Lijst van Nobelprijswinnaars voor fysiologie of geneeskunde

Nobelprijswinnaars

1901-1910

• 1901 - Emil von Behring, Duitsland, voor het maken van een serum tegen difterie.
• 1902 - Ronald Ross, Verenigd Koninkrijk, voor werk aan malaria
• 1903 - Niels Ryberg Finsen, Denemarken, voor de behandeling van Lupus vulgaris (tuberculose van de huid), met lichtstraling.
• 1904 - Ivan Pavlov, Rusland, voor zijn werk over de werking van de spijsvertering.
• 1905 - Robert Koch, Duitsland, voor onderzoek naar tuberculose
• 1906 - Camillo Golgi, Italië en Santiago Ramón y Cajal, Spanje voor hun werk aan de onderdelen van het zenuwstelsel
• 1907 - Alphonse Laveran, Frankrijk, voor zijn werk over de manier waarop protozoa ziekten kunnen veroorzaken.
• 1908 - Ilya Ilyich Mechnikov, Rusland, en Paul Ehrlich, Duitsland, voor het ontdekken van de manier waarop immuniteit ziekten bestrijdt.
• 1909 - Emil Theodor Kocher, Zwitserland, voor zijn werk aan de schildklier
• 1910 - Albrecht Kossel, Duitsland, voor zijn werk aan eiwitten en nucleaire stoffen

1911-1919

• 1911 - Allvar Gullstrand, Zweden, voor zijn werk over lichtbreking en het oog
• 1912 - Alexis Carrel, Frankrijk, voor zijn werk aan het verbinden van bloedvaten en de transplantatie van bloedvaten en organen
• 1913 - Charles Robert Richet, Frankrijk, voor zijn werk over anafylaxie
• 1914 - Robert Bárány, Oostenrijk, voor zijn werk aan het oor en het evenwicht.
• 1915 - Niet toegekend
• 1916 - Niet toegekend
• 1917 - Niet toegekend
• 1918 - Niet toegekend
• 1919 - Jules Bordet, België, voor zijn ontdekkingen over immuniteit

1920-1929

• 1920 - August Krogh, Denemarken, voor zijn ontdekkingen over haarvaten
• 1921 - Niet toegekend
• 1922 - Archibald Vivian Hill, Verenigd Koninkrijk, voor het uitvinden hoe spieren warmte produceren.
• 1922 - Otto Fritz Meyerhof, Duitsland, voor zijn ontdekking hoe zuurstof chemische veranderingen in melkzuur in de spieren teweegbrengt.
• 1923 - Frederick Grant Banting, Canada en John Macleod, Canada, voor de ontdekking van insuline".
• 1924 - Willem Einthoven, Nederland, voor de uitvinding van het elektrocardiogram".
• 1925 - Niet toegekend
• 1926 - Johannes Andreas Grib Fibiger, Denemarken, voor zijn ontdekking dat een infectie tot kanker kan leiden.
• 1927 - Julius Wagner-Jauregg, Oostenrijk, voor zijn ontdekking dat malaria-inenting helpt bij de behandeling van verlamming
• 1928 - Charles Jules Henri Nicolle, Frankrijk, voor zijn werk op het gebied van tyfus
• 1929, Christiaan Eijkman, Nederland, voor het uitvinden hoe je een vitamine kunt gebruiken om zenuwpijn te stoppen".
• 1929 - Sir Frederick Gowland Hopkins, Verenigd Koninkrijk, voor zijn ontdekking van de vitamines die de groei bevorderen.

1930-1939

• 1930 - Karl Landsteiner, voor de ontdekking van menselijke bloedgroepen.
• 1931 - Otto Heinrich Warburg, Duitsland, voor zijn ontdekking van het ademhalingsenzym.
• 1932 - Sir Charles Scott Sherrington, Verenigd Koninkrijk, en Edgar Douglas Adrian, Verenigd Koninkrijk, voor ontdekkingen over neuronen (zenuwcellen).
• 1933 - Thomas Hunt Morgan, Verenigde Staten, voor zijn werk over chromosomen en erfelijkheid".
• 1934 - George Hoyt Whipple, George Richards Minot en William Parry Murphy, Verenigde Staten, voor hun werk over hoe het eten van lever bloedarmoede kan genezen.
• 1935 - Hans Spemann, Duitsland, voor het vinden van het organisatorische effect in de embryonale ontwikkeling.
• 1936 - Sir Henry Hallett Dale, Verenigd Koninkrijk, en Otto Loewi, Oostenrijk voor hun ontdekkingen over neurotransmitters en zenuwimpulsen.
• 1937 - Albert Szent-Györgyi, Hongarije, voor zijn ontdekkingen over cellen, vitamine C en chemische veranderingen van fumaarzuur.
• 1938 - Corneille Heymans, België, voor werk aan de paranasale sinus en aorta mechanismen in de controle van de ademhaling.
• 1939 - Gerhard Domagk, Duitsland, voor het vinden van de antibacteriële werking van prontosil.

