Thomas Schelling

Thomas Crombie Schelling (14 april 1921 - 13 december 2016) was een Amerikaans econoom en hoogleraar buitenlandse zaken, nationale veiligheid, nucleaire strategie en wapenbeheersing.

Na 1953 verliet hij de regering om zich aan te sluiten bij de economische faculteit van Yale University, en in 1958 werd hij benoemd tot hoogleraar economie aan Harvard University. In 1969 trad hij toe tot de John F. Kennedy School of Government aan Harvard.

In 1993 ontving Schelling een onderscheiding van de National Academy of Sciences. Hij ontving ook een eredoctoraat van Yale University in 2009, evenals een eredoctoraat van de Universiteit van Manchester.

Hij kreeg de Nobelprijs voor Economie 2005 (samen met Robert Aumann) voor "het verbeteren van ons begrip van conflicten en samenwerking door middel van speltheoretische analyse".

Persoonlijk leven

Schelling werd op 14 april 1921 geboren in Oakland, Californië. Hij studeerde aan de University of California, Berkeley, aan de Harvard University en aan de Yale University.

Schelling trouwde in 1947 met Corinne Tigay Saposs. Zij kregen vier kinderen. Zij scheidden in 1991. Daarna trouwde Schelling in 1991 met Alice M. Coleman. Zij kregen vier kinderen.

Schelling overleed op 13 december 2016 in Bethesda, Maryland aan complicaties na een heupfractuur, 95 jaar oud.

Belangrijke werken

De strategie van het conflict (1960)

Het beroemdste werk van Schelling kwam voort uit de naoorlogse belangstelling voor speltheorie en de Koude Oorlog. Het boek behandelt een gebied dat bekend staat als strategisch onderhandelen, over hoe de Verenigde Staten na de Tweede Wereldoorlog met de Sovjet-Unie konden omgaan. Het wordt beschouwd als een van de honderd boeken die het meest invloedrijk zijn geweest in het Westen sinds 1945. Veel studies bij de RAND Corporation en het Hudson Institute van Herman Kahn gingen in dezelfde richting. Al deze mensen kenden elkaar en gaven adviezen en seminars aan het Pentagon en andere Amerikaanse regeringsdepartementen.

Wapens en invloed (1966)

Schelling's theorieën over oorlog werden uitgebreid in Arms and Influence. De flaptekst stelt dat het "de analyse voortzet die zo briljant begonnen is in zijn eerdere The Strategy of Conflict... en een belangrijke bijdrage levert aan de groeiende literatuur over moderne oorlog en diplomatie".

Micromotieven en macrogedrag (1978)

In 1969 en 1971 publiceerde Schelling veel geciteerde artikelen over wat hij "een algemene theorie van het kantelen" noemde. In deze artikelen toonde hij aan dat een voorkeur voor buren van dezelfde kleur, of zelfs een voorkeur voor een mengsel "tot op zekere hoogte", kan leiden tot totale segregatie. Dit verklaart het verschijnsel van de volledige lokale scheiding van verschillende groepen. Als een cyclus van dergelijke veranderingen eenmaal is begonnen, kan deze een zichzelf in stand houdende dynamiek hebben.

Opwarming van de aarde

Schelling is bij het debat over de opwarming van de aarde betrokken sinds hij in 1980 voorzitter was van een commissie voor president Jimmy Carter. Hij gelooft dat klimaatverandering een ernstige bedreiging vormt voor ontwikkelingslanden, maar dat de dreiging voor de Verenigde Staten overdreven is. Op grond van zijn ervaring met het Marshallplan na de Tweede Wereldoorlog heeft hij betoogd dat het aanpakken van de opwarming van de aarde een onderhandelingsprobleem is; als de wereld erin slaagt de uitstoot te verminderen, zullen de arme landen de meeste voordelen krijgen, maar zullen de rijke landen de meeste kosten moeten dragen.

Lijst van boeken

  • 1951. Nationaal inkomensgedrag: een inleiding tot de algebraïsche analyse. New York: McGraw-Hill.
  • 1958. Internationale economie. Boston: Allyn and Bacon.
  • 1960. De strategie van het conflict. Cambridge MA: Harvard University Press.
  • 1961. Strategie en wapenbeheersing. (met Morton H. Halperin) New York: The Twentieth Century Fund, en heruitgegeven met een nieuw voorwoord, A Pergamon-Brassey's Classic, 1985.
  • 1966. Wapens en invloed. New Haven CT: Yale University Press.
  • 1978. Micromotives and macrobehavior. New York: W.W. Norton.
  • 1979. Het energieprobleem doordenken. Commissie voor Economische Ontwikkeling.
  • 1984. Keuze en gevolg. Harvard University Press.

Vragen en antwoorden

V: Wie was Thomas Crombie Schelling?


A: Thomas Crombie Schelling was een Amerikaanse econoom en professor in buitenlandse zaken, nationale veiligheid, nucleaire strategie en wapenbeheersing.

V: Waar werkte Schelling nadat hij in 1953 de regering verliet?


A: Schelling verliet de regering in 1953 om aan de economische faculteit van Yale University te gaan werken.

V: Wanneer werd Schelling benoemd tot hoogleraar economie aan Harvard University?


A: Schelling werd in 1958 benoemd tot hoogleraar economie aan Harvard University.

V: Naar welke school aan Harvard ging Schelling in 1969?


A: Schelling werd in 1969 lid van de John F. Kennedy School of Government aan Harvard.

V: Welke prijs ontving Schelling in 1993 van de National Academy of Sciences?


A: Schelling ontving in 1993 een onderscheiding van de National Academy of Sciences.

V: Wat was de reden dat Schelling in 2005 de Nobelprijs voor Economie kreeg?


A: Schelling ontving de Nobelprijs voor Economie in 2005 (gedeeld met Robert Aumann) voor "het verbeteren van ons begrip van conflict en samenwerking door middel van speltheoretische analyse".

V: Heeft Schelling tijdens zijn leven eredoctoraten ontvangen?


A: Ja, Schelling ontving in 2009 een eredoctoraat van Yale University en een eredoctoraat van de Universiteit van Manchester.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3