Ballarat, Victoria

Ballarat is een stad in centraal Victoria, Australië. Er wonen bijna 90.200 mensen, waarmee het de derde grootste stad van Victoria is, na Melbourne en Geelong. Het is ook de grootste stad in Victoria die niet aan de kust ligt. De stad ligt ongeveer 105 km (65 mi) ten noordwesten van Melbourne. Het stadsgebied beslaat ongeveer 7.500 ha (18.533 acres).

Geschiedenis

Inheemse Australiërs

Sommige mensen zijn het er niet mee eens dat dit artikel helemaal juist is.
Zij hebben het hierover op de overlegpagina.

Stammen van de Australische Aboriginals, de Wathaurang en de Borneghurk, rustten hier, en noemden het "Balla-arat" wat "Rustplaats" betekent.

De eerste mensen uit Europa kwamen in 1837 naar Ballarat om schapen te hoeden. Ze namen grote stukken land in bezit, sommige boerderijen meer dan 40.000 ha (98.842 acres). Tegen 1840 waren er meer dan 20 boerderijen met duizenden schapen in de omgeving van Ballarat. Het stadsgebied was een boerderij van William Cross Yuille en Henry Anderson, die er in 1838 aankwamen.

Goudkoorts

Eind augustus 1851 werd in Ballarat goud gevonden door James Regan en John Dunlop en binnen drie weken waren er bijna 1000 mensen in het gebied aan het graven op zoek naar goud. In twee dagen tijd groeven de gebroeders Cavanagh 27,2 kg (60 lb) goud op uit een gat van minder dan twee meter diep. Dit gebied wordt nu "Golden Point" genoemd. Binnen een jaar woonden er 20.000 mensen in Ballarat. Met zoveel mensen die naar goud kwamen zoeken, werd de stad al snel groter. Het postkantoor werd geopend op 1 november 1851.

Ballarat is beroemd als de plaats van een opstand of rebellie. Deze staat bekend als de Eureka Stockade of de Eureka Rebellion, die plaatsvond op 3 december 1854. Ongeveer 30 mijnwerkers werden gedood. Dit is een belangrijk moment in de Australische geschiedenis. Op de plaats is nu een museum, het Eureka Centre, met displays over de opstand. De vlag van de rebellerende mijnwerkers, de Eureka Flag, is te zien in de Ballarat Fine Art Gallery.

Grote stad

De goudwinning maakte van Ballarat een rijke stad, en in 1871 werd het een stad. De spoorweg kwam naar de stad met de opening van de Geelong-Ballarat lijn in 1862, en een directe lijn naar Melbourne kwam gereed in december 1889.

Het geld dat met de goudwinning werd verdiend, is nog steeds te zien aan de omvang van veel openbare gebouwen, de grote parken, de brede straten, de grootse stijl van winkels en hotels, en de grote huizen die werden gebouwd voor de welgestelde bewoners. Van de jaren 1880 tot het begin van de 20e eeuw veranderde de stad van een goudkoortsstad in een grote industriestad. Fabrieken die materiaal voor de mijnbouw maakten, veranderden langzaam in machinebouw- en productiebedrijven. De Victorian Railways bouwden de Ballarat North Workshops in april 1917.

In 1901 opende de hertog van Cornwall en York, de latere koning George V, het eerste Gemenebestparlement in Melbourne. Tijdens hun verblijf in Victoria maakten de hertog en hertogin verschillende treinreizen. Op 13 mei reden ze van Melbourne naar Ballarat via Geelong en keerden via Bacchus Marsh terug naar Melbourne. De luchthaven van Ballarat werd in 1930 geopend.

Wereldoorlog II

In 1940 nam de federale regering de luchthaven over als luchtmachtbasis voor het Empire Air Training Scheme. Tijdens WO II was de basis een RAAF Wireless Air Gunners' School en tevens de basis voor USAAF Liberator bommenwerper squadrons. Tijdens de oorlog werd het vliegveld veel groter gemaakt, met drie verzegelde start- en landingsbanen. Twee daarvan waren meer dan 2.000 meter lang en 45 meter breed. Het vliegveld bleef de RAAF-radioschool tot 1961, toen het weer normaal in gebruik werd genomen. De stad Ballarat beheert nu het vliegveld, dat is opgenomen in het Victorian Heritage Register vanwege zijn sociaal en historisch belang.

Na de oorlog

Na de Tweede Wereldoorlog groeide Ballarat naar het noordwesten. Om de woningnood te lenigen werd door de Housing Commission of Victoria een groot landgoed gebouwd op het oude Ballarat Common. Dit gebied heet nu Wendouree West. Van 1951 tot 1962 werden 750 huizen gebouwd, en in de jaren 1970 kwamen er nog eens 300 bij. Dit werd geëvenaard door particuliere woningen die in Wendouree werden gebouwd.

In de jaren tachtig van de vorige eeuw was de groei vooral te vinden in het zuiden en westen van de stad en in de nieuwbouw in de binnengebieden van de stad. Gedurende de 20e eeuw bleef Ballarat in een gestaag tempo groeien. Er zijn nieuwe openbare gebouwen gebouwd, waaronder het ziekenhuis, de bibliotheek, de rechtbanken en het politiebureaucomplex. In Ballarat zijn veel scholen gevestigd, waaronder het Damascus College.

Verwante pagina's


AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3