1940-1949

• 1940 - Niet toegekend
• 1941 - Niet toegekend
• 1942 - Niet toegekend
• 1943 - Henrik Carl Peter Dam, Denemarken, voor zijn ontdekking van vitamine K
• 1943 - Edward Adelbert Doisy, Verenigde Staten, voor werk aan vitamine K".
• 1944 - Joseph Erlanger en Herbert Gasser, Verenigde Staten, voor hun ontdekkingen over afzonderlijke zenuwvezels
• 1945 - Sir Alexander Fleming, Ernst Boris Chain, Verenigd Koninkrijk en Howard Walter Florey, Australië, voor de ontdekking van penicilline en het maken ervan tot een antibioticum om infectieziekten te genezen.
• 1946 - Hermann Joseph Muller, Verenigde Staten, voor de ontdekking van mutaties veroorzaakt door röntgenstraling
• 1947 - Carl Ferdinand Cori en Gerty Theresa Cori, née Radnitz, Verenigde Staten, voor hun werk aan de katalytische omzetting van glycogeen.
• 1947 - Bernardo Alberto Houssay, Argentinië, voor zijn ontdekking van de werking van het hormoon van de voorste hypofyse bij de suikerstofwisseling.
• 1948 - Paul Hermann Müller, Zwitserland, voor zijn werk aan DDT als gif tegen verschillende insecten
• 1949 - Walter Rudolf Hess, Zwitserland, voor zijn ontdekking van de manier waarop de hersenen de interne organen aansturen
• 1949 - António Egas Moniz, Portugal, voor het gebruik van leucotomie (hersenchirurgie) om sommige geestesziekten te genezen.

1950-1959

• 1950 - Philip French, Edward Kendall, Verenigde Staten, en Tadeusz Reichstein, Zwitserland, voor de hormonen van de bijnierschors.
• 1951 - Max Theiler, Unie van Zuid-Afrika, voor zijn ontdekkingen over gele koorts.
• 1952 - Selman Waksman, Verenigde Staten, voor de ontdekking van streptomycine, het eerste antibioticum dat werkte tegen tuberculose.
• 1953 - Hans Krebs, Verenigd Koninkrijk, voor zijn ontdekking van de citroenzuurcyclus.
• 1953 - Fritz Lipmann, Verenigde Staten, voor zijn ontdekking van co-enzym A.
• 1954 - John Enders, Frederick Robbins en Thomas Weller, Verenigde Staten, voor het ontdekken van het poliomyelitisvirus en het kweken ervan in een laboratorium.
• 1955 - Hugo Theorell, Zweden, voor zijn ontdekkingen over enzymen die met zuurstof veranderen.
• 1956 - André Cournand, Dickinson Richards, Verenigde Staten, en Werner Forssmann, Bondsrepubliek Duitsland, voor hun ontdekkingen over hartkatheterisatie en veranderingen in de bloedsomloop.
• 1957 - Daniel Bovet, Italië voor zijn werk over antihistamine en wat ze doen met delen van het lichaam.
• 1958 - George Beadle en Edward Tatum, Verenigde Staten, voor het ontdekken van de werking van genen.
• 1958 - Joshua Lederberg, Verenigde Staten, voor het ontdekken hoe genetische recombinatie werkt in bacteriën (transductie (genetica)).
• 1959 - Arthur Kornberg en Severo Ochoa, Verenigde Staten, voor hun ontdekking van de manier waarop levende wezens ribonucleïnezuur (RNA) en desoxyribonucleïnezuur (DNA) maken.

