Dieet frisdrank

Zoeten

Verschillende kunstmatige zoetstoffen worden gebruikt in plaats van suiker om light frisdrank een zoete smaak te geven, en sommige worden vaak met elkaar gecombineerd.

Aspartaam

Aspartaam, beter bekend onder de merknaam NutraSweet, is een van de meest gebruikte kunstmatige zoetstoffen. Toen in 1982 met aspartaam gezoete Diet Coke op de markt kwam, werd aspartaam steeds populairder. Tegenwoordig wordt, tenminste in de Verenigde Staten, bij het zien of horen van het woord "dieet" aangenomen dat het om aspartaam gaat.

Cyclamaten

De eerste kunstmatige zoetstoffen die in dieetdrank werden gebruikt waren cyclamaten (vaak synergetisch met sacharine). Hoewel velen zeggen dat deze met cyclamaten gezoete frisdrank een betere smaak had dan de dieetdrank die daarna kwam, verbood de Food and Drug Administration in 1970 cyclamaten in de Verenigde Staten omdat er bewijs was dat ze kanker veroorzaakten bij laboratoriumratten. Cyclamaten worden nog steeds gebruikt in veel landen in de wereld, ook voor dieetdrank.

Sacharine

Toen cyclamaten eenmaal verboden waren, gingen de Amerikaanse producenten over op sacharine. Sacharine alleen werd vaak bekritiseerd vanwege de bittere smaak en "chemische" nasmaak. Sommige fabrikanten, zoals Coca-Cola met Tab, probeerden dit te verhelpen door een kleine hoeveelheid suiker toe te voegen. In 1977 werd bij de FDA een verzoek ingediend om saccharine ook als kankerverwekkend te verbieden, maar er werd een moratorium op het verbod ingesteld totdat er studies waren uitgevoerd. Het verbod werd in 1991 opgeheven, maar tegen die tijd was vrijwel de gehele frisdrankproductie overgeschakeld op het gebruik van aspartaam. De meest opvallende uitzondering is misschien Tab, dat niettemin ook een beetje aspartaam in zijn formule gebruikt.

Sucralose en acesulfaam kalium; "suikervrije" frisdranken

Recentelijk zijn twee andere zoetstoffen, sucralose (op de markt gebracht als Splenda) en acesulfaamkalium ("Sunett" of "Ace K" (de K is het chemische symbool voor kalium), dat gewoonlijk samen met aspartaam, sucralose of sacharine wordt gebruikt in plaats van alleen) in toenemende mate gebruikt, met name door kleinere drankenproducenten (bijv. Big Red). Diet Rite is het merk zonder aspartaam met de hoogste verkoopcijfers; het gebruikt een combinatie van sucralose en acesulfaam kalium.

Voorstanders zeggen dat dranken met deze zoetstoffen een meer natuurlijke suikerachtige smaak hebben dan die welke alleen met aspartaam worden gemaakt, en geen sterke nasmaak hebben. De nieuwere dranken zonder aspartaam kunnen ook veilig worden geconsumeerd door fenylketonuristen, omdat ze geen fenylalanine bevatten. Critici zeggen dat de smaak niet beter is, alleen anders, of merken op dat de gezondheidsrisico's op lange termijn van alle of bepaalde kunstmatige zoetstoffen onduidelijk zijn.

De wijdverspreide, zij het niet universele, overeenstemming dat de nieuwste formules veel "normaler" (suikerachtig) smaken dan de oudere dieetdrankjes hebben sommige producenten, zoals Jones Soda, ertoe aangezet het etiket "dieetdrank" volledig te laten vallen ten gunste van "suikervrije frisdrank", wat impliceert dat de smaak goed genoeg is om de frisdrank te drinken, zelfs wanneer men niet probeert af te vallen. (Dit idee werd voor het eerst geopperd door Diet Coke in 1984, met de slogan "Just For the Taste of It").

