma, Paramahamsa, of Swami, of met de titels Sri of Srila.

Islam

Het Arabische woord wali (Arabisch ولي, meervoud Awliyā' أولياء) wordt in het Engels meestal vertaald als "Saint". De wali moet echter niet verward worden met de christelijke traditie van heiligheid. Een belangrijke vroege geleerde van het soennitische islamitische geloof, Ahmad ibn Muhammad al-Tahawi, vermeldde in zijn boek "Al-Aqidah At-Tahawiya":

Wij verkiezen niet een van de heiligen onder de Oemmah boven een van de Profeten, maar wij zeggen eerder dat een van de Profeten beter is dan alle awliya' bij elkaar. Wij geloven in wat wij weten van Karamat, de wonderen van de awliya' en in authentieke verhalen over hen uit betrouwbare bronnen.

In tegenstelling tot Profeten en Boodschappers, kunnen de awliya zowel mannelijk als vrouwelijk zijn. Een van de bekendste vrouwelijke heiligen is Rabi`a al-Adawiyya.

In de islam wordt algemeen aangenomen^[] dat de heilige der heiligen Ali Ibn Abi Talib is, de neef van Mohammed, en dat alle soefi-ordes hun oorsprong vinden in zijn leer. Bovendien beschouwen alle heiligen hem als hun kampioen 'De heiligen der heiligen'

In het soefisme worden de belangrijkste wali beschouwd als meesters in de kunst van spirituele zuivering. Sommige groepen binnen de Islam houden de Hadrat (letterlijk: Aanwezigheid, een titel van soefi heiligen) in hoog aanzien.

Jodendom

Het woord Tzadik "rechtvaardige", en de bijbehorende betekenissen, ontwikkelde zich in het Rabbijnse denken van zijn Talmoedische tegenstelling met Hasid ("Vrome" eerbetoon), tot zijn exploratie in de Ethische literatuur, en zijn vergeestelijking in de Kabbala. In het Hasidische Jodendom nam de instelling van de Tzadik een centrale plaats in.

Sikhisme

Het concept van sant of bhagat wordt aangetroffen in het Noord-Indiase religieuze denken, met inbegrip van het sikhisme. Figuren zoals Kabir, Ravidas, Nanak, en anderen worden algemeen beschouwd als behorend tot de Sant traditie. Sommige van hun mystieke composities zijn opgenomen in de Guru Granth Sahib. De term "Sant" wordt soms nog losjes toegepast op levende personen in de Sikh en verwante gemeenschappen. ^[]

Verwante pagina's

• Icoon
• Beschermheilige

Verwante pagina's

• Icoon
• Beschermheilige