1960-1969

• 1960 - Sir Frank Macfarlane Burnet, Australië, en Sir Peter Medawar, Verenigd Koninkrijk, voor hun ontdekking van verworven immuuntolerantie.
• 1961 - Georg von Békésy, Verenigde Staten, voor zijn ontdekkingen over het slakkenhuis (binnenoor).
• 1962 - Francis Crick, Verenigd Koninkrijk, James D. Watson, Verenigde Staten, en Maurice Wilkins, Nieuw-Zeeland, voor de ontdekking van de structuur van nucleïnezuren en het belang ervan voor de codering van informatie in levende wezens.
• 1963 - Sir John Eccles, Australië, Alan Hodgkin, Verenigd Koninkrijk, en Andrew Huxley, Verenigd Koninkrijk, voor hun ontdekkingen over het membraan van zenuwcellen.
• 1964 - Konrad Bloch, Verenigde Staten, en Feodor Lynen, Bondsrepubliek Duitsland, voor de ontdekking van de werking van cholesterol en vetzuren in het lichaam.
• 1965 - François Jacob, André Lwoff, en Jacques Monod, Frankrijk, voor het ontdekken hoe genen virussen controleren.
• 1966 - Peyton Rous, Verenigde Staten, voor zijn ontdekking dat virussen tumoren kunnen veroorzaken.
• 1966 - Charles Brenton Huggins, Verenigde Staten, voor het gebruik van hormonale behandeling van prostaatkanker.
• 1967 - Ragnar Granit, Zweden, Haldan Keffer Hartline, en George Wald, Verenigde Staten, voor hun ontdekkingen over de werking van het oog.
• 1968 - Robert W. Holley, Har Gobind Khorana, en Marshall W. Nirenberg, Verenigde Staten, voor hun inzicht in de genetische code en de rol daarvan in de eiwitsynthese.
• 1969 - Max Delbrück, Alfred Hershey en Salvador Luria, Verenigde Staten, voor het vinden van de manier waarop virussen zich voortplanten.

1970-1979

• 1970 - Julius Axelrod, Ulf von Euler, Zweden, en Sir Bernard Katz, Verenigd Koninkrijk, voor het ontdekken van transmittoren in de zenuwuiteinden en hoe deze werken.
• 1971 - Earl W. Sutherland, Jr., Verenigde Staten, voor zijn ontdekkingen over hormonen
• 1972 - Gerald M. Edelman, Verenigde Staten, en Rodney R. Porter, Verenigd Koninkrijk, voor het ontdekken van de chemische structuur van antilichamen
• 1973 - Karl von Frisch, Bondsrepubliek Duitsland, Konrad Lorenz, Oostenrijk, en Nikolaas Tinbergen, Verenigd Koninkrijk, voor hun ontdekkingen over individuele en sociale gedragspatronen.
• 1974 - Albert Claude, Christian de Duve, België, en George E. Palade, Verenigde Staten, voor hun ontdekkingen over cellen
• 1975 - David Baltimore, Howard Temin en Renato Dulbecco, Verenigde Staten, voor de ontdekking van wat er gebeurt wanneer tumorveroorzakende virussen normale cellen infecteren.
• 1976 - Baruch S. Blumberg en D. Carleton Gajdusek, Verenigde Staten, voor hun ontdekkingen over het ontstaan en de verspreiding van infectieziekten.
• 1977 - Roger Guillemin, Andrew W. Schally, Verenigde Staten, voor hun ontdekkingen over hoe de hersenen peptidehormoon aanmaken.
• 1977 - Rosalyn Yalow, Verenigde Staten, voor de ontwikkeling van radio-immunoassays van peptidehormonen
• 1978 - Werner Arber, Zwitserland, Daniel Nathans, Verenigde Staten, en Hamilton O. Smith, Verenigde Staten voor het vinden van restrictie-enzymen en het gebruik ervan in de moleculaire genetica".
• 1979 - Allan M. Cormack, Verenigde Staten, en Godfrey N. Hounsfield, Verenigd Koninkrijk, voor de ontwikkeling van computerondersteunde tomografie