In 2005 kondigde de Coca-Cola Company aan dat het een nieuwe formule van Diet Coke met sucralose zou produceren, Diet Coke with Splenda genaamd, maar dat het ook de aspartaamversie zou blijven produceren. Er waren ook geruchten dat een suikervrije versie van Coca-Cola Classic, ook gezoet met sucralose, in de maak was. Deze formulering werd uiteindelijk Coca-Cola Zero genoemd, hoewel het gezoet wordt met aspartaam in combinatie met acesulfaam kalium.

 
Diet Coke is de best verkopende dieetdrank ter wereld.  

Geschiedenis

Het begin van het tijdperk van de dieetdrank of frisdrank was in 1952, toen Kirsch Bottling in Brooklyn, New York een suikervrij gemberbier op de markt bracht met de naam No-Cal. Het was bedoeld voor diabetici, niet voor lijners, en de distributie bleef lokaal. Royal Crown Cola plaatste in 1958 een aankondiging in een krant in Atlanta met de naam Diet Rite. In 1962 bracht Dr Pepper een dieet(etische) versie van zijn frisdrank uit, hoewel het langzaam verkocht vanwege de misvatting dat het alleen bedoeld was voor diabetici. In 1963 kwam Coca-Cola Company op de markt met Tab, wat een groot succes bleek te zijn. Tab was oorspronkelijk gezoet met cyclamaten en sacharine.

Tab, Diet Rite en Fresca (een frisdrank met grapefruitsmaak, geïntroduceerd door Coca-Cola) waren de enige merkdranken op de markt totdat Pepsi in de jaren zestig Diet Pepsi uitbracht (aanvankelijk als Patio Diet Cola). Diet 7 Up werd in 1963 ook uitgebracht onder de naam Like. Het werd in 1969 stopgezet als gevolg van het verbod van de Amerikaanse overheid op de zoetstof cyclamaat. Na herformulering werd het in 1970 opnieuw geïntroduceerd als Diet 7 Up. In 1973 werd het omgedoopt tot Sugar Free 7 Up en in 1979 weer tot Diet 7 Up. Coca-Cola counterde door Diet Coke uit te brengen in 1982. Na de release van Diet Coke, nam Tab een ondergeschikte plaats in op de productielijnen van Coca-Cola; Diet Coke kon door consumenten gemakkelijker worden geïdentificeerd als geassocieerd met Coca-Cola dan Tab. Bovendien werd een studie gepubliceerd waarin werd beweerd dat sacharine mogelijk kankerverwekkend was, wat leidde tot Coca-Cola's beslissing om de productie van Tab te verminderen. Aangemoedigd door de stijgende populariteit van frisdranken, begonnen sommigen in de alcoholindustrie hun voorbeeld te volgen: sommige bierbedrijven brachten suikervrij bier op de markt.

Tegen het begin van de jaren negentig had een groot aantal verschillende bedrijven hun eigen dieetdranken in de schappen van de supermarkt. Tab maakte een comeback tijdens de late jaren 1990, nadat nieuwe studies hadden aangetoond dat sacharine geen belangrijke factor is in het risico op kanker. Niettemin heeft de Coca-Cola Company vastgehouden aan de herformulering van 1984, waarbij een deel van de sacharine in Tab werd vervangen door NutraSweet.

Tegen 2002 hadden sommige frisdrankbedrijven hun producten uitgebreid met smaken als vanille en citroen, en al snel werden ook dieetdrankjes met die smaken geproduceerd (zie Diet Vanilla Coke, Diet Pepsi Vanilla). Tegen 2004 hadden verschillende alcoholbedrijven ook suikervrije of "dieet" alcoholische producten op de markt gebracht.

 

Gezondheidsproblemen

Er zijn mogelijke gezondheidsproblemen met suikervervangers en overmatig gebruik van cafeïne. Ook de doeltreffendheid van dieetdrank als middel om af te vallen moet worden overwogen.

