Amerikaanse en Britse spellingverschillen | de twee belangrijkste dialecten (soorten) van de Engelse taal

Amerikaans Engels en Brits Engels zijn de twee belangrijkste dialecten (soorten) van de Engelse taal. Amerikaans Engels wordt gesproken in de Verenigde Staten, terwijl Brits Engels wordt gesproken in het Verenigd Koninkrijk. Beide soorten Engels verschillen op sommige punten van elkaar, bijvoorbeeld in spelling, interpunctie, grammatica en woordenschat.

Spelling

Er zijn veel woorden die hetzelfde klinken in zowel Amerikaans als Brits Engels, maar verschillende schrijfwijzen hebben, voornamelijk als gevolg van de spellingshervormingen van Noah Webster. Brits Engels houdt vaak meer traditionele manieren aan om woorden te spellen dan Amerikaans Engels. Bijvoorbeeld:

De meeste woorden die in het Brits Engels eindigen op -our (colour, labour) eindigen in het Amerikaans Engels op -or (color, labor).
De meeste woorden die in het Brits Engels eindigen op -re (metre, centre) eindigen in het Amerikaans Engels op -er (meter, center).
De meeste woorden uit het Grieks en Latijn die in het Brits Engels met ae of oe worden geschreven (anaemia, diarree) worden in het Amerikaans Engels met een e geschreven (anemia, diarree). Maar de Britse spelling archaeology is nog steeds gangbaar in het Amerikaans Engels, terwijl de Amerikaanse schrijfwijzen encyclopedia (van het Latijnse encyclopaedia) en medieval (van het Latijnse mediaevalis) gangbaar zijn in het Brits Engels.
Werkwoorden die in Brits Engels kunnen eindigen op -ise of -yse (analyseren, realiseren) eindigen in Amerikaans Engels altijd op -ize en -yze (analyseren, realiseren). De Oxford English Dictionary (een woordenboek voor Brits Engels) gebruikt werkwoorden die eindigen op -ize en -yse (analyseren, realiseren).
Zelfstandige naamwoorden die in het Brits Engels eindigen op -isation (organisatie, realisatie) eindigen in het Amerikaans Engels op -ization (organisatie, realisatie). De Oxford English Dictionary gebruikt zelfstandige naamwoorden die eindigen op -ization.
De meeste woorden van Franse oorsprong die in het Brits Engels eindigen op -ogue (analogue, dialogue) eindigen in het Amerikaans Engels op -og (analog, dialog). Sommige woorden in de Britse spelling, bijvoorbeeld dialogue, demagogue, komen echter nog steeds veel voor in het Amerikaans Engels.
Verbogen woorden die in Brits Engels met een dubbele l worden geschreven (cancelled, travelled) worden in Amerikaans Engels met een enkele l geschreven (canceled, traveled). Deze spellingswijziging wordt niet altijd gevolgd in Amerikaans Engels (cancellation).
Sommige verbogen woorden die in het Brits Engels met een stille e in het midden worden geschreven (ageing, judgement), worden in het Amerikaans Engels zonder de stille e geschreven (aging, judgment). Deze spellingswijziging wordt niet altijd gevolgd in het Amerikaans Engels (changeable).
Sommige werkwoorden in de verleden tijd eindigen op -t in Brits Engels (learned, spelt) en op -ed in Amerikaans Engels (learned, spelt). De laatste letter wordt meestal in beide gevallen uitgesproken.

Omdat sommige chemische elementen een verschillende spelling hebben in Amerikaans en Brits Engels, moet de IUPAC in haar documenten slechts één spelling van een woord gebruiken. Bijvoorbeeld:

Aluminium in Brits Engels wordt aluminium in Amerikaans Engels. IUPAC gebruikt de Britse spelling aluminium.
Caesium in Brits Engels wordt cesium in Amerikaans Engels. IUPAC gebruikt de Britse spelling cesium.
Zwavel, sulfaat en sulfide in Brits Engels wordt sulfur, sulfate en sulfide in Amerikaans Engels. IUPAC gebruikt de Amerikaanse spelling sulfur.

Spelling van enkele woorden in Amerikaans, Canadees, Brits en Australisch Engels

Leestekens

Interpunctie is de naam voor de tekens die worden gebruikt bij het schrijven van tekst. Leestekens, bijvoorbeeld haakjes/parentheses, punten/periodes, aanhalingstekens/omgekeerde komma's, hebben verschillende regels in Amerikaans en Brits Engels.

Haakjes/ haakjes

In Brits Engels worden "( )" tekens soms "brackets" genoemd, "[ ]" worden "square brackets" genoemd en "{ }" worden "curly brackets" genoemd. In formeel Brits Engels en in Amerikaans Engels zijn "( )"-tekens "parentheses" (enkelvoud: haakjes), "[ ]" worden "brackets" of "square brackets" genoemd, en "{ }" kunnen "curly brackets" of "braces" worden genoemd. Deze tekens worden in beide dialecten op dezelfde manier gebruikt.

Offerte

De regels voor het citeren van een tekst zijn verschillend in Amerikaans en Brits Engels. In Amerikaans Engels worden " en ' "aanhalingstekens" genoemd. In Brits Engels worden " en " "aanhalingstekens" of "spraaktekens" genoemd. In Amerikaans Engels is het gebruikelijk om het dubbele aanhalingsteken ( " ) te gebruiken in directe spraak. In Brits Engels is het gebruikelijk om de enkele aanhalingstekens ( ' ) te gebruiken.

Vragen en antwoorden

V: Wat zijn de twee belangrijkste dialecten van het Engels?

A: De twee belangrijkste dialecten van de Engelse taal zijn Amerikaans Engels en Brits Engels.

V: Waar wordt Amerikaans Engels gesproken?

A: Amerikaans Engels wordt gesproken in de Verenigde Staten.

V: Waar wordt Brits Engels gesproken?

A: Brits Engels wordt gesproken in het Verenigd Koninkrijk.

V: Waarin verschillen Amerikaans en Brits Engels van elkaar?

A: Amerikaans en Brits Engels verschillen van elkaar op het gebied van spelling, interpunctie, grammatica en woordenschat.

V: Is er een verschil tussen de Amerikaanse en Britse spelling?

A: Ja, er is een verschil tussen Amerikaanse en Britse schrijfwijzen.

V: Zijn er verschillen tussen Amerikaanse en Britse interpunctieregels?

A: Ja, er zijn verschillen tussen Amerikaanse en Britse interpunctieregels.

V: Verschilt de woordenschat tussen deze twee soorten Engels?

A: Ja, ook de woordenschat verschilt tussen deze twee soorten Engels.