1980-1989

• 1980 - Baruj Benacerraf, Verenigde Staten, Jean Dausset, Frankrijk, en George D. Snell, Verenigde Staten, voor hun ontdekkingen betreffende genetisch bepaalde structuren op het celoppervlak die immunologische reacties sturen.
• 1981 - Roger Sperry, Verenigde Staten, voor het ontdekken van de rol van de hersenhelften van de hersenen
• 1981 - David Hubel, Verenigde Staten, en Torsten Wiesel, Zweden, voor hun ontdekkingen over informatieverwerking in het visuele systeem".
• 1982 - Sune Bergström, Bengt I. Samuelsson, Zweden, en John R. Vane, Verenigd Koninkrijk, voor hun ontdekkingen over prostaglandinen.
• 1983 - Barbara McClintock, Verenigde Staten, voor haar ontdekking van mobiele genetische elementen
• 1984 - Niels K. Jerne, Denemarken, Georges Köhler, Duitsland, Bondsrepubliek Duitsland, César Milstein, Argentinië en het Verenigd Koninkrijk, voor theorieën over de ontwikkeling en controle van het immuunsysteem en de ontdekking van monoklonale antilichamen.
• 1985 - Michael S. Brown, en Joseph L. Goldstein, Verenigde Staten, voor het ontdekken van de controle op cholesterol
• 1986 - Stanley Cohen, Verenigde Staten, en Rita Levi-Montalcini, Italië en de Verenigde Staten, voor hun ontdekkingen van groeifactoren
• 1987 - Susumu Tonegawa, Japan, voor zijn ontdekking hoe de genen verschillende antilichamen maken
• 1988 - Sir James Black, Verenigd Koninkrijk, Gertrude B. Elion, en George H. Hitchings, Verenigde Staten, voor het vinden van belangrijke regels voor de behandeling van drugs.
• 1989 - J. Michael Bishop en Harold Varmus, Verenigde Staten, ontdekten hoe verstoring van een grote familie van genen die de normale groei en deling van cellen regelen, normale cellen kan doen veranderen in kankercellen.

1990-1999

• 1990 - Joseph E. Murray en E. Donnall Thomas, Verenigde Staten, voor hun ontdekkingen over orgaan- en celtransplantatie bij de behandeling van ziekten.
• 1991 - Erwin Neher en Bert Sakmann, Bondsrepubliek Duitsland, voor de ontdekking van wat afzonderlijke ionenkanalen in cellen doen.
• 1992 - Edmond H. Fischer, Zwitserland en de Verenigde Staten, en Edwin G. Krebs, Verenigde Staten, voor het vinden van omkeerbare eiwitfosforylering als biologisch controlemechanisme.
• 1993 - Richard Roberts, Verenigd Koninkrijk, en Phillip Sharp, Verenigde Staten, voor hun ontdekkingen van gespleten genen.
• 1994 - Alfred G. Gilman en Martin Rodbell, Verenigde Staten, voor het vinden van G-eiwitten en de rol van deze eiwitten bij signaaltransductie in cellen.
• 1995 - Edward B. Lewis, Verenigde Staten, Christiane Nüsslein-Volhard, Bondsrepubliek Duitsland, en Eric F. Wieschaus, Verenigde Staten, voor de ontdekking van de wijze waarop de embryonale ontwikkeling door genen wordt veranderd.
• 1996 - Peter C. Doherty, Australië, en Rolf M. Zinkernagel, Zwitserland, voor het vinden van de manier waarop het immuunsysteem weet welke cellen met een virus zijn geïnfecteerd.
• 1997 - Stanley B. Prusiner, Verenigde Staten, voor zijn ontdekking van prionen, eiwitten die mensen ziek maken.
• 1998 - Robert F. Furchgott, Louis J. Ignarro en Ferid Murad, Verenigde Staten, voor de ontdekking van de werking van stikstofmonoxide als signaalmolecule in het cardiovasculaire systeem.
• 1999 - Günter Blobel, Verenigde Staten, voor de ontdekking dat eiwitten ingebouwde signalen hebben die hun transport en lokalisatie in de cel regelen.