Het veranderen van de energie-inname van één voedingsmiddel zal niet noodzakelijk de totale energie-inname van een persoon veranderen, of ervoor zorgen dat deze gewicht verliest. Eén studie, van de University of Texas Health Science Center in San Antonio, waarover Sharon Fowler verslag uitbracht op de jaarlijkse ADA-bijeenkomst, suggereerde zelfs het tegenovergestelde: de consumptie van light frisdrank was gecorreleerd met gewichtstoename. Hoewel Fowler suggereerde dat de niet geleverde verwachte calorieën van light frisdrank de eetlust kunnen stimuleren, bewijst het verband niet dat de consumptie van light frisdrank de gewichtstoename veroorzaakte. De ADA heeft nog geen bijgewerkt beleid over light frisdrank.

Uit een onafhankelijke studie van onderzoekers van de Framingham Heart Study in Massachusetts blijkt dat de consumptie van light frisdrank samenhangt met een verhoogd metabool syndroom. Van de 9.000 onderzochte mannen en vrouwen bleek 48% een hoger risico te lopen op gewichtstoename en verhoogde bloedsuikerspiegel. De onderzoekers erkenden ook dat drinkers van light frisdrank minder geneigd waren gezond voedsel te consumeren, en dat het drinken van light frisdrank met kunstmatige zoetstoffen meer dan waarschijnlijk het verlangen naar zoetigheden met een suikersmaak vergroot.

In een voorlopige samenvatting, gepresenteerd door Hannah Gardener van de Universiteit van Miami, wordt de dagelijkse consumptie van light frisdrank in verband gebracht met een 61% hogere incidentie van "vasculaire gebeurtenissen" zoals beroertes en hartaanvallen, hoewel Gardener erkende dat deze resultaten niet onomstotelijk in verband kunnen worden gebracht met de schadelijke effecten van light frisdrank zelf, en het resultaat kunnen zijn van ander gedrag. De auteur verklaarde dat bevestiging nodig was alvorens conclusies te trekken. Deze studies werden gepubliceerd als abstracts en gepresenteerd op een conferentie. Deze gegevens en conclusies moeten beschouwd worden als voorlopig totdat ze gepubliceerd zijn in een peer-reviewed tijdschrift.

Voor mensen die meerdere keren per dag frisdrank drinken, kan light frisdrank een betere keuze zijn, aldus een website over diëten. Studies hebben ook aangetoond dat een toename van de lichaamsmassa een onwaarschijnlijk gevolg is van de consumptie van kunstmatige zoetstoffen.

Uit dierstudies blijkt dat kunstmatige zoetstoffen een toename van het lichaamsgewicht veroorzaken, in theorie door een verkeerde insulinerespons, althans bij runderen en ratten. Bij ratten die zoetstoffen kregen toegediend, nam de calorie-inname gestaag toe, steeg het lichaamsgewicht en nam de adipositas (vetheid) toe. Het toevoegen van sacharine aan het voedsel van kalveren verhoogt ook hun lichaamsgewicht.

 

Nomenclatuur

In sommige landen buiten de Verenigde Staten en Canada wordt de term "light" vaak gebruikt in plaats van "dieet".

 

Caloriearme frisdrank

In een poging om te profiteren van de stijgende populariteit van koolhydraatarme diëten, brachten zowel Coca-Cola als Pepsico in 2004 caloriearme versies van hun paradepaardje op de markt, die ongeveer de helft minder suiker bevatten dan de gewone versie. De Pepsi-variant, Pepsi Edge, is gezoet met sucralose en maïssiroop. De zoetstof van de Coca-Cola variant, Coca-Cola C2, is een combinatie van maisstroop, aspartaam, acesulfaam kalium en sucralose. Pepsi stopte met Edge in 2005, met als argument dat de verkoop te wensen overliet. Coca-Cola volgde spoedig.

De helft van de suiker van een blikje gewone cola is nog steeds meer suiker dan veel mensen met een populair koolhydraatarm dieet op een dag mogen hebben. Het is mogelijk dat deze frisdranken gericht zijn op zogenaamde "koolhydraatbewuste consumenten" die op hun koolhydraatinname letten, maar deze niet drastisch willen verminderen.