Engelse gotische architectuur | zeer populair in Engeland vanaf ongeveer 1180 tot ongeveer 1520

Kenmerken van de gotische stijl

• Puntige bogen
• Zeer hoge torens, spitsen en roeven
• Geclusterde zuilen: hoge zuilen die eruit zagen als een groep samengebundelde dunne zuilen
• Ribgewelven: gewelfde plafonds van steen. In de gotische stijl werden ze opgehouden door stenen ribben.
• Een skelet van stenen met grote glazen ramen ertussen.
• Tracering: gebeeldhouwde stenen kant in de ramen en op de muren
• Glas in lood: rijk gekleurd glas in de ramen, vaak met afbeeldingen die verhalen vertellen.
• Steunberen: smalle stenen muren die uit het gebouw steken om het overeind te houden.
• Vliegende steunberen: steunberen die het gewelf overeind helpen houden. Ze worden gemaakt met een boog die over een lager deel van het gebouw springt om de buitenmuur te bereiken.
• Beelden: van heiligen, profeten en koningen rond de deuren
• Veel beelden, soms van dieren en legendarische wezens. Waterspuwers spuiten water uit het dak.

 
Kathedraal sectie met namen van de onderdelen  

Stadia

De verschillende stijlen komen het best tot hun recht in de kathedralen, abdijkerken en collegegebouwen. Kenmerkend voor de kathedralen van Engeland is dat ze op één na allemaal een grote stilistische verscheidenheid vertonen en dat de bouwdatum meer dan 400 jaar bedraagt. De uitzondering, de kathedraal van Salisbury, werd in 38 jaar gebouwd.

• Vroeg Engels (ruwweg 1170-1240)
• Versierd (ruwweg 1250-1350)
• Geometrisch (1250-90)
• Kromlijnig (1290-1350)
• Loodrecht (ongeveer 1350-1520)

 
De ruïnes van Whitby Abbey, Noord-Yorkshire, Engeland  

Vroeg Engels

Voorbeelden: Salisbury Cathedral, Whitby Abbey, het schip en transept van Wells Cathedral (1225-1240).

Kenmerken

Het duidelijkste teken van de Vroeg-Engelse periode was de spitsboog, bekend als de lancet. Spitsbogen werden gebruikt voor de arcade van het schip, de deuropeningen en de lancetvensters. De ramen zijn smal in verhouding tot hun hoogte en hebben geen traceerwerk. Lancetbogen zijn een kenmerk van de stijl.

De lancetopeningen van ramen en arcades zijn vaak gegroepeerd in groepen van twee of drie. Dit is te zien in de kathedraal van Salisbury, waar groepen van twee lancetvensters het schip omlijsten en groepen van drie in de kloostergang. In York Minster bevindt zich in het noordertransept een cluster van vijf lancetvensters, bekend als de Vijf Zusters, die elk vijftig voet hoog zijn en nog steeds hun oude glas hebben.

Romaanse (Normandische) bouwers gebruikten over het algemeen ronde bogen. Vergeleken met de ronde Romaanse stijl ziet de spitsboog van de vroeg-Engelse gotiek er eleganter uit en, belangrijker nog, hij verdeelt het gewicht van het steenwerk erboven beter. Dit maakt het mogelijk om met smallere zuilen hogere en bredere openingen te overbruggen.

In plaats van massieve, massieve zuilen waren de zuilen vaak samengesteld uit clusters van slanke, losstaande schachten die een centrale zuil omringden.

Door het gebruik van de spitsboog konden de muren minder massief worden en de raamopeningen groter en dichter bij elkaar worden geplaatst. Dit gaf een opener, luchtiger en sierlijker gebouw. De hoge muren en gewelfde stenen daken werden vaak ondersteund door vliegende steunberen: halve bogen die de stuwkracht van de bovenbouw naar buiten overbrengen op steunen of steunberen, meestal aan de buitenkant van het gebouw.

In zijn puurste vorm was de stijl eenvoudig en sober, met nadruk op de hoogte van het gebouw, alsof het naar de hemel reikte.

 
De westgevel van York Minster is een mooi voorbeeld van versierde architectuur. Zie het uitgebreide traceerwerk op het hoofdvenster  

Gedecoreerd gotisch

Voorbeelden: de oostelijke uiteinden van Lincoln Cathedral en Carlisle Cathedral, en de westelijke fronten van York Minster en Lichfield Cathedral. Een groot deel van de kathedraal van Exeter is in deze stijl gebouwd.

Kenmerken

Versierde architectuur heeft venstertraceringen. Sierlijke ramen worden onderverdeeld door dicht bij elkaar geplaatste parallelle stijlen (verticale stenen balken). De stijlen vertakken zich en kruisen elkaar om het bovenste deel van het raam te vullen met een netwerk van gedetailleerde patronen, traceringen genoemd. De stijl was eerst geometrisch (meer rechte lijnen) en later vloeiend (rondingen). Deze evolutie van versierd traceerwerk wordt vaak gebruikt om de periode onder te verdelen in een vroegere "geometrische" en latere "kromlijnige" periode.

 

Loodrecht gotisch

Enkele van de vroegste voorbeelden van de "loodrechte periode", vanaf 1360, zijn te vinden in de kathedraal van Gloucester. De metselaars van de kathedraal lijken een grote voorsprong te hebben op die van andere steden; het waaiergewelf in de kloostergangen is bijzonder fraai. Ook opmerkelijk zijn het koor en de toren van York Minster (1389-1407); het schip en de westelijke transepten van Canterbury Cathedral (1378-1411). Bath Abbey, Eton College Chapel en King's College Chapel, Cambridge (1446-1515) zijn ook voorbeelden.

Kenmerken

Het wordt loodrecht genoemd vanwege de nadruk op verticale lijnen. Dit is vooral duidelijk in het ontwerp van ramen, die zeer groot werden, soms van immense afmetingen, met slankere stenen tussenschotten dan in vroegere perioden. Dit bood meer ruimte voor glas-in-lood ambachtslieden. Steunberen en muurvlakken werden eveneens opgedeeld in verticale panelen. Een andere belangrijke ontwikkeling uit deze periode was het waaiergewelf.

Enkele van de mooiste kenmerken van deze periode zijn de prachtige houten balken. Voor het eerst verschenen er hamerbalken, zoals die van Westminster Hall (1395) en Christ Church Hall, Oxford. In gebieden in Zuid-Engeland werd uitgebreide versiering in vuursteen gebruikt, vooral in de wolkerken van East Anglia.

 
Het interieur van de kathedraal van Gloucester geeft een indruk van een "kooi" van steen en glas, typisch voor de loodrechte architectuur. Er is geen versierde stijl tracering te zien, en de lijnen op zowel muren als ramen zijn scherper en minder flamboyant geworden.