2000-2009

• 2000 - Arvid Carlsson, Zweden, Paul Greengard, Verenigde Staten, en Eric Kandel, Verenigde Staten, voor hun ontdekkingen over signaaltransductie in het zenuwstelsel.
• 2001 - Leland Hartwell, Verenigde Staten, Tim Hunt, Verenigd Koninkrijk, en Sir Paul Nurse, Verenigd Koninkrijk, voor het vinden van de belangrijkste controles in de celcyclus.
• 2002 - Sydney Brenner, Verenigd Koninkrijk, H. Robert Horvitz, Verenigde Staten, en Sir John Sulston, Verenigd Koninkrijk, voor hun ontdekking van de genetische controle van orgaanontwikkeling en geprogrammeerde celdood.
• 2003 - Paul Lauterbur, Verenigde Staten, en Sir Peter Mansfield, Verenigd Koninkrijk, voor de uitvinding van beeldvorming door middel van magnetische resonantie.
• 2004 - Richard Axel en Linda Buck, Verenigde Staten, voor het vinden van kleine receptoren en de organisatie van het olfactorische systeem (hoe we dingen ruiken).
• 2005 - Barry Marshall en Robin Warren, Australië, voor het vinden van de bacterie Helicobacter pylori die gastritis en maagzweer veroorzaakt.
• 2006 - Andrew Fire en Craig Mello, Verenigde Staten, voor hun ontdekking hoe RNA-interferentie genen kan in- of uitschakelen.
• 2007 - Mario Capecchi, Verenigde Staten, Sir Martin Evans, Verenigd Koninkrijk, Oliver Smithies, Verenigde Staten, voor het vinden van een manier om genen uit te schakelen in embryonale stamcellen van muizen. Dit leidt tot genetisch gewijzigde muizen.
• 2008 - Harald zur Hausen, Duitsland, voor het vinden van het humaan papillomavirus dat baarmoederhalskanker veroorzaakt. Françoise Barré-Sinoussi en Luc Montagnier, Frankrijk, voor het vinden van het humaan immunodeficiëntievirus.
• 2009 - Elizabeth Blackburn, Australië, Carol Greider, VS, en Jack Szostak, Engeland, voor hun werk aan chromosomen.

2010-2019

• 2010 - Robert Edwards, U.K., voor de ontwikkeling van in-vitrofertilisatie.
• 2011 - Bruce Beutler, VS, Jules Hoffmann, Frankrijk, voor hun ontdekkingen over hoe aangeboren immuniteit wordt geactiveerd.
  Ralph Steinman, Canada/Verenigde Staten, voor zijn ontdekking van de dendritische cel en zijn rol in de adaptieve immuniteit. (postuum toegekend)
• 2012 - John Gurdon, Verenigd Koninkrijk, en Shinya Yamanaka, Japan, voor de ontdekking dat volgroeide cellen kunnen worden geherprogrammeerd tot stamcellen.
• 2013 - James Rothman, Randy Schekman, beide VS, en Thomas G. Sudhof, Duitsland voor "de ontdekking van de moleculaire basis van het vrijkomen van neutrotransmitters".
• 2014 - John O'Keefe U.K./U.S., May-Britt Moser & Edvard Moser Noorwegen voor "het ontdekken van de cellen die een positioneringssysteem in de hersenen maken" (de hippocampus als mentale kaart voor ruimtelijk geheugen).
• 2015 William C. Campbell (1/4)/ Satoshi Ōmura (1/4) / Tu Youyou (1/2) voor therapie tegen (respectievelijk) rondwormparasieten en malaria.
• 2016 Yoshinori Ohsumi, Japan, voor autofagie.
• 2017 Michael Rosbash, Michael W. Young & Jeffrey C. Hall, allen VS, voor "hun ontdekkingen van moleculaire mechanismen die het circadiane ritme regelen".
• 2018 James P. Allison, VS, Tasuku Honjo, Japan voor "ontdekking van kankertherapie door remming van negatieve immuunregulatie".
• 2019 William Kaelin Jr. , V.S., Peter J. Ratcliffe, V.K., Gregg L. Semenza, V.S. voor "hun ontdekkingen over hoe cellen de beschikbaarheid van zuurstof waarnemen en zich daaraan aanpassen".

 
Santiago Ramón y Cajal, 1906  


Allvar Gullstrand, 1911  


Frederick Banting, 1923  


Karl Landsteiner, op een Oostenrijks bankbiljet  


Alexander Fleming, 1945  


Selman Waksman, 1952  


Frank Macfarlane Burnet, 1960  


David Baltimore, 1975  


Sune Bergström, 1982  


Ferid Murad, 1998  


Luc Montagnier, 2008  

2020-

• 2020 Harvey J. Alter, V.S., Michael Houghton, V.K., & Charles M. Rice, V.S. voor "de ontdekking van het hepatitis C-virus".

 

Gerelateerde pagina's

• Lijst van Nobelprijswinnaars per land
• Lijst van Nobelprijswinnaars scheikunde
• Lijst van Nobelprijswinnaars voor economie
• Lijst van Nobelprijswinnaars voor natuurkunde
• Lijst van Nobelprijswinnaars voor Literatuur
• Lijst van Nobelprijswinnaars voor de vrede