Konrad Emil Bloch

Leven

Hij werd geboren op 21 januari 1912 in Nysa, Pruisisch Silezië, Duitse Rijk (nu Polen). Hij studeerde van 1930 tot 1934 aan de Technische Universiteit in München. In 1934 vluchtte hij naar het Schweizerische Forschungsinstitut in Davos, Zwitserland, vanwege de nazi-vervolgingen van Joden. Vervolgens verhuisde hij in 1936 naar de Verenigde Staten. In de Verenigde Staten trad hij toe tot de afdeling biologische chemie van de Yale Medical School.

Hij behaalde zijn doctoraat in biochemie aan Columbia University in 1938. Van 1939 tot 1946 doceerde hij aan Columbia University. Daarna ging hij naar de Universiteit van Chicago en vervolgens in 1954 naar Harvard University. Hij werkte daar tot 1982. Daarna ging hij met pensioen aan de Florida State University.

In 1964 won Bloch de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde die hij deelde met Feodor Lynen. Zij wonnen de prijs "voor hun ontdekkingen betreffende het mechanisme en de regulering van het cholesterol- en vetzuurmetabolisme". Uit hun werk bleek dat het lichaam eerst in vele stappen squaleen maakt uit acetaat en vervolgens squaleen omzet in cholesterol.

Bloch herleidde de koolstofatomen in cholesterol tot acetaat. Hij deed onderzoek met radioactief acetaat in broodschimmel en dat was mogelijk omdat schimmels ook squaleen produceren. De resultaten werden bevestigd nadat hij het op ratten had getest.

Hij was een van de onderzoekers die aantoonden dat alle steroïden uit cholesterol werden gemaakt. Zijn Nobellezing was The Biological Synthesis of Cholesterol.

In 1985 werd Bloch benoemd tot Fellow van de Royal Society. In 1988 ontving hij de National Medal of Science.